BEYİTLER

        

Micingirt Beyitleri

Hatırlatma
________


Dörtlük, beyit, özlü söz ve şiirlerimi paylaşmak için
izin  istemenize  gerek  yoktur.  Micingirt  yazarak  paylaşabilirsiniz.
______________________________________________________

Adamlara erdem çıplağa üstlük
Yalancı düzene yüktür dürüstlük

Aşk nerede yârin kimdir sen nesin
Öze er ki sonsuzluğa eresin

Varlık bir fırıldak döndürmek sanat
Varı vakfetmektir gerçek kânaât

Kalbi dudaklara sıkıca tuttur
Her asırda tutturanlar mevcuttur

İhlas ben'den kurtarır,
Yârin eline verir.

İnkâr kine doymamış,doymayacak sanırım;
Firavunu aratan, çok haydutlar tanırım.

Seni kime anlatsam, kim ne bilir ah ana!
Öksüz yığınlar hasret, şefkat pişen tavana.

Yüreğiniz dik durur başınızı eğseniz;
Sırâtel mustakîm mecburiyetindeyseniz!

Öyle bir milletiz ki, bütün tarih boyunca;
Her kavmi bir eyledik, asâbiyet duyunca!

Tartışmayı bırakıp cahili ârif sayın
Aptallarla uğraşıp,sebeple dalaşmayın

Yâ rab hâdim eyle bizi ecdada
Yüreğim Kabe'de alnım secdede

Sahibi unutmaz hayvanlar bile,
Teslimiyet yoksa izâh nafile...

Gücünle mesûlsün unutma sakın
Gerçekte vuslattır senin firakın

İçgüdü boyasını sınırsızca sürenler
İnsanlıktan nasipsiz ayaklı sürüngenler

Kibir gurur dünyalık,bilmem ki ne demeli;
Çokluktaki hiçliği,ruhlara işlemeli...

Giyim kuşam sınırsız hep beraber hürüz hür,
Çıplaklığın renginde dolaşıyor tesettür.

Hakikate muhalif güzellikler beladır
Ne fark eder kardeşim mavi yeşil elâdır

Sözüm hakikattir izahatım net;
Örtü moda oldu horlandı iffet!

Aklıma hükmedip kıstırdın beni
Sevi bıçağıyla kestirdin beni

Hâdisatı bırak hakikati yaz
Desem payandalık kızar anlamaz

Tahsisatın hüsranı sû-i zân'ı emiştir
Büyüklerin pek çoğu sükût tembihlemiştir

Dürtü tende dikiş tutmaz bir çuldur;
Pes edenin akıbeti meçhuldür…

Kardeşliğin burcuna uzanabilse eller
Musibeti defeder, kin nefreti engeller

Mahlûkatlar görünce mertebeleri dürdüm
Ben’i benden almayan hayalleri süpürdüm

Yıkanıp kefenlenir ölü başı taranmaz
Caminin bahçesinde kardeş payı aranmaz

Bilincini diriltip zihni şuûra yasla
Unutma ki şuûrsuz amel olmaz ihlâsla

Soyunuk sokakları hiçe sayan var ama
Giyinik çıplaklar da sâmimiyet arama...

Vereni görmektir edeb hâya ar
İffet bilmeyende izzet ne arar

Yaşadığın sürece günlerine yan;
Gücünü gereğince kullanmıyorsan!

Halk içinde hiçlik çokluğu rettir
Hiçlik samimiyet,aşk ibadettir

Vuslatın hâyaliyle sen yoksun diye sustum
Varlığımın sebebi ben hep sana mahsustum

Sıdk sahibi sır bilene açınız
Uzak durun ben diyenden kaçınız

Ne öyle yâr sevesin,ne beden senin olsun
Ve öyle yâr sevesin,ebeden senin olsun

Dostu zevk olanın yâri odudur
Bütün sermayesi dedikodudur

Görsellik perde mi neye göredir
Görmek ve görsellik farklı töredir

İmtihan pek ağır, işte bu yüzden
Ben ben'den kaçarım gece gündüzden

Benimle birlikte sen gel ağla yâr;
Nedâmet adına tevbelerim var…

Maksat hep O’na varmak, ölüm vuslat dediler,
Tasâvvuf deryasının muhabbet sularında…

Tüm aynalar görmek için var ama;
Görmeleri aynalarda arama!

Ferasettir bu millet vicdanın kalesidir
Asıra ışıldayan huzur şelâlesidir

Birileri izleyip, cürümlerini yazsın
Tekamülü kaybeder gülüp ağlayamazsın

Şayet olabilmekse yazdığın birkaç satır
Birçok şeyi perdeler çok şeyleri aksatır

Dört gözlü nankörlerin sadece işi yorum;
İhâneti gördükçe kızıp çekişiyorum!

Sevildiğimi söyler, sevgi samimiyet der;
Neden düşüme düşmez mademki beni sever.

Değerlendiriniz, biraz aklınız varsa;
Hakikat değişmez tüm insanlık yalvarsa!

Elinde kumandası tanımadım veledi;
Dizilerin emrinde yuvanı iskeleti!

Her daim kalp öğütür, tefekkürün memesi
Ne güzel şey çok şeyin, aksettirilmemesi

İnsanlık iksiri kurtuluş yâren
İstikametlere kılavuz Kur’an

Benlikteyse şâyet ne bilsin nankör
Görmeden gösteren aynalarda var

Sâmimiyet nedir mükemmellik kim
Var’ı tanımadan yoğa eskidim…

Mânasız kafiyeler, hırıltılı şarkılar;
İzâhata ne gerek, anırtıdan farkı var!

Kıymetin gayretindir, dürüst çalış diri gez;
Cesedinin pahası ırkınla ölçülemez! ..

Zevk-i safa bürünür yaşayın derdi;
Ölüm geldi ağzının payını verdi! ..

Duânın isyankâr adı;
Ölüm sana yakışmadı!

Varlığın pençesinde yokluğun boğum boğum,
Ben beni arıyorum,ah peşinden koştuğum! ..

Nur zulmette aranmaz, maneviyat maddede;
Sözler kafesten duvar, torun nankör mad dede!

Yakine yakınlık uzaklığı bil
Senin aradığın uzakta değil

Kardeş dedik kerdeşim, kardeşlikte ahretsin
Her haletin riyadır, demem Allah kahretsin

Dedikodu dörtnala, ateş gibi ecelim
Eceli düşündükçe ihtiyarlar mecâlim

Geçmiş ve gelecek, vakitlere var mı ek
Şehit şühedada adelettir ölmemek

Yaşama yakınız, ölüme uzak
Konuşmak afaki suskunluk tuzak

Terk edemediklerin hırs kin nefret bir anlık;
Kahrolsun dedikodu,yaşasın unutkanlık! ..

Her beyit hesaplandım brüt toplandı netle;
Sözün bağı çözüldü,toparladım gayretle! ..

Fâizler ve bankalar, ribâ arsıza meme
İthal koçlar türetti, sahip oldu ülkeme

Hisler çok şey söyler çok şeyi tanır
Gıpta bilmeyenler ancak kıskanır

Kurak baharlara ilâçtır ısı
Vûslata vesile umut sancısı

Ah bir sıyırsaydım benlikten beni!
Felâh bulacaktı ruhun düzeni…

Teslime sesleniş yaşadığım gam;
Geçmişe sığmazdı çizseydi ressam!

Gereğince düşün sabreyle sığın
Fırsata ihanet fırsatsızlığın

Ağabey dadaş bizde, halaya deriz bibi
Eskimez ifadeler bükülemez kol gibi

Hûriyi kıskandırır yaşlı ninem eriyle;
Sadakat mermer duvar,aşkın köşeleriyle! ..

Ben-sen kim hakikat ne, sonsuz gerçeği tanı;
Pişmanlığa bağlama beynindeki urganı! ...

Paletleri yürütüp özür rica yazdılar;
Kahpeleri oynattı,din irtica yazdılar! ..

Ne var benliğimde, “ben” benden ayrı;
Sermayem yok başka, cürümden gayrı!

İnsan kimdir dediler; insan hikmet insan sır,
Gerçek insan odur ki, ihsanı hatırlatır...

Âşk var sûkuta evli ve benzersiz balayı;
Âşkı âşka söyletmek,âşıkların dileği! ..

Aşk var yaktı külliyen, gel gõr yüreğim elle;
Hayırlara erdirsin, Allah Azze ve Celle...

Aşk var aşk süreklidir, karşılıksız tek cümle;
Meşakatı sırtlayıp, hâl eyledim cürmümle...

Aşk var yemin ederim,secde başında annem;
Aşk var zulüm zevk gazap,ihtivâsı cehennem! ..

Aşk var dünyevî şehvet, iffet yok lânet olsun
Aşk var amel-i sâlih, evlilik niyet olsun

Aşk var zikrin nizâmı, Yunus’un eteğinde
Aşk var hikmet ve gayret, arının peteğinde

As k var ateş gibidir, çok can yakar bunu yaz;
Aşk var helâl lokmadır, bozulmaz bayatlamaz.

Aşk var gönûl kulluğu,budur doğuş sancısı;
Aşk var tevbe gerekir sevdanın yalancısı! ..

Aczini bil kim mağrur, olanlari bilirsin;
Bir gün nefsi terbiye bulamayabilirsin

Sonsuzluğu ararım, hep varın ertesinde,
Sonlu olmak ne acı, mezarın ertesinde .

Gerçeği hatırlayın, şöhret fanıza yazın;
“Kader adalet eder” fan kafanıza yazın!

Çok şeyleri bıraktık geçip giden her dünde
Öncesini hatırla, orjinallık kökünde!

Tıpkı başaklar gibi,ben'in önüne baksın;
Ve hesap harmanında,nasıl arınacaksın.

Karanlıklardayım ben,sen ise bensiz teksin,
Neden diye haykırsam,belki gizleyeceksin!

Halin sitem yağmuru, bakışlar dilim dilim;
Gözyaşlarım çoğaldı siteminle sevgilim.

Hak bâtıl ne bilirim ârif olmasam dahi;
Mâdem ki ben fâniyim izahatım şifâhî...

Haset ile gıpta, servet ne asla
Yâ Rab irâdemi şükrünle besle

"Gassal elinde meyyit" olabilmek ne âla;
Kulluğumuz acâyıp,küstah bencil ukalâ.

Fikrin izzetidir fıtrata niyet
Saffet-i îman ve sâdıkıyet

Dehşet ateşleri düşünürüm hep;
Beni korkutuyor,ben'deki meşrep!

Anaya öf diyenler çok şeye maruz kalır
Fikirsiz şiirlerde, söz gider arûz kalïr.

Gecelerin gerdanında oynaşıyor mâsiyet,
Sokakların ıslâhı...kimden kime vasiyet!

Yol bilen simâların ruh ve kalbi nemlidir,
Çileli sevdalarda muhâbbet önemlidir...

Onlar hesap gününe hûşu ile erdiler;
Aşk ve ıstırapları aynı beraberdiler...

Ben sen o irtica, üç hece aşsak;
Bizli mısralarda hep karşılaşsak.

Sağırlar tekkesinde çığlık atmak mânasız;
Âşk flörtler doğurdu, musâllada anasız...

Zilletin meşrebi dolgun ve etli;
Mevzû hevâ-i nefs ehemmiyetli!

Bakışları efsunlum, neden gözlerin yosun
Unuttun mu sen beni yoksa sevmiyor musun

Arada alkışlayıp, epey andılar beni;
Şairlerden ziyade, şâir sandılar beni.

İrfân ile dolmalıdır, bal tasın;
İrfân yoksa kör-kütüğe baltasın

Şâirler ölse de şiirler diri,
Şiirler öldüyse getir tekbiri!

Evrensel olmalı duâ ve niyet;
Duâ mecburiyet âşk mazhâriyet!

Firâvunlar Nemrutlar sonra Moğollar yıktı
Sebeplerin sebebi, zevk maraz çıplaklıktı

Haysiyetli kalemler, vicdanların nâsıdır;
Zulmün keskin kılıcı,hakkın müdafaasıdır!

Adam örfe Fransız,ne erkek it ne dişi;
Felsefeler müstehcen,davranışlar fildişi!

Bilene ölüm yoktur,perde perde göç vardır;
Pişmanlık kaygı ümit,sonsuzluğa geç vardır!

Tüm kavgası inkâr, yönü şaşıdır,
İlmi anlayışı, aklın kışıdır! ...

Bazı mâhlukatlar benzersiz tektir
Yekûn sermayesi böbürlenmektir

Tâkva sahipleri kibrine tandır;
Hulefâ-i Râşid ahlâkındandır.

Sarstı tüm iffeti moda derinden;
Aktı şöhretleri memelerinden! ..

Tufan uyanacak kalmaz yarına;
Vuracak inkârın şah-damarına!

Flört ne anlamam ben bilmem beyim;
Cana cân - aşka âşk, yükleneceğim;

Vücut şehvet tortusu biz ise hamalıyız;
Aklımızdan kefeni hiç çıkarmamalıyız!

Hilelere aldanıp, binme şeytan atına;
İnsan düşman olur mu insanın fıtratına!

Yoksul yalnızlığım hüzün tuvallerim var
Âşık olmak nasip işi, şairlere yâr! …

İzâha ne gerek kıtmir bir ittir,
İslam kurtuluştur İslam ümittir...

Fitneyle başlamıştır her kalbin hârebesi;
En büyük muhârebe, nefsin muhârebesi!

"Kıssalar güzeli " izzetten yana
Zindanlardan irfân sundu cihana

Ben olanı söyledim, bir şeylerde gözüm yok;
Avurtlarım dert dolu, ağlamaya lüzum yok…

Günahkârın ahmağı günahını anmaktır;
Tevbelerin makbulü, gizli hayıflanmaktır…

Tüm insanlık tek renktir, netsinler derimizi;
Hakikat bahçesine, açın kalplerimizi! ...

Belirsiz günde gelir, ya bir kayık ya gemi;
Satar gider tufana, beş paralık gövdemi! ..

İhânet sır ifşa zân, haneme kâr geçtiler,
Basitliği sırtlayıp; tekrar tekrar geçtiler!

Nankörde ne arar çile gam keder;
Duygu sevgi ölü, idrâk derbeder! ..

Ağız şıpırtatmalar,fitne fücur ve kader;
Hikâyenin tamamı ve kin nereye kadar!

Çarmıhlar ve Pilatus,derinleşiyor pusu;
Öfkenin müsebbibi,pandora'nın kutusu!

Aynen ikbâl yıldızı, susmuş yazgıyı bekler
Her ne zaman ağlasa ona benzer bebekler

Vuslatın baharıydı,namazı kıldığın gün;
Ben senindim seninle,benle anıldığın gün!

Âsi rüzgârlar gibi, esip gitti gün battı,
Sonrada Don Kişot'dan hikâyeler anlattı!

Rüyalar kekeliyor, yine yatamıyorum;
Dipsiz karanlıklara söz anlatamıyorum!

Bedduayla zıtlaştık hayrola kışlarımız,
Ufkumu karartıyor yuh ve alkışlarımız.

Mâkes bulan fikirler,vicdanların sesidir,
Fikirleri susturmak,cehlin vesilesidir! ..

Faşizmin iştahıdır hazinenin memesi,
Çürüme doğruların çok türeyememesi!

Çok şeylerim dökülür şiirleri elerim;
Hâlimi ifşa eder bütün kelimelerim!

Tüm münasebetlerde, ölüm hakikat deriz;
Yorgun ve hazırlıksız bir gün çekip gideriz!

Şâirane bir hisle,sağa sola doğruldum;
Düşündükçe kahreden duygularla yoğruldum.

Kardeşlik bozuk para,ithaflar hırs kindarlık;
Çözülüşün sebebi, haysiyetsiz dindarlık! ..

Düzenbaz orkestrası,menfez çalar sazları;
Fırtınaya pervane,kalemin yobazları! ..

Sitemim kendime,kendime mirim;
Rüzgâr ters esiyor ben derbederim!

Ticaret pek harami tehtid alıp nefret sat;
İfâdeler ihtilal,mürekkepler cerahat!

Zillete kovalıyor moda okşarken seni,
Hazzetmiyor izzeti, sattığımın düzeni!

Ve kibrin cazibesi,enâniyet ben ben ben,
Sendeki ben'sizliğin tılsımı tefekkürden...

Tahakküm çılgınlığı kıvrak zekanın pası;
Ruhun manivelası,erenlerin duâsı! ..

İfâdeler ihtilal, tıpkı Mao'nun sazı;
Tüm renklere bürünüp kirlettiler beyazı!

Koşturuyor sağımda
Dudağı dudağımda

İdrâki törpüleyip,şuuru rendeledim,
İhtiraslar başladı,titreyip sendeledim!

İkbal hırs şöhret kin,paralı yorum,
Ve sükut vurdukca paralıyorum!

Huzursuzluğum geniş,hâlde kuruntum uzun;
Lânetli düşmanlıklar kâlde kuruntumuzun!

Ürkütmeden besleyin sadakatli itleri;
Çekin hakkı çarmığa nefretin müritleri!

Noel’e kurban ettik şu köydeki culuğu;
Avrupa’ya terk ettik mukaddes yolculuğu!

Şişe ve medeniyet, bildiğim şu pek şişmiş;
Şuur şiir bir yana, karın burun bitişmiş!

Dürzülere çiğnetme şiirin etlerini;
Zevkin piyonlarının yık keyfiyetlerini!

İnsanlığa götüren istasyon da var mısın;
Yoksa ürüyen köpek,meleyen davar mısın?

Jakoben her zihniyet zulmünü basmaktadır,
Konuşanı linç edip susanı asmaktadır! ..

Çatladı izân irfân, kin nifâk fücur sesi;
Terazi de tartılmaz,vicdanın mahkemesi!

Çile yok zikzak çoksa, pek kızmayın ham deyin;
Sakat tartışmaları, terk edip tamam deyin!

Tarafgirliklerimiz, sağ-sol aradakiler;
Sonra kardeş kavgası ve mağaradakiler!

Faşist zihniyetler edilemez test;
Bütün şahsiyetler menfaatperest!

Sürüyü kurt kaçırdı ürdükce itlerimiz;
İte değil çobana, bütün tenkitlerimiz!

İçimdeki ürpertim, yüzü kendinden huşu;
Ruhumu fethetmesi, içten güzel oluşu...

Vuslâta talibim, rüyam bu bayım,
İnşallah sonsuzluk vapurundayım!

Bakışları orjinal, şiirsel bir ayetti;
Yalnızlığı ıstırap, sükûtu şikâyetti...

Ecdât iştişâre der,müsbet "bir"de anlaşmak,
Doğruları çarpıtmak,zihnen gergedanlaşmak!

Kadeh tokuşturup hıyânet süzün;
Dehşet rövanşı var mutlak songüzün!

Hayretlerim artıyor,kaygısızlık zor;
Hengâmesi burjuva,tezatları oynuyor.

Sefalet başlamıştır, vaz geçmişse "ar"ından,
Temiz el beklenemez, lağım yazarlarından!

Uyakta bezirgân irfanda etsiz;
Şâir hiç olur mu mesuliyetsiz!

Güçlüye çaldı çanlar, kader kimleri eler,
Kalemleri sattılar, kravatlı köleler!

İstikâmet bozdurur,imtiyazın kâmeti,
Adaletle ölçülür sözün mukâvemeti!

Duâ ibâdettir,hâlini arzdır,
O'nun rahmetini tefekkür farzdır.

İnfâk ile süsleyip,nimetleri has edin,
Ve hayırda hırs eden,gıpta olur hasedin.

Olmazların tarifi güneş balçık göl gemi
Vâkitleri mıhlayıp değiştirin gölgemi…

Şâirlerin tahsisatı şiirdir
Erenlerin şiirleri şuûrdur

Bağnazca makaleler,polemikten dehlizler;
Tarafgir intibalar, şuursuzluğu gizler.

Alim cahil bilge fikir ten değil
Buğdayı su öğütür değirmen değil

Çağ açıp kıtalar fetheden ordu
Baruttan ziyâde gül kokuyordu

Kirlendi dindarlık kirlilik dizde
Sakatlık manevi terbiyemizde

Cehenneme ordu böbürlenen baş
Ateş yakacağı,insanlarlad taş

Keşke sâmimiyet,gözlerdeki yaş
Ya rabbi nidâsı tevbe yakarış

Taşıyana şifadır, edep öyle bir süstür
Zariflik ve tazelik ar bilene mahsustur

Hüznü anlatamam tebessüm engin,
Hep bana bakmaktan ben gibi rengin…

Yorgun bitkin ötesi, geceler har gibiyim;
Ben benden kalabalık, sende de var gibiyim.

Sen ürkek ceylanım hatmeli yarim
Gözlerin yakacak, göz pınarlarım

Rüya biter an gelir, yıldız söner def terler
Kendine gelmeyene soldan gelir defterler

Gurur kibir enenin atlısı yayanı yok
Şirkle kirlenenlerin yıkayıp yuyanı yok

Acı ve zorluklarım hikmetin aletidir
Arşın sahibinin sonsuz adaletlidir

Her şeyi sermaye eylemez para
Akıbet gelmeden kendini ara

Korkum müstâkimsiz karar yazarlar
Şiirsel ömrümü, zarar yazarlar.

Edep ile yıkanıp, dili kalbe almaktır
Şiir O'na yakarış kapısını çalmaktır

Gönül gözün kör ise kâinat sana dardır,
İhtiyacın yekûnu yaşadığın kadardır.

Şâiri erdemli şiirler ölmez
Erdem ciddi iştir şakaya gelmez

Atmaya kıyamadım, imge binbir köşeli
Mısralarım pek artist,heceler aşk döşeli

Kardeş eti çiğneyip nice kusurlar eştim
Ve emrine muhalif uzun yıllar tepiştim

Utangaç olmalı yazan her kalem
Yusuf’u küstürdük Allahüâlem

Örtü mânevi emir, ölçü vermiş diyânet;
Kıstassız örtünmeler,örtünmeye hıyanet

Alkış yükseldikçe değerleniyor.
Nefse semer takıp eyerleniyor!

Manasız kafiyeler yırtık çula yamadır,
Tefekkürden bihaber ifadeden âmâdır!

Hesap saklı elbette, yaşamın kertesinde
Ölümsüzlük bekliyor, ölümün ertesinde

Her göz görse göremez erendeki yanışı
Hikmet tespit sesleniş teslim dalgalanışı

Ömrümün fecri mevt, avuçlarım mor
Lahitten geceler, beni yoruyor…

Yaşamanın amacı önyargısız ve tektir
İdrâk zekâ hafıza, hakikati bilmektir

Benimle ben iç içe, benlik ve ben ikisi
Bu bende ki “ben”lerin hangisi hakikisi

Ulaşılmaz peşinde,izdihâm ve yokuşsun
Mağrurluğun dağ gibi,yinede sen çok hoşsun

İpine sarılmak kurtuluş nişan
O’nu bilmeyenin sonu perişan

Yüksek tepelerden ağlamasam da
Yüreğim dörtnala ağlar masamda

Hep aynı vadilerde çakal havlar kelp ulur
Özgürlük tellalları, localardan duyulur

Kalbim temiz deyip kalbi unutan
İlâhî ahlâkı düşün ve utan

Affetmem unutamam, neydi öyle o sözler;
Kökümüzü boynuzlar namussuz kart köksüzler.

Bir ömür tepinir, "O"ndan bihaber
Tepinme son bulur, sondan bihaber

Süfli keyfiyette meşakkat çoktur
"Helâl keyfe kâfi" buyurmuş haktir

Kalem satan çomarlar yiyip atıyor takla;
Kral aslan olunmaz kemiği yalamakla!

Doğruluk, ahlakın güçlü direği
Yalanı erk etmek neyin gereği

Kardeşi çekiştirmek hangi dinin mantığı
Peki, kim taşıyacak tabut denen sandığı

İrâdelerimizi, yarıştırsak şu nette
Huzurlu bir topluma insanlığa hizmette

Giyim kuşam sınırsız soyundukça olduk hür
Çıplaklığın renginde, moda oldu tesettür

Kurtuluşa ermekte tek yol emrine niyet
Asgari kusursuzluk, lekesiz sâmimiyet

Bütün mesele şirk veya biat
Mânaya dikkat der edebiyat

Dünyaya prangalı, değilseniz hürsünüz
Kervanınız dünyaysa konuşan sürüsünüz

Ayna ve müşâhede, elli yıl birden geçti
Bedahet derecede perişan serdengeçti

Ümmet için istikamet bir hırka
Yaktı beni çöl kokmayan kasırga

Yaşam saklı elbette, yaşamın kertesinde
Ölümsüzlük bekliyor, ölümün ertesinde

Başkasını kendine tercihe çalısınız
Kendine yasamakla baslar alçalışınız

Zirvede oturmaya var ise takatiniz
Ne asalet sorulur ne de liyakatiniz

İnsanlığın sıfatı, verenlerin elisin
İnfâk etmişsen şayet inşallah ötelisin

Mâna yok defolu, heceler yarım
Şiirler döktürür şaşı bakarım

Bakmayın suretime, ne ağayım ne pasa
Her şey O’na aittir O’ndan başka yok hâşâ

Hayret yok ise eğer peki söyle sen nesin
Tefekkür seyir meğer ve seyre perdelisin

Şifâ Allah'tandır vesile doktor
Vesile yok ise; şifâda yoktur

Dünya ve ahiret, öfke beş güğüm
İçtikçe savruldu, vah ürküttüğüm

Yaşanan şu ruhlarda; ölüm azap iğreti
Epeycedir kaybettik, kalbi samimiyeti

Allah’ın emâneti, şefkat öğütler dinde
Hâla anlamadıysan, sorun senin beyninde

Karartım her ne varsa, saygı değer uykuya
Gecelerim boşluğa gündüzlerim hayhuya

Yanık bir âşık gibi, tutsaydım eteğinden
Çeşmesi tadılmamış, sonsuzluk peteğinden

Gereğince ürpersek; çıldırasıya tekten
Ukbâ nedir unutsak, beyni törpülenmekten

Öldür aşkla ölümü, sonra salaya buyur
Sırala ölümleri, sonra gassala duyur

Sen büyülü sevgili, sen renklerin alısın
Tüm renkleri terk edip kendini aşmalısın

Söze müptelayım dilim biçare
öğrendim sükûtu ama ne çare

Kin öfke hiddet, gaflete daldım
Keşke’ye büründüm kendime geldim

Aşk tefekkür beyindedir tesiri
Beden onun emir kulu esiri

Gönül gözün aç ise kâinat sana dardır
İhtiyacın yekûnu yaşadığın kadardır

Zaman ödünç sınırlı, beklentilerim sonsuz
Beklentiye ne gerek, kefen kucaklar donsuz

Medüz’de can, kan bulunmaz
Yönelmeden yön bulunmaz

Duâ çeşmesinden doya doya kan
Eşsiz mükâfattır, duâ sır derman

Ben tarihe uzak tarih bana yad
Hangimiz yabancı kalk hele ecdat

Kendime ben deyip geçtim hücuma
Kendimi terk edip kaçtım bu cuma

İmkânsız kim demiş şafak doğacak
Bulut gürleyecek, yağmur yağacak

Ruh kalp istikâmet kulluktur gaye
Gayrısı felaket, var yok hikâye

Madde mana ruh ve ceset,hangisiyim ben beyim
Belki de köy bucaksız, yol bilmez göçebeyim…

Medeniyet züppesi,kime soyuyor kızı
Edep hayâ döktürür,edepsizin arsızı

Mutluluk sırrını sunabilirim
Sonsuza sevgili suna bilirim

Susunuz susuzdur susuz duygular
Duygusuz sonsuza akar mı sular

Söz odur ki, ihlâs ile bilene
Hâl konuşup dil söylese hile ne

İrâdelerimizi, yarıştırsak şu nette
Huzurlu bir topluma insanlığa hizmette

Şiir kalpli insan uysaldır ama
Ehl-i kıble ise, oyun oynama

Gönülleri imar et, aşk diyorsun madem sen
Aşka tuzak nedendir, ne antika adam sen

İyilik ve kötülük, menfi müspet haliyle
Mutlah dehşet hesap var, günahı vebaliyle

Bir sonsuz yolculuk hep aynı hatta
Sonu dert eden kim, kim hakikat ta

Gözyaşımdan gayri gizli dost kalem
Kalem sadik yoldaş Allahüâlem

Ömrün şakağını ter ile ıslat
Ter ile ıslat ki öpüşsün vuslat

Eli tutmaz olur, kımıldamaz erine
Soyundurur cesur der, asrın kahpelerine

Çoban bile olamadım, koyun güden kavallı
Ben neyim ki nefse tutsak gayesi zevk zavallı

Takılmış zannına cahil sineler
Gerçeğe ihânet şu zannetmeler

Duru bir su, dinlendirir tevazu
Arsızlara pek uğramaz bu mevzu

Sönük bir kuytuda içimde hüzün
Seni özlüyorum sezdirmeksizin

Kan emici gillerden gece virüs salarlar
Tükürerek yaşayıp, kan emerek ölürler

Beraberken pek severdim dedemi
O gidince, kaybettim ifademi

Rahmetin yağması kısmetindedir
Şefkati şükrünün nispetindedir

Cesaretle her yaşta, her an ölüm giyerek
Mizânı kabullenin, havf ve reca diyerek

Hırs bitmez tükenmez, kimine sırat
Yaşamın son diyârı, kimine berat

Dilimi biledim seherde sese
Duâlar döktürdüm hemen herkese

İrâde çöküşü keyfi duygular
Keyfiyette göre akar mı sular

Kilim gibi bütün renkler hoş durdu
Dilimdeki sözcükleri coşturdu

Kusur eksik fıtratta, çokta farkımız yoktur
Bir yanımız çok arsız bir yanımız çocuktur

Şiir var köpek gibi, ezanlara ürüyor
Şiir var çocukluğum mis gibi üfürüyor

Ne varsa öldürdük, öldürdük heyhat
Sizi de öldürdük, uyan be ecdat

Gıybet dedikodu ölü etidir
Takvâ züht hiçliğin melâmetidir

Allah’ta lütuf çok gazapta çoktur
O’nun ikliminde tövbe af haktir

Büyük sularda yüzmek serdengeçti hâlidir
Sevdanın ilk adımı, vuslatın istikbalidir...

Milyon kere gözyaşı hep yaya koştum
Gasil hane yazmayan odaya koştum

Hep sonsuz yolculuk hep aynı hatta
Sonu dert eden kim, kim hakikat ta

Izdırap ardından gözyaşım dolsun
Ben O’na muhtacım O’na hamdolsun

Ahlâkı temsil etme ve sürecindeyseniz;
Ebediye götürür, başınızı eğseniz!

Haktır müspet milliyet bakmayınız derime
"Asâbiyet tefrika" der âyet-i kerîme

Tüm perdeler yırtıldı dünya denen odamda
Çıplaklığa büründüm elbisesiz modamda

Şiir gibi gözleri gözlerim sürüyor
Mısraların işvesi içime üfürüyor

Kadavradan yüzleri pek bir değeri yoktur,
İsrail’de bir böbrek Filistin’de çocuktur!

Ey Allah’ın sevgilisi ışık sema güneş siz
İkliminde gölgelenen hiç kalır mı güneşsiz

Kurban et yemek değil! Mangal olur haliyle,
Sevabindan ziyade, vah kalır vebaliyle.

Hırs bitmez tükenmez, kimine sırat
Yaşamın son diyârı, kimine berat

Kılavuzu köksüz haritası ham
Şehadetsiz kula neylesin İslam

Her şey O’nu anlatır her şey O’nun izinde,
Sözler mercan dediler tevazu denizinde.

Sırtımı dönünce arzdaki sese,
Kör baktı melekem bütün herkese.

Kin ekildi ülkemde, tuzak bin bir köşeli,
Her yer karanlık kuytu her yer mayın döşeli.

Sabır üflüyorum hep, şirazesiz bu sizi
Nisan paye baş tacı, namussuzu hırsızı

Bir ulu sancak gibi göklerde şahlanarak
Göl ettik Akdeniz’i dâvaya yaslanarak

Adavet hırs inat paye ve nisan
Gel artık ne olur sürü perişan

Su derenin ardından çık tepeden sal
Yaş gerek gösterişsiz leyla’ya emsal

Rızka kanaat et kısmetindedir
Kanaat şükrünün nisbettindedir

Gözyaşlarım rengarenk seyreylerken semayı
Ruhum sustu ben sustum unuttum ağlamayı

Sönük bir kuytuda içimde hüzün,
Seni özlüyorum sezdirmeksizin.

Öyle bir şey tevazu
Doyumsuz şey bu mevzu

Ask bürünmüş dirilişi görürler
Şehit ölmez bedbaht ruhlar ölürler

Tövbe vadisinde gözyaşım kayıp
Gurur alev alev benlik acayip

Siyah beyaz rengârenk pek hoş benzeri yoktur
Mırıldanır ve titrek çünkü onlar çocuktur

Ümit beslemiyorsa, zor bir durum elleme
Ümitler cüret ister, var ise engelleme

Kıymeti ölçülmez şüphesiz asla
Şu müflis beynimi oruçla besle

Pusulamı O’na döndüm hoş durdu
Yaklaştıkça orkestrayı coşturdu

Cuma ufukta burak
Bu şehirde son durak

Ben mecnunum ben divane ben âdem
Madde-mânâ ismimdedir ifadem

İrâde çöküşü keyfi duygular
Keyfiyette göre akar mı sular

İdrak yüceliğine ermektir gaye
Gayretin yok ise idrâk hikâye

Sen evimin leylağı ben mavi bekçisiyim
Bazen asi kaptanı bazen kürekçisiyim

İdrak ettim Ömer’i birde Âdem dedemi
Tefekküre isledim çileli ifademi

Samimiyet ask kokulu güldür gül
İdrâk yoksa ister ağla ister gül

Gönül vadisini aşk ile ıslat
Tohumun aşk ise hasadın vuslat

Kalbim temiz diyen ben kalbimden utan
Viraneyi köşk görür nefsi unutan

Takılmış zannına cahil sineler
Gerçeğe ihanet su zannetmeler

Haset ile gıpta, servet ne asla
Yâ Rab irâdemi şükrünle besle

Halktan kaçıp eşkıyaya bırakamam bu yurdu
Halk içinde hak’la olmak marifettir buyurdu

Milyon kere gözyaşı hep yaya koştum
Gasil hane yazmayan odaya koştum

Her nereye kaçsam göründü sırat
Düşündüm Kebir’i yetişti berat

Sokakların derdinde değilseniz hürsünüz
Kendinize varsanız neyi üfürürsünüz

Mevsim çapkın bulutlar da hovarda,
Ben mi içtim barajlarda su varda.

Ölüm seni alt etsem takva zırhı giyerek,
Havf ve reca bürünüp Allah Allah diyerek.

Tefekkürü yönetmek yiğitlerin halidir
“Benim dedem müftüydü” neyin istikbalidir!

Kaç asırdır yaşadık sırt sırtta ve diz dize
Başka söze ne gerek biz yeteriz biz bize

Hadise muhalif yok diyor dinde,
İrtica taht kurmuş senin beyninde.

Durmadan üfür diyen körük müyüm ben neyim,
Ask olsun nefesimde yerlerde sürüneyim.

Yasarken değersiz her edip kalem
Ecelim yaklaştı Allahüâlem

Şükrün çeşmesinden doya doya kan
Ne bir musluk kalır nede bu meydan

Nefsi ifşa edip geçtim hücuma,
Zulmeti terk edip kaçtım bu cuma.

Olmuşum berceste O’nu severek,
Üç beş lokma sevi birde sen gerek.

Sabır yangınında vuslat var ama
Flört vadisinde vuslat arama

Ey Allah’in sevgilisi ışık semâ güneş siz
İkliminde gölgelenen hiç kalır mı güneşsiz

Şiir değil benim gayem, bu dert beni tez boğacak
Bitti ömrüm ve sermayem, ifrit doldu kucak kucak

El değmedik dertlerim çek elini elleme,
Gözyaşım tek sermayem sakin riya belleme.

Yalan tarih dilleniyor bu günleri yaz ilerde
Bak geçmişim tülleniyor çok yaklaştı az ilerde

Görmeden göreni görmektir biat,
Edebi görmezsen vah edebiyat.

Kalbim temiz tertemiz sen diyorsun madem sen,
Duyarsızlık nedendir ne antika adamsın.

Ne ham oldum ne yoğruldum ne pistim,
Zulmet ve nur perde çektim tepiştim.

Bakışları efsunlum neden gözlerin yosun
Unuttun mu sen beni yoksa sevmiyor musun

Çoban bile olamadım koyun güden kavallı
Ben neyim ki nefse tutsak gayesi zevk zavallı

İdealsiz hayal buzlu karakış
Tomurcuk yok ne iniş var ne çıkış

Titredi hesaptan sermayesi ip,
Olur mu böylesi herkese nasip.

Ask tanımaz hesap kitap mantığı,
Sırtlamıştır çile dolu sandığı.

Kalbe inen gözyaşlarım katığım
Tartışmasız en dertli yaratığım

Hakaretti milletine tek derdi,
Küfrü ile gömülerek geberdi.

Güzelliğin kuru balçık,
Bir gün gelir kovar gel çik.

Rızka kanaat et kısmetindedir
Kısmetin şükrünün nispetindedir

Vuslattır hasrettir terhistir ölüm
İbret bahçesinde nergistir ölüm

Her şeye rağmen yetişti Cuma
Döküldü günahlar düştü avcuma.

Yiğitlik kulvarında mertlik varken hile ne
Öteler ötesinde ne mutlu son gülene.

Ne kütüğüm ne örümcek ne hırka
Yaktı beni çöl kokmayan kasırga

Kapalı kalp gözüm akılda yarım
Her nereye baksam şaşı bakarım

Ask tefekkür beyindedir tesiri
Beden onun emir kulu esiri

Ameller niyetedir henüz geç değil baylar
Geçen zamana rağmen iste geldi üç aylar

Ben neyim ki ben beser,
Günah bende ben de şer.

Zannın geçtinse eğer
Ne at gerek ne eğer

Hiç olmak hepe değer hiç olmuşsan velisin
İdrak etmişsen eğer sen artik ötelisin

Yiyin için tepisin yasam bu ise eğer,
Yiyin için tepisin o zaman buna değer.

Hayret yok ise eğer sen deliden delisin
Erenlik seyir meğer ve seyre perdelisin

Bir neslin vebali durur masamda,
Gözyaşım ağladı ağlamasam da.

Bakmayın siretime ne ağayım ne pasa,
Her sey O’na aittir O’ndan başka yok hâşâ

Edep dini töredir
İdrak vicdana göredir.

Ayni plan ayni oyun ayni ses,
Vicdan sagir basiret kör lal herkes.

İdrakten nasipsiz, O’ndan bihaber,
Yaşadım kendimce sondan bihaber.

Gayeyi zevk edip ağlamasam da,
Bir sabah tövbeyi buldum masamda.

Seyrettim arkasından perdenin aval aval,
Bir tarafta yas vardı bir tarafta karnaval.

Başkasını kendine tercihe çalısınız,
Kendine yasamakla baslar alçalışınız.

Ne Darvinci ne faşist ne Yahudi ne Budist,
Aklin yolu hakikat O diyor kutsi hadis

Zirvede oturmaya var ise takatiniz,
Ne asalet sorulur ne de liyakatiniz.

Kucaklarken rahatı vuslata perde düştü,
Hicran derin başladı her yanım derde düştü.

Sanmayın ki tevazu, tevazu ağır yüktür,
Herkes benden mükemmel herkes benden büyüktür.

Kâinat denizinde emanet bir incisin,
Teslim oldunsa O’na vallahi birincisin.

Doğruluk ahlâkin güçlü direği,
Yalanı erk etmek neyin gereği…

Sevdalar çözülüyor çıplaklığı giyerek,
Aşka kemene vurulmuş flörte aşk diyerek.

Gönül gözün aç ise kâinat sana dardır,
İhtiyacın yekûnu yasadığın kadardır.

Bir ömür boyunca gaflete daldım,
Tövbeye büründüm kendime geldim.

Kafiyeler çilesiz kalemlerde kir
Vicdanin sedasıysa şiirdir şiir.

Duygularım kilitli halk var mı nerden geçti,
Sokaklarda gayret yok perisan serdengeçti.

Büründüm kul zirhina saha kalkti emniyet,
Emniyetin tek yolu tevekkül samimiyet.

Söze müptelayım dilim biçare,
Ögrendim sükûtu ama ne çare.

Bir sonsuz yolculuk hep aynı hatta
Sonsuza giden kim, kim hakikatte.

Ağzı zulmet saçar karnı beş güğüm,
İçtikçe savruldu ruh ürküttüğüm.

Ölümün hatırla ölmeden önce,
Ölümsüzlük başlar ölüm görünce.

Sen büyülü sevgilim sen renklerin alısın,
Beni bana terk edip kendini aşmalısın.

Tesadüfü tesadüf zannedenler
Tevafuka hep su-i zan edenler.

Günbegün anbean karar yazdılar
Bir ömrü haneme zarar yazdılar

Çok övünen
Çok dövünen

Her şey satılır rafta
Vicdan hangi tarafta

Şu kâinat billur billur aşk sesi
Bilal gibi çağırıyor herkesi

Ölüm bizi bekliyor,
Bu ölmekten daha zor.

Senin ile sensizlik bu üslûp ne kadar zor,
Mahrem bilmez işveler artık beni yoruyor

İdrak, zekâ, tecrübe hakikati bilmektir
Leyla da ki hakikat cana gidebilmektir.

Manasız kafiyeler yırtık çula yamadır
Tefekkürden bihaber ifadeden âmâdır

Sakın beni zorlama belli benim sınırım
Hep tevbeyi sırtlayıp hep O’na sığınırım

Benim kalbim çok temiz demeyin bu tuzaktır
Hırs ifşâmız pek yakın telafisi uzaktır

Benimle ben iç içe benlik ve ben ikisi
Bu bende ki benlerin hangisi hakikisi

Bu şehir boğuyor boğacak gibi
Ölümüm şafakta doğacak gibi

İnanç,teravih ezan
Şükür geldi Ramazan

Zirveyi hak eden kutlu tek mevzu
Mutlak samimiyet birde tevazu

Sendedir ilacı süphesiz asla
Şu müflis beynimi oruçla besle

Gözyaşı âkıbet derdiyle aksın
Dert edip dertliyle ağlayacaksın

Zaman saklı elbette, zamanın kertesinde
Ölümsüzlük bekliyor ölümün ertesinde

Söz ve ifadeler tâat değil araç
İdrâkin sırrıdır secdede miraç

Benimle hep iç içe dünya ile ecelim,
Kurt görmüş kısrak gibi çığlık atar mecalim.

Senin ile sensizlik,hoş üslûp ne kadar zor,
Mahrem bilmez sineler artık beni yoruyor.

Ancak ve sadece idrak varlıktır,
En büyük varlığın fedakârlıktır.

Kendine yaşayan mahlûkat tektir,
Çoklukta arama boşa emektir.

Uçup gidiyor günler, herkeste bir arayış var;
Aşkın fevkindekiler, yalnız hep O’nu arar.

Benlik aslına varır,
Kölelikten kurtarır

Terk edebildiklerimiz geriye,
Terkimiz mükâfat idrâk hediye.

Kalpten dudaklara birkaç bardak çay,
Orkestra başladı Hay Allah’ım Hay!

Varın ötesinde nice sırlar var,
Kopar zincirini kır azar azar.

Ziyneti zevk olan sevdası şirktir,
Leyla’yı aramak Leyla’yı terktir.

Seslenişi fark etmeyen âmâdır!
Yârsiz olabilmek saçmalamadır.

Her dem imrenirim ben, gözü yaşlı anneme,
Adeta aşk tüllenir, inatla cehenneme.

İdrâka göredir sevgi ve saffet,
Sevmeyi bilmedim Allah’ım affet!

Yer gök acı ses verir,ara ara ıhlanır,
Kuytuların sancısı gönüllere mıhlanır.

Gönül gözün kör ise kâinat sana dardır,
İhtiyacın yekûnu yaşadığın kadardır.

Ruhumu coşturur bir cezve şiir,
Peşinden tefekkür peş peşe seyir.

Kaç asrın vebali durur masamda
Gözyaşım ağladı ağlamasam da

Gözlerin iffetini, moda ile vurdular
İffetin gözlerine, tolerans doldurdular

Gurbet, hasret, ak-kara, ruhum ayaz gönlüm yaz
Ağla yüreğim ağla, ağlaşalım gel biraz

Samimiyet atını gözyaşıyla eğerlendiriniz
İdrâkiniz zamanı zamanında değerlendiriniz

Gömdüm rûha ölümü hoca salaya buyur
Aşkı ateş yakmıyor, yetiş gassala duyur

Ağla ey deli gönlüm, ağla şu karşı parkta
Aşkın baharı çöktü, mevsim denen plâkta

Bir Rabim var ki benim, gazabından korkulur,
Aczini fark edenler, rahmetine gark olur.

Vakit-miat, ak-kara yaşam bitmekmiş meğer
Hesap kitap bitti mi çığlık çığlığa değer

Hayat eşya ve zaman, beni hüzünlere sor;
O gün gözümde tüter, istifamlar yoruyor...

Düşünüp idrâk etsem; idrâk kaplasa yekten,
Tefekkürü kaybetti, beynim törpülenmekten.

Son’u boşluğa atsam, tutup da eteğinden;
Ölene dek beslensem sonsuzluk peteğinden…

Geceleri terk ettim, saygı değer uykuya,
Yularımı kaptırdım, sükût bilmez hayhuya.

Karışık bir benzeyiş,ne ölüyüm ne sağım,
Su-i zanlar susunuz! Affeder dayanağım!

Karanlıkta boşluğa,yalnız köpek mi üren!
Nice köpek türedi erenleri küstüren.

Moda gece hırıltı, yamyam ve kadın eti
Yaşanan ham ruhlarda; ölüm azap iğreti

Kendine tercih onu aslında mevzu derin,
Altındadır her zaman alan el verenlerin.

Biliniz ki tattılar pişmanlığın hasını,
ihânetle birlikte zehrin manitasını.

Zamanın ötesine gizlemiş yâr sılayı
Gözleriniz kapayıp; seyredin hâsılayı

Sarmışlar dört bir yanım, hepsi bizden hep yerli
Kimi altından yular, kimi gümüş eğerli

Yiyip içip çiftleşip ışıkta geceliyor
Hikmetinden ziyade şirk aklıma geliyor

Sabredenlerdenseniz sükût sizde fark olur;
Tüm varlık teslimiyet heybetinden korkulur.

Ben ve bu gün iç içe, bana geçmişi getir;
Pişmanlığın haşyeti, yeryüzünü inletir.

Daha var ötesine kim ununu elemiş!
Bu bendeki rahatlık idrâki peçelemiş.

Fiillerim bir yana ilmim amelim yuttu,
Akıbeti unutup dirilisi kuruttu.

Bu ev sanki yabancı tanımadım veledi!
Ayaklarım altında, yuvanı iskeleti.

Terk edemediklerim boynumda kement,
Fikri tüm şartlanmalar benzer element.

Seslenişe koşalım getirin şu yağız atı,
Özde bir yaşayalım çöl kokan hakikati.

Ciğerlerimi dağlar cuntaların astığı;
Hainleri yatırmaz demokrasi yastığı!

Sadece gönülden aşk arıyorum;
Aşk gerçek ızdırap uyarıyorum!

Nikâh ne gerek diyor namussuzlar alayı;
Flört kürtaj leş leşe! Ertesinde balayı.

Sükût ve ifşa, fedakâr kimdir,
Seyredebilenler, seyre hâkimdir.

Liyakati doğrayıp samimiyet eledim,
“Zan”larıma takılıp; idrâkte sendeledim.

Gururun gövdesinde soyunarak yat uyu,
İyide suçlamak yok haşyet yayan kuytuyu

Ecnebice kahkaha ve yerli gâvurdular;
Yamyamları çoğaltıp iffeti kavurdular!

İman can kafesinde iki âlemi saklar;
Ve perdeye takılır tasavvuftan aksaklar.

Allah için sevin aşklar aşk olur,
Acı münakaşa, sen-ben kaybolur.

Beşik ve mezarlar ben sen o hani;
Nankörler gösterin, pörsümeyeni!

Memur bey Micingirt öldü diye yaz;
Kütükten düşmekle kalem yıpranmaz.

Zevkin değirmeninde, aşka yol yok elendik;
Çözülüşle el ele çoktan kelepçelendik!

Bireysellik benliktir, terk edebilmek erdem;
Ben “ben”e uğramadan gerçeğe kalktı perdem.

Deli ve ötesinde meczupça yaşıyorum;
Zihnim ayaz kapalı, buz kar çekişiyorum.

Sol elim kalabalık sağ elimde bir forum,
Bir yerlere kaydolmuş, sessizce bekliyorum.

Kafam hoş, yüreğim titrek ve cahil;
Kapımda bekliyor sanki Azrail.

Zamanla yürüyoruz diri-ölü bir anlık;
Ağla Micingirt ağla kahrolsun unutkanlık!

İçgüdü boyasını sınırsızca sürenler;
Okyanusta yürüyen, ayaklı sürüngenler.

Açlık siyaha kaldı mideyi soktum rafa,
Tefekkürü terk edip döndüm hissiz tarafa!

Enâniyet ziynetim zevk ile filizlendim
Gözlerini kapayıp,basitlikte gizlendim

Vicdanlar çiğnenir köşe başında kimisi anırır kimisi ulur,
Sessizce izliyor kalabalıklar sükût kükreyince sular durulur!

Yaratıklar içinde yeri dolmayacak yâr
Marifet kokusunu fark edenler bahtiyar

Gece-gündüz dolaşır kendisine gelemez;
Emâneti baltalar nefsini rendelemez!

Dopdolu münakaşa beni taşıyan güğüm,
Samimiyet izafi teslimiyet kördüğüm!

Hakikatin yolu ne biri bana bildirsin,
Nerde o babayiğit günahlarım sildirsin!

Dünya cebimde benim cebimde saklı kat kat,
Zulmet ve nur şu dünya hakikatte meşakkat.

Gittikçe iz bırakır hasretim lime lime,
Benim olur kâinat eli değse elime!

Bir ulu sancak ki o göklerde şahlanarak
Yol ettik Akdeniz’i tevhide yaslanarak

O gün sermayeni kurtlar yiyecek!
“Terk-i Terk” edenler eskimeyecek.

Zanna göre yaşadığın din olur;
Ve putların bin değil yüz bin olur!

Anlat bana nerede mânâ yüklü bestemi
Veysel’deki telde mi Mozart’taki seste mi

Bireysellik adına estim yağdım gürledim,
Içgüdüyle küçülüp epey ihtiyarladım!

Gerçeğin gözlerine taklit zehri sürüyor,
Çoğu aza terk etmiş, nefsini götürüyor.

Daha henüz ölmedim sağ olmaya sağım da;
Eceli bekliyorum ecelim kucağımda.

Izdırabın temeli ter kokmayan yemekten;
Tahsisatı fark edip, vazgeçin esnemekten.

Ritmin mihengidir notada esler,
Pembe mor ney gibi diri nefesler.

Liyakatim artıyor basitliğe varınca
Ben benden kaçıyorum karınca kararınca

Gözyaşı damla damla yanaklarda nem izi;
Tufanın kollarında su aldı teknemizi!

Rütbe itibar makam, prangadır pâyeler,
Şöhretin tutsağıdır, hedefsiz hikâyeler!

Atsız süvâri gibi erbaş oldu erine,
Ölümsüzlük rengârenk daldım yine derine.

Dur durak yürüyorum, hep kendime hancıyım
Ve kendimden ziyade, kendime yabancıyım!

Bu gün de düşürdüm yine bir tuğla,
Ağla sen Micingirt tâbi ol ağla!

Vermedi deyip almayan bendim,
Benliğe soyundu idrâk tülbendim!

Yaş kırk yedi kırk sekiz, zulmet nur adım adım,
Ödünç dakikaları çalıp ihtiyarladım.

Enâniyet gizledim iki büklüm halime;
Ihânetle yağlayıp “keşke” sürün kel’ime!

Tebessüm hep buğulu kahkaha asla dedin,
Ashap ile ağlayıp ashapla gülümsedin.

Gerçek ve ötesinde, yaşadıklarım anlık
Tedbirde telafisiz, kahrolsun unutkanlık

Ve ibret vesikası insanlara karınca,
Karıncayı görürüm gözlerim kararınca!

Yaşayamıyorsan hem “kalbim temizdir” deme,
Zâtını bil günahkâr, od olma cehenneme!

Muhabbete bürünüp, ölçü teslimiyet der;
Neden düşüme düşmez, mademki beni sever.

İslam’ın pırlanta kozasındayım;
Inşallah ben hâlâ rızasındayım!

Kaptırmışım kendimi şeytan ruhumu yalar,
Her yaz yolumu bekler ürperten facialar!

Gerçek akıl sahibi öyle damdan atlamaz;
Sükûtun kavradığı vicdanlar bayatlamaz!

Görenleri görünce kalb-i sadakat bürür,
Iç döker bütünüyle O’na durmadan yürür.

Beyniyle gereğince düşünen yürek sızlar,
Düşünmeyi suç bilir beyinden yüreksizler.

Korkuyorum koştukça sonu belli yarışta
Bu nasıl bir idraktir korku yok yakarışta!

Beynine hükmedenler sonsuz hayrete dalar;
Yürüyen canlı ayet şu çıtır karıncalar!

Ferhat gibi al götür gel beni de yağız at;
Yürü yâre gidelim başka söze ne hâcet!

Çoklukta hiçliğin sırrına erin;
Nasibi hüsrandır sır verenlerin!

Şuurlu şuaralar çoğu hiçle heceler;
Çokluklardan sıyrılır hiçliklerle geceler!

Zirveyi tırmalayıp huyca inişe çıktım,
Her şeyi hiçe sayan bacaksız kafacıktım!

Görenler aynasında göremedim halimi;
Nankörler deresinde,çaldırın kavalımı.

Çıkış noktanızı biliniz ki siz;
Sonra olmayasınız sondan habersiz!

Tevazuunuzun neresinde ben’iniz,
Zannı değiştirmesini öğreniniz.

Güneş güneşte yanmaz su kalburda elenmez;
Hakk’ı inkâr etmekle gerçekler perdelenmez!

Şirk, iblise eş olmuş ifadeyi tırtıklar;
Bilmem neyi yaratır beyinsiz yaratıklar

Farkında mısınız siz aşk dilimin ucunda;
Gâh dizimin dibinde gâh nefsin avucunda!

İlmin ne tedbirin ne, zevkusefa ne izi;
Tatminin ertesinde, Vah kaplar kabrimizi!

Sömürgeci ne anlar, hak hukuk ve emekten;
Bunca zillet yetmez mi vazgeçin beklemekten!

İkrâmlar dökülür “Zât”ından kat kat;
Tevbeye riayet Leyle-i Berât!

Sevgiliyi terk edip gölgelerini tuttum;
Kavuşma hayaliyle hep kendimi avuttum!

Hak kızılııyamet fikir nemelazım;
Hakikatsiz yürek cehenneme lazım!

Taklit edenler değil edilen olun nette;
Ve Şems gibi olunuz mevcudata hizmette.

Sina çölü gibi gözlerimde nem;
Yanağımdan kıstır öp beni annem!

Zamanı anlayamaz zamanın antikleri;
Izansız tüm zanları, su-izan mantıkları…

Seviyorsan şayet gözlerimi tut,
Içinde eriyip gördüğün unut!

En büyük ihanet şu bendeki ben;
Itiraf ilham aşk samimiyetten!

Yüksek topuklu yâr terk edip ekti;
Hani ya tabuta aşk binecekti!

Giydirilen yüzlerde terk-i diyar nem izi;
Gayeyi zevk eyledik su aldı teknemizi!

Görsellikten nasipsiz şeytan ifrit cin,
Görmeden dikizleriz sezdirmeksizin.

Her halin ısmarlama davranışların sarhoş;
Koş istikametsiz koş! Azgın alevlere koş.

Zamanın örtüsü ve ertesi ben;
Eşref-i mahlûku halifesi ben!

Seslenişin doruğu iftar ve ezan;
On bir ayın ziyneti hazzı ramazan

İffet benim vuslat ben yavuklu ben eş benim;
Kalbi dudaklarında ağlayan nakış benim!

Hüsrana uğrama marifet ette;
Gayeyi zevk etmek şirk marifette!

Hele uzat nur elini ver dedem;
Ver öpeyim ver sarıklı seccadem!

Soyunuk vadilerde çakal havlar kelp ulur;
Tepişir mahlûkatlar ta öteden duyulur!

Sabrın ötesinde tevekküller var;
Farkedebilenler gerçek bahtiyar!

Sesleniş yudumla samimiyet tat;
Kulluğu idrak et getir salâvat!

Görüp düşünebilen sadece kendileri
Ve gayeden bihaber, halkın efendileri

Gözlerimi kapamış gerçeğe eriyorum
Zâtını düşündükçe şükür ürperiyorum

Terk edemediklerim şirkte ısrarın izi,
Gir de bak gör ne yapar akrepler kabrimizi!

Ancak ve sadece indinde adın,
Eşrefi mahlûkat er-geç anladın.

Gecelerim hep gaflet, gündüzleri atlattım,
Gülüşleri manasız, çok espri patlattım!

İmkansızı deneyip ben ben’den kaçıyorum,
Çilelere muhalif sevdayı acıyorum.

Taşıyana şifadır, edep öyle bir süstür
Zariflik ve tazelik ar bilene mahsustur

Gördüm siyah yüzleri yaş döktüm izi olsun;
Görenlere tek sözüm hay Allah razı olsun!

Sonun sonu gelmeden düşün hisset uzat ver;
Gözyaşıyla gizlice verebilmektir hüner!

Semerkand erleri aşka durmuşlar;
Ruhu körükleyip,aşk dondurmuşlar.

Okuyan yazan mı ben ve sazsız ozan mı ben
Alev alev her yanım; kaynayan kazan mı ben.

Düşündüm tek mânayı, oyun ninniyi bırak;
Birden aklıma geldi, tabut denen kaydırak!

Köpekler kol geziyor, bu gün kafadan eyim;
Ürdün nâralar attım, nerde benim köpeğim!

Ne şairim nede edip; varlık O’na kulluk beyim.
Aslında ben gece gündüz, yük taşıyan göçebeyim!

Sözlerin karadelik,her sokakta izim var,
Bazen gözümde şair,bazen kominizimsin!

Hikmetten sual olmaz, ismin gibi nazımsın,
Kızıpta giittin amma, yinede sen bizimsin.

Her yanda rahmet feyiz samimiyet var ama;
Haddini bilmeyende samimiyet arama

Gördüm siyah yüzleri yaş döktüm izi olsun;
Görenlere tek sözüm hay Allah razı olsun!

İdrâk ve irade, akli meleke sizin,
Her gayret nispeti, samimiyetinizin...

Kişne doru kısrak şahlan ve kişne;
Akıncı nerede, nerde işi ne!

Sâmimiyetsiz her iş delinmez duvar
Her başarıda, mutlak samimiyet var

Mısraya edebi seremeyenler,
Şiirle kemâle eremeyenler.

İnsan asla eskimez, derisi eskise de;
AK alnı buruştukça yenilenir secdede.

Her yer ateşten şafak, her yer ozonun dibi;
Sis sardı yeri göğü, zift bürüdü edibi.

Zihnim kalbur gibi su elemekte,
Hakkı hakikatsiz bestelemekte…

Sadece, almadan verenler erecektir
Ve ölmeden ölenler dirilecektir.

Aklın fazlasına delisin,
Gerçek hacminle perdelisin.

Dağlar muhteşem direk yağmur toprağa meme;
Alay eder nankörler canları cehenneme!

Mağripten Maşrıka mahşer uğultusu var;
Nefsin vuruşları, zevk-i sefa kovalar!

İnkâra teslim etme, yaşam iki hecedir,
Kimine sırlı oyun, kimine bilmecedir.

Öyle bir milletiz ki, bütün tarih boyunca;
Her kavmi can eyledik, asâbiyet duyunca!

Uslanmaz heveslerim dönüp mâziye bakın;
Beni benden ziyâde, hasretimle bırakın!

Sadakâtim sakattır, idrâk sağır izan lal;
Beni bana bırakma, ey Celil-i Lâyezal!

Tükendim ben pişe pişe;
İzzet, zillet bin endişe!

Zihinler kırbaç gibi, arenası yuların.
Yaşayan kadavrası pervazsız uykuların!

Gölgeler bahçesinde, hiçe gömülmüş çiçek;
Hapsolan aydınlıkta, mehtâbı kim seçecek!

Zulmet… Benlikte yaşanan öteye veda…
Ve Nur… Takdirine rıza ulvi bir seda…

Tek hitap ve tek idrâk O’nu tefekkür her an;
Tek tek hesap sormalı yatarken ruhumuzdan!

Dünya tek seans oyun, On’suz oynamam sette;
Tekrarı, telafisi var mı ki Âhirette!

“Zan”ı bırak dön kendini ayıpla;
Tüketirsin koca ömrü kayıpla!

Sonun ilk merhalesi, yokluk içinde varlık;
Mal mülkle dolmayacak tek mekândır mezarlık!

Hitabet sanattır sükût marifet,
Öze ermemişse gel de tarif et

Gayret ve tevekkül, Lâ duramayacaktır;
İnşallah tersine savuramayacaktır!

Hedefiniz kulluksa, mecburiyetindeyseniz;
Yüreğiniz dik durur, şu başınızı eğseniz!

Kim gafletten ayılır, çorba içer her sabah;
Üfül üfül yayılır, Durak’daki inşirah!

Gördüm ki tek sadık yârendir ana
Güftesi ses verir iki cihana…

Aşk nerede yârin kimdir sen nesin,
Öze er ki sonsuzluğa eresin!

Varlık bir fırıldak döndürmek sanat;
Eşsiz zenginliktir gerçek kânaât!

Kalbi dudaklarına sıkıca tuttur,
Her devirde bir Yunus mutlak mevcuttur!

Seni senden kurtarır,
Yârin eline verir.

“Halvet der encümen” takvâlı kul der;
Takvâsız kulluğun sonu meçhûl der!

İnkâr kine doyamamış, kuşatılmış sanırım;
Tıpkı aynen Nemrut gibi, ne haydutlar tanırım!

Seni kime anlatsam, kim ne bilir ah ana!
Öksüz yığınlar hasret, şefkat pişen tavana.

Yüreğiniz dik durur başınızı eğseniz;
Sırâtel mustakîm mecburiyetindeyseniz!

Öyle bir milletiz ki, bütün tarih boyunca;
Her kavmi bir eyledik, asâbiyet duyunca!

Tartışmayı bırakıp, cahili ârif sayın;
Aptallarla uğraşıp, sebeple dalaşmayın!

Yâ Rab! Hâdim eyle bizi ecdada;
Yüreğim Mekke’de alnım secdede!

Her şeyin sermaye idrakin para
Akıbet gelmeden kendini ara! ..

Sahibi unutmaz hayvanlar bile,
Teslimiyet yoksa izâh nafile...

Gücünle mesûlsün unutma sakın,
Gerçekte vuslattır senin firakın...

İçgüdü boyasını sınırsızca sürenler;
İnsanlıktan nasipsiz ayaklı sürüngenler!

Kibir gurur dünyalık,bilmem ki ne demeli;
Çokluktaki hiçliği,ruhlara işlemeli...

Giyim kuşam sınırsız hep beraber olduk hür,
Çıplaklığın renginde moda oldu tesettür…

Hakikate muhalif güzellikler beladır
Ne fark eder kardeşim mavi yeşil elâdır

Sözüm hakikattir izahatım net;
Örtü moda oldu horlandı iffet!

Aklıma hükmedip kıstırdın beni
Sevi bıçağıyla kestirdin beni…

Dürtüleri bırak hakikati yaz
Gıybet ölü eti desem anlamaz

Tahsisatın hüsranı sû-i zân'ı emiştir
Büyüklerin pek çoğu sükût tembihlemiştir

Dürtü tende dikiş tutmaz bir çuldur;
Pes edenin akıbeti meçhuldür…

Tahsisatı fark edip verebilirse eller
Çok belayı defeder, kin nefreti engeller

Mahlûkatlar görünce mertebeleri dürdüm
Ben’i benden almayan hayalleri süpürdüm

Su döküp kefenlenir ölü başı taranmaz
Caminin bahçesinde kardeş payı aranmaz

Bilincini diriltip zihni şuûra yasla
Unutma ki şuûrsuz amel olmaz ihlâsla

Korkum hep habersiz karar yazarlar
Şiirsel ömrümü zarar yazarlar…

Aklı kullan hâl konuş, isrâf etme sözü hâ,
Çok lâf etmek ne olâ, bakışların yanında.

Ezân ve şehâdetler susmuyorsa vatandır,
Kutsalları reddeden felsefe şarlatandır! ..

Kaderde çok şeyler var oku öğren anla yaz,
Kül edip yandırsan da odunlar anlayamaz!

Lâfı bol olanın gâfı hâl olur,
Ferâseti kabız dil ishâl olur.

Yolcu âşk yolculuk, şuur ve kelâm;
Tedbir takdir vardır gâm yok vesselâm.

Lâf uzatma yoktur ve tek
Ölümle göz göze geImek

Allah’ım hayreyle hüznüm ve cuma,
Gerçek âşk nasip et, zihin hurcuma.

Perdeler kapanır, soğulur gözler,
Göreni göremez ruhen köksüzler.

Ağzına gem vuramaz fakat lâkin ama der
Dili mızrak gör bilmez görenlere âmâ der

Olsan bile diyemem cehennemin dibisin,
Hesabını iyi yap, gitmeyecek gibisin! ..

Rahatlığa zincirli hicap uzak gayret yok
Dirilişten dem vurur ruh mezarlık hayret yok

Gizem ve tapınaklar siyon dizinde pişti,
Pâyeyle neşelenip, ihânetle tepişti.

Ulaşmak ne güzel takva tacına,
Nefsi asmak lâzım darağacına.

Mehmet’in şok gücü imândır deki,
Kâlu belâdan beri böğrümüzdeki.

Sanmayın ki şiir söz, tebliğ irşât tek'teyim
Hodgâmlığı düşünüp tir tir büzülmekteyim

Küf kokan dergilerin dudaklarına değin,
Eski toprak kalemler mavzeridir tüfeğin.

Fikriyatın yokuş, kaf dağı gibi.
“Din sâmimiyettir”buyurdu Nebi

Haykırmak izzettir sükût bir yorum.
Nerede ve nasıl unutuyorum .

Küstahlıklar köpürtüp Siyonist yasalarından;
Mağlubiyet nüksettir Frengin masalarından!

Okuyun akledin gayret edin az,
Hızır arayanlar huzur bulamaz.

Eşeğe terbiye fesada ret gerekir,
Ve insana temiz fıtrat gerekir.

Hırs ve saldırganlık fıtratı rettir,
Bencil sessizlikler şer felakettir.

Kol gezer gösteriş, riya aymazlık;
Zulmette zillettir vurdumduymazlık.

Dilde helâl lokma alınlarda ter,
Namazı dosdoğru kılabilenler.

Haktır hakikattir, nefsi va'z etmez,
Hodgam meşrepliler şiir hazzetmez.

Hayır ve şer ikisinden birisin,
Fısk'ı seydersen şer tacirisin.

Yalanlar pörsüdü dile sus getir,
Vallâhi hesap var ölüm tek satır.

Haktır hakikattir, nefsi va'z etmez,
Hodgam meşrepliler şiir hazzetmez.

Fikrin izzetidir putları kırmak,
Edibin şiârı hakkı haykırmak.

Görenlerden eyle, lütfûn ile yâr,
Şu âlem ki zeval gören bahtiyar.

İblis kimdir, türevini soranlar,
Tanrıları çok olanlar zor anlar.

Tedbir ve takdiri çizmiş mimarım,
Hakîm-i Rahîm'i düşün Ömer’im

Salavat getir menziline gir;
“Kişi sevdiğiyle beraberdir”.

Bu günü hesapla, dünlerine yan;
Gücü güçsüzlere kullanmıyorsan.

Peygamberi meşrep hür;
Merhamet yol, üsluptur.

Feryatlara sağır hodgam ne anlar,
Buğzu taşıyamaz, dilsiz şeytanlar.

Çözülecek kirli düğüm;
Müslümanım ve güçlüğüm!

Ümmet kin tufanı ya şaşı gerek;
Veyahut her eve Necaşi gerek!

Ortalık nifak kokuyor,
Dağ dere kibir akıyor.

Yiyin için tepişin, yaşam bu ise eğer,
Yiyin için tepişin o zaman buna değer.

Gizlenivermişler, postlara tek tek,
Cehennem var yâ hem, şükretmek gerek.

Kulluğun Allah’sa vicdanın hürdür,
Yok, şayet dünyaysa nefsini ürdür.

Sanma seni yaşatacak hilendir,
"Allah işitendir, Allah bilendir"!

Dantelli yastıklar, uykuya süstü,
Lambalar gaz fitil insan dürüstü.

Sabret aklet düşün yaz;
Hiçbir şey gizli kalmaz.

Nâz niyâz mektuptur yârene cuma,
Duâ çiçeğidir cânana cuma.

Acıdan beslenir bazı enikler,
Oyuncaklarıdır cephanelikler.

İnşirah duâ da ruhumda sızı,
Lütfeyle Allah’ım affeyle bizi.

İslâm ciddiyettir er oğlu ere,
Erliğin mihengi meşveret şûra.

Tavâfı karışık bir hacısın sen,
Musibet Allah'tan aracısın sen.

Vallâhi ölüm var, bir nefes ırak,
Bu kadar yalana kine ne gerek.

İbadettir göz nurudur teriniz;
Terinizdir sizin karakteriniz.

Kizb ehli korkaktır korkusu çoktur,
"Dosdoğru" olana, endişe yoktur.

Fıtratın alnına fısk tutturdular,
Gülümsememizi unutturdular.

Eşrefi mahlûkat her insan değil;
Kimi ins'ten öte, kimi pek câhil.

Aklet, "ben"i sevmez benim imanım,
Gaflet, ben daha iyi Müslümanım.

Oku aklet düşün tevekkül sabret,
Tanrıları bırak, bir tek O'nu Rab et.

Yalandan doğru derilmez,
Soysuza asâlet sorulmaz.

Edep nerenizde ahlak neyiniz,
Fıtratı çiğneyip çemkirmeyiniz.

Lezzet payitahtı ağızda damak,
Dilin hakikati, hakkı susmamak.

Şuur tarlasını hergetmiş Henri,
Ben Allah diyorum, o ise Tanrı.

Görün kalp vicdanı görmemek âhtır,
Görmeyin gafiller, gören Allah’tır.

Küstah bakışlarım beşliyor bazen,
Kalbim ben kafam ölüm ve mizân.

Bir damlacık gözyaşın, yoksa kendini ara,
"Ürpermeyen gönüller" mertek olmaz mezara.

Kalemim pek keskin vicdani hürüm;
Ne akılsız avam, ne de meşhurum.

Ahlâk dinin temeli eşref eder beşeri,
Zina fâiz ırkçılık kavimlerin mahşeri.

Hakkın hammaddesi haramı rettir,
Ahlaksız her toplum şer musibettir.

Benim Allah'ım vardır deyin,
"Gevşemeyin hüzünlenmeyin".

Müslümanız hem madem kin nefretten beriyiz,
Uhuvvet süvarisi, sulh sükûnet eriyiz.

Dili hakka bağla sımsıkı sıktır,
Hakkı unutkanlık münafıklıktır.

Kahpe düzen her köşede bir izm var,
Nerde vahşet orda Siyonizm var.

Geceme dökülür rengi hilâlin,
Siyahı olsaydım köle Bilâl’in.

Vecdin giysisidir seher parkası;
Sıdkın âşk hâlidir Veys'in hırkası.

Bütün Şaronların dehşeti kabir,
Kabrin mahşeridir mazlumda sabır.

Şerre döner dürtüleri tetikler,
Müsebbibi şerrin alkışmatikler.

Başka şey demeyin feleğe hele,
Şimdi vakit insan vakti, rastgele.

Ya râb lütfet helâlinden bir hurma,
İftarlarım kul hakkıyla açtırma.

Asrın istilası, bühtan fısk şer var,
Çetin bir imtihan şükür mahşer var.

Ölüler ağlamaz, yalancı gülmez,
Şöhret müptelası erdemi bilmez .

Hakikat harlarım, dil ucu yarım,
Şuur ambargosu haykırışlarım.

Âh üslup, kim kıydı sana kim,
Boğulduk nefretten nitekim!

Sabır kulun Hira’sıdır,
“Oruç sabrın yarısıdır.”

Hakkın hizmetkârı halkının malı,
Şâir mısra mısra ahlâk yapmalı.

Gülde tomurcuk yok bülbülde de zâr,
Vücudum yanıyor estikçe rüzgâr.

Secdeli hodgamlar itikata set,
Yâr Rab imanımı muhafaza et!

Şâir söz pazarı haline koştu,
Vardı siyaset ishaline düştü.

Din ahlâktır, din adalet din emek,
Ne güzeldir yaşayarak dinlemek.

Yalan, felâkettir haramdır ahtır,
Hele ramazanda başka günahtır.

İfratın merhalesi felaketlere kuyu,
Yeter artık gel gayrı, neredesin sağduyu.

Şükür, umutsuzlukları rettir,
Tevekkül tükenmeyen servettir.

Yalan bazen İblis, bazen bir ittir,
Yalansız yaşamak âşk keramettir.

Futbol her eve put, fetvabaz Terim,
Taşları yağmadı henüz göklerin !

Yalağı görünce, kelpler azarlar,
Azgınlarla dolu bütün mezarlar.

Ben ezanla doğdum ezanla gülüm,
Ezansız vatan mı, lâl olsun dilim.

Helâl coğrafyası alın terinden,
Öperim nasırlı pak ellerinden.

‪Müjdelenmiş övülmüşsün özelsin,‬
‪Ey şehidim sen ne kadar güzelsin.‬

Ubudiyet mikyasından ne anlar,
Rabbe değil; kula köle olanlar.

Hangi dinde şu bizde ki anane,
Diyemem ki bayram varmış bana ne.

İffet fıtrat uymak haktır,
Edepsize rahmet yoktur.

Siyonist beslemeler davacı tende ilik.
Alçaklıklar zirvede, kahrola taklitçilik.

Şiir şuurhanem yalnızlık payım,
Bozkır tenhalığı konforundayım.

Büyüklüğün mikyasından ne anlar,
Tekebbür deresinde boğulanlar.

Şu şöyleydi diyemem dile zulüm var,
Ölü eti yiyemem, mâdem ölüm var.

Dünya yolcu yol rüya, birkaç lokma birkaç tur,
Hayatta iken ölmek, insanlara mahsustur.

Ahlâktır ahittir, ahde vefâ din,
Ahlâkla birlikte Kur'an öğretin.

Sadist mahluklara dünya bir yular,
Tepiştikçe boğar, boynuna dolar.

Akletmek zor iştir fıtrat hâlidir,
Uyartır, cezasız kalmamalıdır(!)

‪Doğruluk bir ordu yıkılmaz hattır,‬
‪Akletmek savaştır harptır cihattır.‬

Şehâdet giyindi, ölmedi Mursi;
Sefil coğrafyaya hakikat dersi!

İstikâmet haktır gayriyi tutma,
Mizânı hıfzeyle, O’nu unutma.

Oku aklet haykır yaz, hak söz susuza ırmak,
Susanda namus olmaz, zor sanattır haykırmak.

Rızık alın teri el emeğidir
Fâiz câhiliye geleneğidir.

Kul hakkı ihânet silinmeyen suç,
Bir ömür ciddiyet, süresiz oruç.

Ya Rab beni nihayetsiz nâs eyle,
Hâl dilimi hakikate ses eyle.

Diş tutmuyor bilediğin testeren,
Hayırı şer, şerri hayır gösteren.

İblis emâresi, kalpteki "ben"ler,
Şeytanın ins yüzü kibirlenenler.

Ne göklerde kartal ne balda arı,
Hakkı nakşetmektir gerçek başarı.

O’na hürmetsizlik, alınlara kir,
Kalbin ölümüne yeter kin kibir.

Hüsn-ü kabul görür fısk-i baniler;
Seccade kirleten ins zebaniler.

Ata semer vurduk, eşeğe eğer,
Hızır zannetmiştik hınzırmış meğer.

Vicdanı yitirmiş gelmiş her gelen,
Günü hırs boğuyor şehri gökdelen.

Haktan yana "tarafkirlik" hak,
Gayrisi gayyadır muhakkak.

Başıboş mu fay hatları gel hele,
Ne olâ ki; hışma geldi zelzele.

Baykuşlara bülbül nergislere gül;
Musibetperestler, gül diyorlar gül.

İffet yoksa, tesettürde âr olmaz,
Her leylâdan saadetli yâr olmaz.

Sokak bana vicdan nerde soruyor,
Düşündükçe dudaklarım kuruyor.

O var tasalanma ne diyor âyet;
"Yaratan yolunu gösterir elbet".

Cennet ebedi âlem, vaktin pahası yoktur,
Ölüm kabir mahşer var, tekrar dahası yoktur.

Dudaklarım ateş, yanışı demdir,
Olsam da mustarip sükût merhemdir

Kemiği fazladır kuduran itin,
Temsil maskesidir zekâ ifritin.

Neden dağınıklık kahreden soru,
Allah’ım ümmeti toparla koru.

Hodgam nedir kim tevâzu kim ene;
Kavgalarım kaypaklarla, kime ne!

İnsanlık namına kaçarım "ins"ten,
İnsanlık yürüyen taştan kabristan.

Az konuşmak aşka niyettir,
Çok okumak medeniyettir.

İhkakı hak elzem fikriyatı hak,
Şairin izzeti, hakkı haykırmak.

Samimiyet aşktır aşkın tuğudur,
Secdenin riyasız yolculuğudur.

Alışkanlıklara, feryadım va'zım,
Vicdanı zonklatan şairler lazım.

Sizin yolunuzdan sapıyorum,
Şükür ben Allah'a tapıyorum.

Nâz niyâz mektuptur yârene cuma,
Vuslat çiçeğidir varana cuma.

Dili bozuk yüzü maske elde saz,
Vatan aşktır hamasete katılmaz!

"Ben" diyenlerin kalbi et kalır,
Mansıplar gider musibet kalır.

Küs değilim size, kırgında değil,
Mizana bıraktım mizân var cahil.

Ehl-i dalâletin sırtında eyer,
Hızır zannetmişiz hınzırmış meğer.

Yularlı avurtlar s/övgüye nefer,
Ahlak secdede mi günde beş sefer.

İnsan kimdir dava nedir ne anlar,
Urba için ukbasını satanlar.

Ağzın bozuk hayalin yok düş'ün az,
Perdeyi aç, oku aklet düşün az.

Namazın erkânı ahlaktan geçer,
Ahlaksızda namaz çok şeye duçar.

Fıtratına ram ol, hakikati seç;
İzzet hakikattir kazanır er geç.

Hak demezse âlimler fitne ehli beladır,
Tağutlara borazan, yalana müpteladır.

Nemelâzımcılık kabul etmez din,
Ömer’i olunuz İslâmiyet’in.

Dilin hak diyorsa insansın varsın,
Ahlâkının büyüklüğü kadarsın.

Hukuk her cana vardır,
Reddeden canavardır.

Kezibe boyanır, gerçeği saklar,
Merhameti boğazlıyan alçaklar.

Mahşere koşuyoruz hızla,
Gücüm yorgunluğumdan fazla.

Siyaset iş edildi,
İlham iğdiş edildi.

Ne gönül bıraktı ne temiz vaha,
Bize şivan düştü, size kahkaha.

Yalanlar ifşalar, duy beni bala,
Ehven-i şer artık şere müptela.

Tebessüm mevt, mısralarım dile gam;
Arsızlara aşk şiiri yazamam.

Hakikat buğz dolu methiye değil;
Susanlar insandan sayılmaz oğul

Bütün köşe bucak; kin ıstırap gam,
Tek gerçek teselli, sabır ve zaman.

Maşanın ucusun, yeter artık dur,
“Allah dostlarına ye's korku yoktur”

Ehl-i riyakârsınız büyük divana,
“Sizin dininiz size benimki bana.”

İslam irşad ister ifsadı değil,
Nifak kayıranı dinleme oğul.

‪Tevekkül sabır va’z cevapsız sorum,‬
‪Sabrın sadırında düşünüyorum.‬

Serde ahlâk yoksa ibadet sahte,
Akledip görmemek ihanet ahte.

Doğru konuş vicdan yor,
Dava demek çok zordur.

Hakkı va'zeyleyip batılı tuttun,
Ey efendi, bizi ne çok uyuttun.

Teri toprak kokar kalemim pulluk,
Kulun kokuşudur kullara kulluk.

Büyüklük tevazu kulluğa niyet,
Nefsini irşattır erdem haysiyet.

Cerbezeyi bırak düşün ağla yan,
Bu gidiş nereye sen nasıl insan!

Hayat tefrikasız hedefe varış,
Ahlaklı cesur ve adil bir duruş.

Ol derse oluverir, şanındandır O’na has,
Her şey O'nun mülküdür, afâkidir ihtiras.

Şuur kin kıskacında, otur ağla yan,
Muhafazakârlığa sığma Müslüman.

Rızka kefil, helâl pişe,
O var madem yok endişe.

Ölüm ertesinde müjdeler vardır,
Farkına varanlar pek bahtiyardır.

Kampüste bir başka şu ezan sesi,
Sevdaya salıyor hemen herkesi.

Zinalar birliktelik, evlilikler suç,
Menfezler cenin dolu kıyı bucak piç.

Her şey pişmanlıktır oku aklet ve seç,
“İnsan hüsrandadır” salih amel hariç.

Edipler edep bilmez, maarifte kaygı yok,
Zerre miktarı duygu bir atımlık saygı yok.

Anlamsız çokluklaradır salığım,
Yalnızlıklar dostum kalabalığım.

Şehitlerim haykırıyor âh ne gam,
Kahrım büyük, ötesini yazamam.

Sabır ve metanet dedimse şayet,
Kısasta hayat var buyurmuş âyet!

Hakikatli kalbe hayret gerekir;
İnsan olmak için gayret gerekir.

Lânet okuyacak mezar taşınız,
Yaşattıklarınızı yaşıyasınız.

Din kisveli palyaço dilinden düşmez Hira,
Avurdu müstemleke, yalan dolan iftira.

Ölçüsünü almak için bir insana makam verin,
Erteleyip beklemeden, yürüyüşü nasıl görün.

Ben ben gürültüsü zonklatır herdem,
Bilmek irfân ister, had bilmek erdem.

Hak yazmayan kalemin satılığı katidir,
Her kim olursa olsun, sahibinin itidir.

İsmimi düşündüm, atamam riske,
İman kabul etmez amelde maske.

Vicdanın makesi, zulmeti terktir,
Zulmüyle haşrolan geberecektir.

Adavet hırs inat, paye ve nişan,
Kardeşlik mevt oldu gayri perişan.

O kadar çirkin ki bu devir oğul;
Ne Müslüman belli ne gâvur oğul.

Günler uzadıkça büyüdü sızım,
Öldüm gurbetinde ben hep cansızım.

Hep acı hep imtihan bir beyit iki satır,
İmtihanın zorluğu, hakikati kavratır.

Beygirin mekânı ahır otluktur,
Câhile tevâzu donkişotluktur.

Kavganız hep doğruluksa tutunuz,
Doğru yoksa çoğalmıştır putunuz.

Katedral da değil çalınan çanlar,
Bölük bölük en ön safta şeytanlar.

Alın teri suskun para borsada,
Helal para artık karaborsada.

Ocağı dağıla tuzak kuranların,
Evde hanımlığı unutturanların.

Kâbe ağlaşıyor bu hâl nicedir,
Virüsü yaratan şanı yücedir.

Madem insan fâni istiğfar haktır,
Nasûh'a koşanlar kurtulacaktır.

İnsanlık nerede her taraf ağıl,
Dehşet sabr birikti O bizle oğul.

“İslam güzel ahlaktır” takva kulun zaferi,
İzzetin affın haktır, kulun eyle Ömer'i.

Dünya debeliyor virüs ağında,
Zulmün doruğunda şirk batağında.

Camiler secdesiz bürünmüş kara,
Mahsun Kâbem saldın beni efkâra.

Ellere su gerek alınlara âr,
Kalplerin ihyâsı tevbe istiğfar.

Tedbire uymazsan akıbet harap,
Ferâset lütfeyle, aklettir yâ Rab!

Gün bugün dem bu dem an bu andır,
Hesap mizân gerçek, dünya yalandır.

Sabır zorluk değil kemiren beni,
Ahlâkî çöküşün suskun düzeni.

Sabreyle mihnet etme, vesilesi erzak var,
Gayret eyle şükreyle seni bilen Rezzâk var.

Bir damla kan pıhtısı,üç beş nefes bir cenin,
Kibir gurur gösteriş, canı çıka 'hep ben'in.

Musibet ilâhi, dertlenmek gerek,
Dert yoksa duâlar boşuna kürek.

Kul hakkı zehirdir, zehirden baldır,
Hesabı pek dehşet tevbe hayaldır.

Kalpten kalbe inlemeli ağuşlar,
O tevvaptır, günahları bağışlar.

Vicdanlara izzet zihne ter lazım,
Kizbi yok edecek bir sefer lazım.

Ezelden ebede eğri ve doğru,
Hâl ile hûş olur doğruya çağrı.

Marifet odur ki helâllik almak,
Tevbeyle ebedi uyuyakalmak.

Bir mezar kazınız bembeyaz kardan,
Gitmek istiyorum ben buralardan.

Güce dayanınız, güç veren güce,
O çok merhametli ve O pek yüce.

Akletmeyen adam mı, sığır türü mandadır,
Adamlık hakikatte; hakikat imandadır.

Çokluktan al götür beni bacağım,
Yalnızlıklarımda çoğalacağım.

Kahrım büyük boğazımda azamam,
Şehit varken; âşk şiiri yazamam!

İklim bozuk, ihsan az,
Alçaklara kar yağmaz.

Hısımlar hasmoldu evler cenk yeri,
Vicdanlar taş duvar cüzdanlar deri.

“İttihâd-ı İslâm” fikriyatı hak,
Edibin izzeti hakkı haykırmak.

Samimiyet maskeli emperyalist sazsınız,
Telaffuzlar namustur siz anlayamazsınız.

Şiir bir medeniyet mâna aşka vurumdur,
Hecelerim ipine bağlılık şuurumdur.

Göğe kadar çıksa şöhretin ünün,
Zerresi olamaz vicdan yükünün.

Temizlen ölmeden mıh gibi duru,
Tevbeyle yıkanır insan onuru.

Din kisveli palyaço dilinden düşmez Hira,
Bavulu müstemleke, yalan dolan iftira.

Samimiyet islâm, ertesi hâldir,
Salih amel şatafatta masaldır.

Küheylan olur mu katırın hamı,
Adam olunmadan dava adamı.

Hâinleri fâş eyle, yalancıları duyur,
Şuursuzluk dizboyu ,yâ rab merhamet buyur.

Hızır libasıyla lâf eder hem de
Hınzırın kibri der "benim sayemde"

Çoğa ihlâs, mideye az gerekir
Ruha huşu kalbe namaz gerekir.

Mağfiret dolu sahan,
Sıkıntı ve imtihan.

Mevsim çöl kokmuyor esmiyor rüzgâr,
Gülde tomurcuk yok, bülbülde de zar.

Seyir bahçesinde nice sırlar var,
Görün körlüğünü gör azar azar.

Tevekkül yeni huyum,
Sükûnetler doluyum.

Yığın yığın mert var ama,
Yalancıdan mert arama.

Şuur ancak adaletle yuyulur,
Yusuf desem teselliler duyulur.

Ömür binasından yine bir tuğla,
Düştü duy Micingirt Ömer ol ağla!

Secdeler kirleten riyakâr yaşlar,
Bütün kötülükler yalanla başlar.

Sağ sol nedir secdeleri beşleyin,
Tevbe edip; salih amel işleyin.

Dehşetli o günde gayya'ya damlar
Kendini görmeyen ruhsuz hodgamlar

O Müntekim, vakit yakın mühlet az,
Benim Rabbim hiçbir şeyi unutmaz.

Lafızlar fahişe, nerede hicap,
Hızır zannettiğim hınzır mı acep.

Yüzün görsem rüyamda elin sürsen başıma,
Eşya mânâ bürünür, neler girmez düşüme.

Arasa terketsem kirlenir Hazar,
Vefasız sürüler yürüyen mezar.

Altından nal ister ipekten döşek,
Çayır benim diyor, anıran eşek.

Berzah haşir sırat ana hamdolsun,
Cehennemi yaratana hamdolsun!

Senden ne kalacak anılacak şey,
Kibir, hırs, yalan, utanılacak şey.

İbret vesikası belkıs'ın tahtı,
Kimi ibret aldı kimi küstahtı.

O zat-ı rahîmdir vaadi haktır,
Kömür ile elmas ayrılacaktır.

İbret al ey âhmak, kafanı kaldır,
Kimler cehenneme odundur daldır.

Kibredenleri sevmez, kibir hastalıktır hem,
Büyüklük taslayanlar, pek şedittir cehennem!

Hıncın çeperleri kancıklığa ram,
Gözler ölü dişi, kefenler haram.

Ünvan yok herkese ölümü andım,
Öfkelerim durdu şükre boyandım.

Sükûtta ihânet verdiğin hasar,
Çok konuşuyorsun insan bi susar.

İfşâ eyle el-Âlîm, rüsvay ola ben’leri,
Maslahatı nefs olan haktan görünenleri.

Yaralarım düşse dile eririm,
Acıyı demlemek erdem mi mirim.

Davanın sahibi Allah de câhil;
Sahibi Allah’sa sahipsiz değil!

Sıratı müstakim lisanımda dem,
Riyâ denen bataklığa giremem!

Derdi olmalıdır en önde vicdan
Dostlarını iyi seçmeli insan

Hangi âyet bu sendeki kin,
"Lekum dînukum veliye dîn"

Ümmet Nuh tufanı ya şaşi gerek;
Veyahut daha çok, Necaşi gerek!

Ahlak sirayettir gözdeki yaşa
İns odur hâl ile irşâda koşa

Lütfeyle sevindir, şimdi bu gece,
Muhtaçlığım sana yâ Rab sadece.

Babıali, sofrasına yağ aldı;
Acılara tuz basanlar çoğaldı.

Dile âhlak gerek, söz para etmez,
Kurak vicdanlara su dere yetmez.

Kalemim hakikat yazdıkça hürüm;
Ne bir dalkavuğum ne de meşhurum.

Hakikatle dağlar aştık;
Yalanlara yenik düştük.

Ruhumuzu sarsıyor kin ihtiras hırs aklı,
İfadeler materyal, dudaklar tumturaklı.

Tebessüm mevt gülümsemek dilde gam,
Kelâm kezzap, âşk şiiri yazamam.

Ürenler emperyal üretim seri,
"Ene" zekatladık tencereleri.

Riyâkar amele sahi ret vardır,
Surata çarpılan, âhiret vardır.

Noel İslam dışı bana ne deyin,
Âyet “kâfirleri dost edinmeyin”.

Yalanların, fethin olacak;
Hesap günü çetin olacak.

‪Ey iman edenler bocalıyorum,‬
‪Ahvali gördükçe kocalıyorum.‬

Hakikat nicedir ne yapsın yâni,
Şuura kapalı nefsin insanı.

Önce bir vicdanın sonra da düş’ün olsun,
Allaha giden yol; bir ömür düşün olsun.

Zevk safadan beridir,
"Dünya hüzün yeridir"

Sabret, ifşâ hakikata uyacak;
Ve hakîkat son noktayı koyacak.

Biri vicdan nedir, şuuru sorsun;
Böbürleniyor ve böğ/ürüyorsun.

Dosdoğru ol, ertesinde şunu yaz;
Hiçbir tuzak müsebbibi unutmaz.

Binekler pahalı, binenler ucuz,
Kediler çaresiz köpekler kuduz.

Kendine varmakla âşk giyer ilim,
Gel bugün seninle hicret edelim.

Erdem püskürtülmüş, vicdanlar yırtık;
Kaçtım ben kendimden yalnızım artık.

Varlık keşmekeşi kalbi debeler
Nefsi kalabalık bencil tövbeler

Hepimiz öleceğiz nasipse toprak mezar,
Kimileri cehennem kimine cennet yazar.

Şerefin yalanda güneşte buzun,
Utancı götürdü duygusuzluğun.

Şuur emperyala sapan sürüyor,
Köpek anırıyor, eşek ürüyor.

Sabır ve tahammül çok şeye niyet,
Almadan vermektir, varda emniyet.

Egonun şehvetidir izleri ben ben’lerin,
Yolculuğu gayya'dır, utancı gidenlerin.

Kusursuzluk yok, aklet düşün az,
Yüzü temiz olan, maske taşımaz.

Haykır hakikatı, bahane nedir,
Sükût haysiyete mezbahanedir.

Bir mavi sessizliktir şiirler,
Duyguları yıkar teneşirler.

‪Kötümserlik yığıp gözyaşı sattın,‬
‪Maskeleri indir, yeter aldattın.‬

Hakikate körler, hicran taşırlar,
Hakkı haykıranlar vicdan taşırlar.

Kur’an ne hikâye hâşa ne fasıl,
Kur'an'ın gayesi ahlak velhâsıl.

O isterse yakın olur uzaklar,
İfşa olur desiseler tuzaklar.

“İslam güzel ahlaktır” takva kulun zaferi,
İzzetin affın haktır, kulun eyle Ömer'i.

Secde önemli şey cennete eştir,
İman gül bahçesi namaz güneştir.

İstisnai olsa da ismime ram olurum,
Necaşi' yi düşünür dertlenir gam olurum.

Her kuşun uçuşu göklerdeki haz,
Hüznün şarkısını herkes duyamaz.

Zillettir hem oku aklet düşün az,
Ehl-i iman alkışmatik olamaz.

Ömür, ölüm yaşam arası hamak,
Ölümden beterdir anlaşılmamak.

Hakikat yanınca yalanlar söner;
İmhâl tamamlanır ve devran döner.

Nefsi hesaba çek, unutma akti,
Bâki olmayana sarf etme vakti.

Düşecek mutlaka âhın harından;
Dünya mazlumların omuzlarından.

Tarafkirlik haset kin nifak izi
Ya Râfi affeyle toparla bizi

Sarsılmaz yenilmez süre verir az,
Hakikat yalanlara mağlup olmaz.

Asır şirazesiz, Siyonizm şer,
Ümmet nerde peki, öldü dediler.

Mütevazı zihinlerin vaazı;
Tebliğde hilimdir, hâlde kalp izi.

Akledip anladım sabretmek nedir,
İmhal var ihmal yok iman böyledir.

Tevekkül et gayretsiz kalma,
"Sakın ümitsizlerden olma".

İlahî adalet fâş eder serin,
Müsebbibisin sen musibetlerin.

İsrail devlet değil bir çetedir,
Siyonizme Erbakan reçetedir.

Bismillah der al ibreti bak taşa,
Yeis nedir ümitsizlik kim hâşâ!

Her ne varsa yalan, yalancı hazan,
Bir ölüm gerçektir bir de hak mizân.

Bu seneki bayram Kudüs'e hazan;
Bir daha ya kısmet şehr-i ramazan.

Hasat beklenemez âhın barından.
Telef olan vicdan tarlalarından.

Nimetlerin şükrünü bilmeyenler,
Nimet gider namertlere baş eğer.

Seni insan kılan, hâl ile va'zın
Helâl lokma yoksa yalan namazın.

Hakikate akletmeden varılmaz,
Kizb ehline niçin neden sorulmaz.

Kalbi harap eyler, alkış düşkünü,
Kibre mekân eder gönül köşkünü.

Fikir alında ter, sükût gayrettir,
Düşünmeyen beyin çomara ettir.

Dini va'z ediyor "O"ndan bihaber,
Akıbeti meçhul, sondan bihaber.

Rezzâk seninledir mutlak ve kesin.
"Kısmete râzı ol rahat edesin"

Kuruluşu soykırım! Kan gözyaşı nefret kin;
Haddine mi söz etmek sömürgeci devletin.

O öyle bir yâr ki seninle her ân,
Geceyi durdurup sabahı kuran.

Emrini şükrünü unuttuk Nasr'ın,
Kıyametindeyiz galiba asrın.

İnsan irâde de ahlâklıysa hür,
Şefkat zalimlerden daha güçlüdür.

İhlâs zühd takvâ ile kimi irşad ettik biz,
Nakarat vaizlerle pek yorulduk hepimiz.

Faniler merasimi, güven ama nesine,
Ebedi düşünenler koştu sıdk ülkesine.

Öksüzler onları hep anacaktır,
İnfâk neferleri kazanacaktır.

Herkes mutlak müstehaka varacak,
Tağutları o gün kim kurtaracak.

Duâ had bilmek acziyeti arzdır,
Arz edin akledin akletmek farzdır.

Vallâhi mizân var hesap var tek tek,
Mahşer var dehşetli söze ne gerek.

Dile irşâd gerek haset kin değil,
İslâm çarçur edilecek din değil.

Musibette sabır zafere gebe,
Tevekkül eyleyip acı sebebe.

Gerçeğe körelmek kıyamı rettir,
Hakikati perdelemek zillettir.

Ahlâk öldü kizb zirvede sıdk düştü,
Reddiyeler methiyeye dönüştü.

Riyâsız niyetler ihlâsa radar,
İman zenginliğin infakın kadar.

Sevr'de gözyaşı Mina'da taş olun,
"Tevbe edenlerle arkadaş olun."

Hüsran mutlak, ihmal yoktur imhal var,
Helak eder; hınzırları yakalar.

Soytarılar sokak sokak dağıldı,
Dağıldıkça çomarlaşıp çoğaldı.

Hakikat müminin vicdan sesidir,
Haykırmak imanın derecesidir.

Asra sükût gerek, alınlara ar;
Aptallar, abdallara aptal diyorlar.

Hodgamlıktır kizb ehlinin fıtratı,
"İhkak-ı hak" diyargamlık empati.

Koru bizi ya Râb, el-Hafız'sın Sen,
Şer ehli cühelanın fitnesinden.

Hak mizânın vecde gelen sesidir,
Buğz, imanda kalma meselesidir.

Fitne varsa tesanütte gün üşür,
Ben susarım şiirlerim konuşur.

Aşk seherlerde alnı göğe değen,
Sekinetle kalbinden gülümseyen.

Hakperest olanın tarafını tut,
Hakkı bilmeyeni taşımaz tabut.

Kizb ehlinin tuzakları çok olur,
Nihayeti kendi düşer yok olur.

Tefekkür yap seher vakti çık dama,
Hiçlik varken çokluklara ağlama.

Nobran ifade sadistlik salar,
"Parayı veren düdüğü çalar"

Batıla parya olan hâk demekle hâk olmaz;
“Mü’min, aynı delikten iki defa sokulmaz!”

Kul hakkı dehşetli zehirden baldır,
Helâllik olmayan tevbe hayaldır.

Aklederim şükür fikriyatım hür,
Duygularım hakikat öyküsüdür.

Meşakkatte huzur var ve terlidir,
Alçalmak için yatmak yeterlidir.

İnanan inkârcı öğretmen vaaz;
Ar yoksa fark etmez her türü yobaz.

Meddahlığı sorulacaktır yarın,
Mahşer de kula köle olanların.

Hayâ imana atılan ilmektir,
Tek derdim müslüman kalabilmektir.

Neden bu kadar hırs, mağrurluk neden,
Akıbeti soğuk tabut değer mi!

Deme ehl-i müfritleri unut geç;
Âlemlerin rabbi unutur mu hiç!

Utanma duygusu edep ar harab;
Bizi azgınlardan eyleme ya Rab!

Varlıkta yokuz biz yoklukta varız,
Frenk sözcükleri avurtlarımız.

Bereket ribasız terdir pullukta,
Özgürlük kemâle erer kullukta.

Defteri dert eyle yazanı bekle,
Rahat arıyorsan mizânı bekle.

Cühelanın irfanına sözüm yok,
Ariflerin susmasında yoruldum.

Kalpten kalbe inlemeli ağuşlar,
O tevvaptır rahmetiyle bağışlar.

Yaratılış aşk, aşk kalbin odudur,
Aşk yoksa kelâmlar dedikodudur.

İsmi gibi adil olâ bu beden,
Adl ismine vakfeyle ebeden.

Derin suskulardır bendeki feryat,
Göçtü hakikatın vicdan mektebi.

Kalp ehlini dinlendirir tevâzu ,
Kalp bilmeze pek uğramaz bu mevzu.

Ölüm vardır madem varı dert etme,
Erdem varsa itibarı dert etme.

Neden bu kadar çok dalkavuk sorum,
Ahir zaman ahir zaman diyorum.

Zillet olur, kinpereste gül sunma,
Kizbmatiğe hüsn-ü zanda bulunma.

"Cuma mesajları" yazma ara ver,
Öksüzü sevindir güldür para ver.

Hakkı yaşayalım hakkı yayalım,
İnşAllah akledip aldanmayalım.

İnsanlar arayın samimi kalpten yana,
Sesinizi duyunca gözleri buğulana.

Aklet hayra çevir adavet dünün,
Bu gidiş nereye, biraz düşünün.

Kizb üreten hınzırlıklar çok ama,
Yalanların doğrulara yamama.

Mısralarım vicdan sesi, izâh tam;
İnsanım ben dalkavukluk yapamam.

Dışkıda vızıldar petekte bekler,
Arı kılığına girmiş sinekler.

Zulmete kardeştir haddini aşan,
Meyil gösteren de o gün perişan.

Acırım durmadan acırım size,
Kin nefret sürdünüz gözlerinize.

Meylinde bulunmaz nifak kin yalan,
Mümin odur, vahyi kalbine alan.

"Hak feda edilmez" esması Hak'tır
Hakkı bilmeyenler zay olacaktır.

Kalpler merhametsiz anarşist madem,
Kalp ehli bulmalı araya âdem.

Serde ahlâk yoksa dilde kan olur,
Düşük meşrepliler saldırgan olur.

Hak mı fiillerin, düsturun, nasın,
Merhametin yoksa karanlıktasın.

Ahlâk imandandır hiçlik marifet,
Hodgama hiçliği gel de tarif et.

Yumruk isen tahakküme, ersin sen,
Mizân kaygın varsa mutebersin sen.

Yüreğimi arz ederim her Cuma,
Şuursuzluk katmam mutsuzluğuma.

Hakkı vaaz ediyor batılla yatan,‬
‪Göbeği dizinde emeksiz yutan.

Avurtlar Bolşevik dahası da var,
Ne kadar kör sağır kalabalıklar.

Nuh peygamber nerde, nerede İsa;
Oyun tek perdedir, ölüm çok kısa.

Şiir şuur ister, ruhun sesidir;
Kültür medeniyet meselesidir.

O günü bekliyor dehşetle mahşer,
Zalimler mazlumlar şehit ve leşler.

Ölüm mizân yeri, hâk diyor âyet,
Müslümansın madem biraz ciddiyet!

Şiârı şairin hakikat haktır,
Hakkı yazamayan şair alçaktır!

Ömür yok ki tekrar kazası ola,
Şiirlerim Hakk'ın rızası ola.

Efkâr çöreklenir girer uykuma,
Ruhum teskin olur gelince Cuma.

Hakikat biriktir, oku aklet sez,
Kimse senin cennetini düşünmez.

Et ve kemik hepsi, ruh varsa varım;
Ben’imin parçası önyargılarım.

Tepeleri makber, dereleri mim,
Bu günlerde Sarıkamış gibiyim.

Ahlâk edep vicdan, ilim irfân fen;
En büyük meselem lekesiz kefen.

Hakikattır adl adım, haksızlığa yatmadım;
Tek sermayem güvendir, kimseyi aldatmadım.

Sen hâk çarşısında batıla hansın,
Kahraman rolünde bir figüransın.

Ahlakta üftâde kalp ile bakmak;
Zaferdir ardında hoşluk bırakmak.

Sabır ve metânet var ise şâyet,
İmhâl var ihmâl yok buyurmuş âyet!

Yoksulluk gözlere fışkıran gamdır;
Aç varsa tok yatmak şehre haramdır.

Feryat etme kadere hürmet et sabret,
Musibetler ikazdır sonrası rahmet.

Dosdoğru ol siz biz neyin nesidir,
Adl kalemler hakikat kölesidir.

Hayat ve ruh her şey ödünç biline,
Madem muvakkattir koş menziline.

Putçu bedenleri getirmem dile,
Bir kahpe piyes ne yazsam nafile.

Ne siz usandınız ne de ben,
İnadımız takva olâ ebeden.

Adl yazar adıma adl eşsiz paha,
Kelâm da şiârım İbn-i Revâhâ.

Şiirler seferim mânâlar sancak,
Kime anlatayım kim anlayacak.

Bütün kötülükler tek hece "ben"dir,
Hak bilmezlerin hadsizliğindendir.

Kandın bedbaht adam şakiye kandın,
Sen fâni âlemi bâki mi sandın.

Helâli gasp ribâ, isyana yurttur;
İmânı kemiren şirk başlı kurttur.

İnsanlığın tefrikası ırkçılık;
Ve takiye çifte standartçılık.

Şefkat harlamalı müminin bağrı,
Hâl ile hûş olur ahlâka çağrı.

Şiirle anılmak istemem ancak;
Hâl ile çağlarsa müjdeli sancak.

Binekler pahalı, binenler ucuz,
Sokaklar çomaksız köpekler kuduz.

Kur’an’ da dört esas; birisi haktır,
Mizân dehşetle tamamlayacaktır.

Sabrın intizamıyla çok şey yamadım,
Beraber ağlayacak dost bulamadım.

Edep taşıyamaz ruh yoksa yüzü,
Susar ifşa etmem kokuşan tuzu.

Müslümanım ve insanım, izâh tam;
Teşne olup dalkavukluk yapamam.

Aklı kinle, dili kizble doludur;
Dâva diyor dâva ahlâk yoludur.

Edep ile vecde vara başınız,
Tevbe edin aşka kavuşasınız.

Din taciri çoğalır akletmeyen çok ise;
Şefaatçi bekleme, sâlih âmel yok ise.

Varsa şayet cadde sokağında aç,
Tüm varlığın ateş, insanlığın hiç.

Üç şeyi boğuyor, cehâlet,
Merhâmet muhâbbet mârifet.

Putçu bedenleri getirmem dile,
Kahpe bir piyes ne yazsam nafile.

İrşâd nedir tebliğ kime ey hünkâr,
"Emri bil maruf,nehyi anil münker."

Kalp ehlidirler, takdire şayanlar,
Hakkı telkin edip ve yaşayanlar.

İnsan kalabilmek ne büyük sanat,
Dünya kime huzur kime saltanat.

Bir mezar kazınız bembeyaz kardan,
Gitmek istiyorum bu diyarlardan.

Sarıkamış mısralarım kime gam;
Kalbim donar aşk şiiri yazamam.

Nifak dolu avurtları, kin damlar,
Sonsuzluğu satar süfli adamlar.

Ölüm zulüm virüs ibretler vardır,
Farkına varanlar pek bahtiyardır.

Ey hakikat sahibi! Ayırma hâk izinden,
"Helak etme Allah'ım beyinsizler yüzünden."

Seni mümin sandı bilen namazın,
Helâl lokma yoksa yalan namazın.

Ahın gücü ağır yazan ne yazsın,
Feryadı mizanda kaldıramazsın.

Cennete giremez secdede ölse;
İnsanlar şerrinden emin değilse.

Sefahat, meddeci asrın atıdır,
Sözlerim ahvalin malumatıdır.

Lisanın ziyneti edep ar hayâ,
Haya yoksa boşa gitme Hira'ya.

Zalim beşeriyet dünya kin sesi;
Kapadı Beyt'ini kovdu herkesi!

İsmime münhasır kemâlden azım,
Kalbiyle konuşan adamlar lâzım

Hakk'ın divanında pay olacaktır,
Hakkı zay edenler zay olacaktır.

Zalime nasihat boşa çabadır;
Zulmete hamile kine gebedir.

Öyle anlar var ki, ne yazılsa az,
Unutmamak lazım unutulamaz.

Dile vicdan gerek, alınlara âr,
Kalplerin ihyası tevbe istiğfar.

Cumâ libasını giyemeyenler;
Harama haramdır diyemeyenler.

Faize kâr deyip kirlenen emek,
Milli piyangoya millidir demek.

Ya Rab beni ismim gibi ad eyle,
Hakkı söylet, affeyle azad eyle.

Gün göremez fısk höykürten her kimse;
Gönül bezer gam giderir er kimse.

Ölümü düşünmek ihlâs erdemdir,
Tefekkür etmeyen zalimlerdendir.

İfrat tefrit menfi ahlâksız sazsın,
İllet ve gafletten kurtulamazsın.

Basirette kısır, ruhtan alıklar,
Ne kadar da sağır kalabalıklar.

Kursağında kizb bol, unuttun dünü;
Kimse görmez senin gerçek yüzünü.

Hâle aksetmeli kuldaki hayâ;
Hayâsı olmayan tapar paraya.

Ebabil taşlarıdır mazlumların bileği,
Dehşet ile çağırır o gün azap meleği

Gerçeği tahrifat, öyle ânlar var;
Kahraman kisveli kaltabanlar var.

Ne maziyi bildik, ne atî dedik;
Hâlden anlamayıp empati dedik.

İnsan çok uzakta insanlığa yan;
Yaşamak soluk mu, susun o zaman!

Metânet güzel şey tevekkül yada;
Sabırla geçiyor; izi kalsa da.

Tuzak cürüm kin ve nifak aldat gez,
Hâşâ Kahhâr hiçbir şeyi unutmaz!”

Kalemim hak yazar hakikatte hür,
Dayanağım Allah, o basîr şükür.

Vicdan yoksa geri kalan gazeldir,
Hayat güzel insanlarla güzeldir.

Kıyamet gününü düşün müslüman;
Kardeş eti yemek işin müslüman!..

Melüllenme o hafidir,
Allah kuluna kâfidir.

Serde ahlâksızlık, siyonist ağız,
Sabrı gardaş ettik kazanacağız.

Adalet bilmeyen düzen canidir,
Mizân o gün baki herşey fanidir.

Acı bir hakikat ağla kavrul yan,
Mezara gideni yok arkasından.

İster atlı deyin isterse yaya;
Döneceğim ayrıldığım noktaya.

Kitap ve sünnet tebliğdir hakka,
Hakkı bilenlerin hakkıdır Mekke.

Bırakın mensubiyeti, er olun,
Kur'ân "Doğrularla beraber olun."

Zonklat şuurunu; oku aklet yaz,
Hakk'ın müdafası ribayla olmaz.

Hâlini ihya et ruhun sükût boyasın,
Dilin temiz tut ki; güzel sözler duyasın.

Ölçüm yapıyoruz dilde yok sütre,
Elimizde birer imanometre.

Tevhid elbisesi giyemeyenler;
Harama haramdır diyemeyenler.

Çok azını yazıp yattım,
Her şeyi içime attım.

Vicdan zembereği bozulmuşken tam,
Seyran edip aşk şiiri yazamam.

Takvalar horlandı taklalar arttı,
Taklacılar Firavun'u arattı.

Şiir yazıyorsam dinmez acım var,
Benim hâk demeye ihtiyacım var.

Vicdanlar pespaye suskunluklar gam,
Ölüm var çok şükür, ölüm vesselam.

Sen düşemezsin sorun da bu yâ,
Yusuf’un düştüğü şanslı kuyuya.

İman kabul etmez, yalan tuzak kin;
Cürümler od olur o gün "yevmiddin".

İsmim Ömer denmiş ad günüm kasım,
İslam adalet der; varsa ihlasım.

Nasihatin hâlde olâ, her anın,
İhtiyacı kâl değildir dünyanın.

Akleden kendinde kendini arar,
Susmak terletirken düşünmek yorar.

Hodbin hissedemez hikmeti pirim;
Ben hep üzülürüm, vicdanı hürüm.

Methiye övgü ne, tapan tapana,
Kudüs’ü siyonist başkent yapana.

Şikâyetçi olur el kol bacak ten,
Allah'a havale edilenlerden.

Kini cilâlayıp şerri boyuyor,
Sükût ediyorum Allah duyuyor.

Allah’ın rahmeti gazabı haktır,
Merhamet erleri kazanacaktır.

Selâm verip gitti bir mevlid yine,
Omuzlarına yük, aşk yüreğine.

Herşey satılır rafta,
İnsan hangi tarafta.

Parameşrep sefahatta şâd olmaz,
Tanrılara giden yol irşâd olmaz.

İrşat tebliğ nedir akleyleyin az,
Bâtıl şivelerle hâk savunulmaz.

Dünya madem yalan peki sen nesin,
Hakikatten yana hangi yerdesin.

Kizb ehli çehrede izzet ar olmaz,
Hodgamın sözüne itibar olmaz.

Ahlaksız yol tutulmaz,
Din yaşanır satılmaz.

Hissiyatsız ruhlar derine inmez,
Müphem manalar hükmünde silinmez.

Yolumuzu felak eyle Allah'ım,
Zalimleri helak eyle Allah'ım,

Arsız söz dinlemez gayri tez güler,
Ahlâkı olanın yüzü az güler.

Kinin kizbin pek çoktur,
Mizân var kaçış yoktur.

Namaz çarpacak namaz,
Ey yalandan usanmaz.

İnsan bir yolcudur başlangıç beşik,
Kimi insan gibi yürür kimisi eşek.

Ahlâk varsa ahlâk muteber namaz,
Ahlâk yoksa namaz kalbe uğramaz.

Sükûtum çığlığım izzet v/arımla,
Bırakın bu beni kaygılarımla.

Hutbede okunur müjdeler ayet
Tarafgirliğiniz adilse şayet

Yâr bilenin heybesinde ar olur,
Dilinde aşk bahçesinde bar olur.

Hakikat konuşunca gerçeği tek tek,
Hiçbir güç önüne geçemeyecek.

Yalancı insanlar bu asrın belası,
Hak hukuk tanımaz makam müptelas

Nankör hodgâm gaddar, ben diyenden “ben”,
Allah'ım! Eyleme kaybedenlerden!

Putçu kostümleri yük etmem dile,
Jestler kahpe piyes, drama hile.

Hakikate tokat, zulmete elsin,
Uğraş yalanların mahşere kalsın.

Bedeni kirleten is değil, "ben"dir,
Aynalara düşman olmak nedendir.

Istırap verici yakıcı gayret;
Yalan kin nifaktan doymadık hayret.

Hızına "havf" gerek çevrilen çarkın;
Emir var âyette siz “Benden korkun!”.

Kalp nerede duygu nedir kim etik,
Ruh ölünce beden oldu kozmetik.

Kizbe merkep, gerçekleri yalanlar;
Nefs-i emmâreye tabi olanlar.

Us'suz bostanlarda ayrık ot biter,
Düşünmek zor iştir emek ter ister.

Ruhları coşturur bir cezve şiir,
Peşinden tefekkür, ızdırap seyir.

Kibirmatiklerde vecd sesi olmaz,
Utanması olmayanın secdesi olmaz.

Yaşam hüzün acı zulüm,
Adil olan bir tek ölüm...

İnsanın bedeli güvendir mirim;
Her selam vereni emin bilirim.

Kadın erkek ayrımından uzak dur,
İffetsizliğin cinsiyeti yoktur.

Günün dehşetiyle toplanır ervah,
Hüküm meydanında nafiledir âh.

Zekâ şirkte şeytan inekte saman,
En büyük zenginlik salih bir iman.

Fitne varsa tesanütte gün üşür,
Ben susarım, şiirlerim konuşur.

“Dosdoğru olunuz” küfrü kizb sayın;
Kâbe’yle ribayı karıştırmayın.

Gayeyi dert etmek yolculuk budur;
Uyanmak hidayet, ömür uykudur.

Gün veda kokuyor bitişte sensiz,
Sana geleceğim birgün kefensiz.

Ebediyet viran nifak kizb kinde,
Teselli yok Berzah ve ertesinde.

Niye bu kadar hissiz niye bu kadar kaba,
Kitâb-ı kebîr-i netti acaba.

İster isen dünya sana eğilsin,
Adil değil isen adam değilsin.

Had bilmez isen şad edemezsin sen,
Kendini de irşad edemezsiniz sen.

Aklediniz Müslümanım dediniz,
Kula değil, Hakk,a kulluk ediniz.

“İslâm nişanıdır” diyor ulemâ;
Besmeleyle başlayalım kelâma.

İman Kur’ân kisve sende hilesin,
Hesap günü çok çetindir bilesin.

Ölüm nedir kim ölümsüz kim ölür,
Kimler Kisra konforuyla gömülür.

Helâlleş gel mizân hesap hak var hak;
Atacaklar bir çukura be ahmak!..

Sıdk libası giyen insanlıkta tam,
Giyende saadet aşktır diğergam

Rabbim bizi indir süfli kızaktan;
Halas eyle kibirmatik tuzaktan.

Gamdan hikayeler kamyon kamyon çok
Yegâne tesellim "umutsuzluk yok."

Allah'ım kizb ehline tat verme,
Milleti bölenlere fırsat verme!

Kader Azrail'e mezar eştirir,
“Kaderi ancak dua değiştirir.”

Biz kimin eseri ne var ki bizim,
Özgüven hikaye s/onsuz acizim.

Hakikatsiz hakkı hıfzeden diller,
Kuvveti kutsayan Firavungiller.

Acı kan gözyaşı, zulmete perde;
Vicdan var mı birleşmiş milletlerde!

Rahmetin sonsuzdur şüphesiz asla,
Ahlâk kuşandırıp oruçla besle.

İnanılmaz duyarsızlık, hoş neyiz,
Denetimsiz reflekslere teşneyiz.

Hatimler bereket, dinlemekte iyidir;
Ramazan Kur’ân-ı idrak etme ayıdır.

Kul hakkına bulaşmadan kabre var,
Unutma ki mahkeme-i kübrâ var.

El açtım dergâhına affet kulun yap;
Yarını bugünden güzel eyle Yâ Rab.

Hırçın aslan dağda petekte arı,
Hakikatin karasevdalıları.

Yalanları pişirip; gerçek doğrayan en'ler,
Bana tutucu diyor, caddede çiftleşenler.

Hiçbir açıklama gerekmez ancak;
Bir musalla taşı geri kalacak.

Şairde haktır imge, gayrısından ıraktır;
Parçalanmış vicdanın ar tarlası çoraktır.

Selâm ve kelâmın menzilinde hak,
Şeref ve haysiyet hak bilmezde yok.

Camide tarafgir olmuşsa imam,
Allah muhafaza musibet tamam.

Aldanma üstüne çalınan beste;
Kabri boş vermişlik hemen herkeste.

Taht tâc için karaya ak demedim;
Yalan söylemedim haram yemedim.

Mahrem âlem gösterişe tav değil,
Perdeleri çekilmeyen ev değil.

Yüz karası, bedavaya meylettik,
Kalp karartan yalanları seyrettik.

Heybesinde "hak" olmayan tarafgir;
Ya dalkavuk ya ahmaktır ya münkir.

Nefret sıradanlaştı, kini doyurmak adet;
Niyet hayırdan uzak, kalp tanımaz ibadet.

Bugün de dün olur düşün ağla yan,
İmtihandayız her daim imtihan.

Zaman belki Hakk’a yürüyen koşu,
Geri kalan imtihanın yokuşu.

Toplumda şu üç şey çöküşün sesi;
Yalan riya gaspın normalleşmesi.

Yüzsüz demokrasi, münafığa saz,
Hak’tan taviz verir halktan anlamaz.

Üslup ve belagat şuur yetidir,
Şiir, hür tefekkür faaliyetidir.

Gönüller okşayıp kalpleri kırma;
İntikam harlayıp; “adl”i ısırma.

Hasatlar fırtına torbalar yırtık,
Balon uçurtmaya vakit yok artık.

Hakkı tanımayan sıdktan uzak dur,
Sadakat değil bu kula kulluktur.

Edebi irfanı rıfkı yayana;
Selâm olsun nefsi yargılayana.

Utancını kaybeden ne din bilir ne dava,
Egosunu besleyip; yatar kalkar bedava.

Ben kendime her ne zaman uğrasam,
Bir ses gelir; “meyyit için dua” ya.

Hep ben diyen tüm şerlerin piridir;
Nefste alçak, şeytandan da iridir.

Bir mezar kazınız bembeyaz kardan,
Gitmek istiyorum ben buralardan.

Mizândan dem vurup haddini aşan;
Hakkı gasbedenler o gün perişan.

Hasat yeri hayat gayrısı elem.
Ölümü unuttuk Allahuâlem.

İftira gasp yalan sapanı sürdük;
Gerçekle geçici dostları gördük.

Din alıp, din satıp, din emiyor,
M/izan var diyorum, dinlemiyor.

Öncesi ihtiras kıskançlık hırs güç,
Sonrası pişmanlık eyvah keşke suç.

Yaşamayıp dem vuruyorsa dinden,
Gidin ibret alın cenâzesinden.

Hesap günü var ama kin dinmez oldu,
Üslup şakülsüz kalpler incinmez oldu.

İdrak gerek şaire, idrak eke;
İdrak yoksa gürültü boş teneke.

Kaçıncı asırın lisanıyız biz,
Agora'ya meze dil telakkimiz.

Haddini bilenler söze gem vurur;
Hakk'ı unutanlar haktan dem vurur.

Vesveseyi bırak, eyleme kaza;
Depresyon mu dedin, haydi namaza.

Tebliğler dergide süs epeyden beri,
Kimler çoğalttı şu "Ebu Leheb"leri.

Yalanlar kamyon kamyon taşınıyor pazara,
Doğruları aradım, gittim baktım mezara.

Hakka istikamet, hakka sevktir din,
Vebalsiz günlerdir bayramın senin.

"Oku" farzdır okumamak ne acı,
Akletmeyen cühelanın baş tacı.

Hakikatsız çok konuşanlar lâldır,
Hakkı konuşmamak, dini ihlâldir.

Sizi size bırakalı çok oldu;
Ne yapsanız çok geç artık nafile.

Hayat fani madem; peki biz neyiz,
Unutmayın, hepimiz öleceğiz.

Yol ciddi imtihan olur mu n/isyan,
Sadakat uhuvvet, güvendir insan.

Kalbinde taşırsan dünya varını,
Akrepler pay eder şakaklarını.

Tek yumruk ol ve dizginle atını,
Ayrışırsan çağırırlar Putin'i.

His dünyası nasır arda kalanlar,
Çabuk ölüyorlar kalbi olanlar.

İroni ince nükte, edip üslup tutturur,
Kelimeye takılma; manayı unutturur.

Vefa sadakati dostu ne anlar,
Köpekleri bile Pitbul olanlar.

Tarafgirlik şeytan işi tek kelâm,
Allah için sevenlere bin selâm.

Ahlâk yolcusuysa, namazı namaz,
Namaz yâr içinse kimse bozamaz.

Şefkat güldestesi yok bağımızda,
Muhabbeti kaldı kursağımızda

İlâhî adalet, düşün ve utan;
Muhasebe defterini unutan.

Ümitsizlik yok haşa; akledebilsem tamam,
Kendimi arıyorum, bulsam da anlatamam.

İffeti kılıkla birleyen körler,
Hahamları imam diye görürler.

Bize "ben" katanlar 'biz'sizdir,
Riyakâr hodgam ve yüzsüzdür.

İçim hep bir ümit hep inşirah var,
Allah'ın mizanı mutlak mukadder.

Piyango pek millî, fâiz terimiz,
Tümden katmerleşti cürümlerimiz.

Yol riâyet feyiz, şuurdur "İkra",
Etme talebelik m/izansız fikre.

Hongâmla tartışma izzeti yıkar;
Bir selam ver ve geç hayattan çıkar.

Bütüne bakamadık, tarafgirlikti neden;
Acı ses geliyordu, geçtiğim her caddeden.

Her devir onlardan kanun tüzükler,
Bedeni bezeli ruhu bozuklar.

Alçak çoğalınca, yükseğe çıkıp;
Günaha girmeden küfretmek lazım.

İnsanlıktan dem vurup; nifak kibir hırs yalar,
Konuşan cenazeler, yürüyen kadavralar.

Asabiyet züldür hayâ dindedir;
İnsanın şerefi gayretindedir.

Musa’yı, Yusuf'u, Nuh’u düşün ân;
İmân varsa imkân vardır her zaman.

Din, iman satana, tap kardeşim tap;
Boynunda bir yular beyninde girdap!

Vampir Siyonizmin arması mısın,
Sen Ebu Cehil jandarması mısın.

Yüzüm pek telaşlı geri yan buruk,
Hep bir güz gibiyim ayağı kırık.

Münafığın sermayesi din olur,
Yalan olur, nifak olur, kin olur.

İsmim 'adl' yazıyor lütfeylemiş hâk,
Benim işim gücüm hakkı anlatmak.

Hodgam nifakmatik siyoniste kul,
Şerre akademi, bâtıla okul.

Ne güzel hâl şefkat ile yol almak;
İyi olup iyileri çoğaltmak.

Şayet yoksa adalet ve fazilet,
Geri kalan; rezâlettir rezâlet!

Zındıklar bozuyor s/af huşumuzu,
Bozdurma Allah'ım duruşumuzu.

Ariflerde hakikat der her vaaz,
Cühelaya t/arif desem anlamaz.

Ahlâkta yoksunuz, varda şerre iz,
Vahşi kapitalizm eşeğisiniz.

Yolculuklar hakikatlere doğru,
Perişan dünyadan sonsuza ç/ağrı.

Gayeyi kim bilir dava ne sâhi
Âli eyle niyetimi İlâhî.

Avurtlar kin nefret dahası da var;
Bu kadar fısk fücur nereye kadar.

Acep kimi resmeder tosuncuğun ağılı,
Şato gibi insan bol, içleri çöp yığılı.

Sünnet Kur’an’ı lâfzıyla arzdır,
Akledip uymaksa mümine farzdır.

Senin acın ona keyif neşedir,
Vicdan yoksa ne söylesen boşadır.

Allah’ım lütfeyle, fâni eyleme,
Ümit kesenlerden beni eyleme.

Balçıktan cesedim Âdemden huyum,
Ben hep tufanlarda koşan yolcuyum.

"Aklet" beş harfli ve iki hecedir,
Var edenin emri, mâna yücedir.

Cehâlete merkep anırırsa it,
Sırtına sopa vur ağzına kilit.

Oku aklet çalış emri dindedir;
Dindarlığın özü gayretindedir.

Yalan şöhret mal mülk; riyâ neyiniz,
Kalbim temiz deyip methetmeyiniz.

Kizb nifak ve hakikat, hangi yolu tuttuk biz;
Erdem sıdk doğruluğu “emin” kim unuttuk biz.

Kabalık küstahlık acziyet, nettir;
Tesanüt ölümsüz samimiyettir.

Gerçeğe ses olmak elbette haktır,
Kargaşa içinde erdem susmaktır.

Hüzünleri şifadır çığlıkları bilenler,
Mizan günü ağlarlar hazan günü gülenler.

Şayet Maraş’ta yoksam ben neye yarıyorum,
“Kenarı Dicle’de bir…” Ömer’i arıyorum.

İş imanla bitmiyor; gayret istiyor Nebi,
Lâkin "hizmet hizmettir" iyilerin meşrebi.

Tören ile verilmez ibretin plaketi;
Deprem değil dalâlet bu asrın felâketi.

Ben ben hızarını bileyen masat,
Üç ayrı sirette; kibir, hırs, haset.

Şefkat dolduralım gelin sepete,
Tebessümlerimiz yoldur ebede.

Bana bir şiir oku; hüzünden uzak olsun,
İnsanlığa tebessüm, şeytana tuzak olsun.

Yeme kul hakkını ter gerek t/ere;
Ter ile ne güzel varmak mahşere.

Akletmeyen, yâr yolunu bilemez,
Yâr bilmeyen kendisine gelemez.

Kalpteki necaseti yunmaz nehirler,
Samimi bir tebessüm şerri zehirler.

Dostluk vazgeçilmezdir, dostluk gayret sıdk çile
Ve dostların kötüyse, akıbetin nafile.

Samimî dindarlar uzaktır ara,
Dünyalığı için din satanlara.

Kendin bilen ne yapsın şaşaalı eşiği,
Karanlığın ışığı abdal yapar âşığı.

Kizb ölçüsüz sırıtıp; alçaklığa yürütür;
Hükmü “lâfz-ı kâfirdir”, itikadı çürütür.

Nesafet olmalı evvela safın,
“Dosdoğru ol” buyuruyor mushafın.

Sıdk sabır gayretle tevekküle er,
Doğrunun sahibi Allâh-ü Ekber.

Her işi rahmettir, var ise hayâ,
Ahirette budur geçer sermaye.

Edebe mugayır it doldu site;
İt demek s/övmek mi it oğlu ite.

Hakikat süretim kalemim siret,
İsmim ihyasıdır haksızlığa ret.

Hodkâmların gönülleri kupkuru,
Yoga gibi, iman bozar düsturu.

Çok şeye tahammül bendeki keder,
Beni gözyaşlarım terbiye eder.

İhlâs samimiyet sadık dost kalem,
Kalem şahidimdir Allahüâlem

Medeniyet müminin iliğidir,
Ben değil biz ruhun inceliğidir.

İlim ahlak hayret manaya da bak,
Aklını maddeye kaptıran ahmak.

Hırs insana gayr-i meşru his verir,
İzzet gider, z/illet ile ses verir.

Kendini yakala hakikate koş,
Kendini bırakan ne tutarsa boş.

Zevk sefahat sofrasına meylettik,
Beslendikçe ruhumuzu kaybettik.

Biz nerede bize tuzak kim kurdu,
"Biz" diyenler riyakârlık doğurdu.

Hak bilmeyen haramiye âşıktır,
Dünyaya sevdalı ranta k/aşıktır.

Kur’ân ve sünnetten var mı başka yol,
"Emrolunduğun gibi dosdoğru ol!"

Helâl çorba kâfi, çok hayal kurma;
Madem dünya fâni kalbini yorma.

Geçilmiyor sokaklar ins yüzlü it sesinden,
Koru Allah’ım bizi zevk safa fitnesinden.

Ruhlara tat verir bir cezve şiir,
Peşinden tefekkür ardından seyir.

Kimseye kaptırma çalıştır beyni,
Kabristanlar farklı gökyüzü aynı.

Yorul terle gayret et, hırsın emrine girme,
Verileni Haktan bil, teşekkürsüz geçirme.

Alnı secdeye d/eğil, kalbi secdeye vuruş,
Ümmete yön verecek budur nebevi duruş.

Ben’den gayrı biz diyenler kul olur,
Ben’de koşan şirk yolunda pul olur.

Tersiz bostanlarda ayrık ot biter,
Düşünmek zor iştir gazanfer ister.

İrfan geleneği, maksadı eşad,
Hakla münasebet Sebilürreşad.

Hakkı çiğneyende v/ar olmaz;
Mizân bilmezlerden yâr olamaz.

Bir din yaşanıyor bir 'siz ayetsiz,
Dört biryan gizli şirk söz kifayetsiz.

Tabiatı ılık tebessümü ter,
İnşirâh işçisi nâif yürekler.

Mahlûku çok severseniz; gözleriniz bozulur,
Mabudu çok severseniz kalbiniz de göz olur.

Zekâ şirkte şeytan inekte saman,
Zekâda zenginlik, ahlâk ve iman.

Ölüm hüznün kapısı, ecel gözümün nemi,
Haşirde belli olur akıbetin önemi.

Hakkı bilmeyenler pek asabidir,
Helâl muttakilerin nasibidir.

Güzel bakmak erdem ömrü ebettir,
Ön yargı gıybetle münasebettir.

Secde doğruluktur ahde vefadır;
Duâ aczini arz, Kur'an şifadır.

Ruh yoksa çamursun, işte sen busun;
Havf reca pistinde koşuyor musun.

Göğe kadar çıksa şöhretin ünün,
Zerresi olamaz vicdan yükünün.

Yalan

Aklettirir nüktedanı şiirler,
Kizb yüklü şakalar dili zehirler.

Erdem

Belâların def’ine sadaka haktır;
Şerre atılan tokat güzel ahlaktır.

Olmaz

Eşkıyadan padişah; tuzlaktan çayır olmaz,
Piyangodan sadaka, haramdan hayır olmaz.

Rehin

Yâ Rab kurtar akılları rehinden;
Kizb ehlinin yağlı zembereğinden.

Kendime

Dehşetli şer ordusu kuvvetinde çürüme;
Tahribat “ben” merkezli, ben peşinde yürüme.

Riya

Günahkârın af tevbesi nam ündür;
Riyakârın namazından üstündür.

Zulüm

Vicdanlar firavun yavrular denek,
Nemrutlar çoğaldı nerdesin sinek.

Mizan

O gün sorulur ne yapıyordun sen;
Gazze'de çocuklar katledilirken.

Hadsiz

Dili 'ben' diyenin yolcudur dini;
Sözü kısa kesin bilmez haddini.

Pişmanlık

"Yönelişler O Tevvâb'a yol budur;
Tevbe etmek affedenin lütfudur."

Gözyaşı

Siyonizm emperyalizmin çetesi;
İslâm insanlığın tek reçetesi...

Samimiyet

Mizân var unutmayın, haddinizi biliniz;
Kuşku yok ki şahittir, kalbiniz ve diliniz.

Akıbet

Tevbe nasip olmaz pişmanım demez;
Zalimler mazlumla helalleşemez.

Hak

Hakka götürmeli seni namazlık;
Hakikati sevmez umursamazlık.

Siyonizm

Konu ne Arap’tır ne de Filistin,
Siyonizm’in kini; İslâm, dindir din!

Uyan

"Moğol’dan dehşetli Hitlerden beter,
Düşman arıyorsan Siyonizm yeter."

Zillet

“Bebek çığlıkları bendeki keder;
Üç buçuk Siyonist, ümmet derbeder!”

Ego

Ertesi darağacı yol kısa toprak derin,
Kibrin İblisi geçti, ne diyeyim aferin.

İzzet

Gözyaşı mazlumun derdiyle y/aksa;
Ebrehe dolar mı Mescid-i Aksa.

Kudüs

Mescid-i Aksa’da işgal edilmiş dinin;
Ey ümmet seyret sen zulmünü Yahudi’nin.

İman

Haiz olduğum yol kalbimde b/izdir,
Kudüs bizim ana meselemizdir.

Titre

Titre ağla aklet veyahut höykür,
Filistin ölüyor mevt insanlık kör.

Amel

İlmiyle amel etmeyen hocalar,
Fıtrat bozar, dalalette bocalar.

Şiir

Hakikat çığlığı vicdan sesidir;
Şiir medeniyet bercestesidir.

Ene

Ne yaparsanız yapın tahammülü epey zor;
Kalbi kirli insanlar ahlak dersi veriyor.

Hakikat

Adl ismidir Allah'ın hak ehlinin h/aleti,
Hırsa heba etmeyin, y/üzmeyin adaleti.

Tevazu

Mütevâzîlik ihtişamdan âlidir;
Kalbin şiârı insanın kemâlidir.

Aptallık

Ortamı terk edip yokmuş sayınız,
Aptallar kurnazdır tartışmayınız.

Ben

Hırs insana gayr-i meşru his verir,
İzzet gider, İblis gelir ses verir.

Çöküş

Kalpler iblise mekân put boyuyor dil,
Kizbin tufanları bu, yetiş Ebabil.

İnsan

İnsanlık pek mühim ölmez payedir,
Pâye, ilim talim ve terbiyedir.

Feraset

Heyhat! Yâr’in nehyini birkaç alkışa s/attık
Alengirli tahribat, aldandık ve aldattık.
Ar

Düzenbazlar gücün izinde yürür,
Hak kabzeder cehenneme götürür.

Arsızlık

Avurtların fücur vicdanın yırtık,
Sen mısralarımın ahısın artık.

Aklet

Yalan, hakikati asla dilemez,
Doğru kizble ifade edilemez.

Şefkat

Hissiz duymazlıklar bende ki keder,
Ölü hayıflanır sağlar derbeder...

Vahamet

Tebliğ görevini "ben"le vurduk biz,
İrşad duygusunu buruşturduk biz.

Cennet

Ana saadettir cennettir ana,
İhtiyar gölgesi bedel cihana.

Münafık

İnsi aldatanlar insten çeğildir;
İnsan suretinde insan değildir.

Aşk

Yürekte işlenir yârin deseni,
Sevabımda yoksan istemem seni.

Emin

“Doğrunun düşmanı çok, zulmettiler “Emîn”e,
Dert eyleyen cennetlik; gerek yoktur yemine.”

Buğz

Hakikati tiksindiren yol tutuverdik,
Allah için buğzetmeyi unutuverdik.

Kaygı

Sonun kaygısıyla yıkandım durdum,
Tıkandım tıkandım tıkandım durdum.

Hüzün

Acziyeti tattıra, bir ömre güzün gerek;
Bakışlara tebessüm kalplere hüzün gerek.

Çıplaklık

Serinliğe sefer, sütunlarda ter,
Sahiller örülmüş etten kaleler.

Sükût

Lisana ruh olmak şiir de demdir;
Anlayanın yoksa susmak erdemdir.

Dalkavukluk

İsmimde adl yazar hakikat çağım,
Olmadık dalkavuk olmayacağım!

Hesaplaş

Mutlu kim huzur ne, hele de ana;
Kim Karun’a benzer kim Süleyman’a.

Edebiyat

Kavramlar sarsılmış, lügatler atsız,
İmgelerde kalp yok, mâna sebatsız.

Helal

“Kul hakkına riayet” kazanç nettir,
Helal nimet, iktisat ganimettir.

Unutma

Tevbe fayda vermez kâr etmez aman,
O gün "dağlar yürütüldüğü zaman."

Dosdoğru

Menfaatten uzak İslam'sa yolun,
Hür şeffaf tutarlı, dosdoğru olun.

Tacir

"Üzülme! Allah bizimledir"
Dindar gâvurlar faşizmledir.
Gayret

Okumak zahmetli akletmek çetin,
Gayret ve ter ister teslimiyetin.

Laf

Çok konuşan dinlemeye sağırdır;
Sözcüklerin intikamı ağırdır.

Akıbet

Her nefes terhise düşürülen iz,
Haşir var unutmayın, öleceğiz.

Vefa

Vefa, bu diyarda zembil diyorum,
Sonra düşündükçe yoruluyorum.

Arayış

Nabız ecelin sesi duy/arsızlık acıdır,
Kimine darağacı, kiminin miracıdır.

Dua

Ya rabbim nasip et takva üstlüğü,
Sıdkı doğruluğu ve dürüstlüğü.

Mintan

Akıl çöle teslim gözlerimde kum,
Dost nerde düşman kim seçemiyorum.

Ana

Aşk ile hürmet et şefkati sarsın,
Annen yaşıyorsa sen bahtiyarsın.

İhlas

Hakikatten uzaksa kul nefse kâhya olur,
Hükmü haktan alanın her anı ihya olur.

Adalet

Kötülüğü emziren pimi çekilmiş gözler,
Nesafetten bihaber haysiyetten k/öksüzler.

Sıdk

Sadakati kemik sıdk kelpte olmaz,
Iman ile yalan bir kalpte olmaz.

Hakikat

“Şair” değil artık ben bir “asi”yim,
Adl kuşanmış hakkın tabancasıyım.

Mutlak

Mukadder, gerçeği görecek er geç,
Takılma ahmağa bir selam ver geç.

Mahşer

Zalime azaptır mazluma düğün,
Servetin beş para etmediği gün.

Endişe

Zihne sığmazları hep sınıyorum,
Batık güneşlerde ısınıyorum.

Ramazan

Kur’ân kalpli ramazan, rahmet esiyor ılık,
Tekrar nasip mi bilmem yaklaşıyor ayrılık.

İsmim

Madem medeniyet taşıyor adım,
"Adl-i İlâhi"dir kaygım maksadım

Üslup

İrşad ve tebliğ gerek, yüreklere değiniz,
Nezâkete dönünüz, "nefret ettirmeyiniz."

Çöküş

Uhrevi düsturu hırpalayan kim,
Zina fâiz normalleşti nitekim.

Gizli

İnfak et gösterişsiz ebediyet kârıyla,
Zekât, fitre, sadaka vaktin itibariyle.

İnfak

Önen gelir adamlığın o günde,
Şefkat ve infakın büyüklüğünde.

Erdem

Haysiyet bahsinde alınmayan baz,
Aptallar abdalı algılayamaz.

Tefekkür

Şu muhteşem kâinat irşat etmez mi günün,
Kalpleri köreltmeyin; biraz “farklı düşünün”.

Put

Alkış avurtlarda “Buda” yüzlü put,
Ne kadar alkışsa o kadar Nemrut.

Gösteriş

Çöküşü inşa eder yalancının dindarı.
Felsefede din tartar imansızın kantarı,

Tespit

Şan şöhrete tapınıp çoğalttılar putları,
Nefrete teşne oldu bu asrın nemrutları.

Halet

Bize benzeyenler kapadılar önümü,
Ne yazı fark ettim, ne de bir gündönümü.

Hava reca şan şöhret ne kadar ünün,
Mahkeme-i kübra ve hesap günün.

Toprak yeter mezarların üstüne;
Mizân bakmaz Karunların büstüne.

Cehâletin, hâletiyle tanıştık;
Durum böyle azar azar alıştık.

Sıdk doğruluk kizbe fetvalı kostüm,
Fetva konuşunca ben artık sustum.

İtham gasp iftira fitne tahripkâr,
Dindar görünümde çok münafık var.

Kabristan beşiğin p/eşidir gardaş;
İnsan ölmez, ölen nâşıdır gardaş.

Koşar adım anırırsa kâr sayın,
Eşşekleri bir araya toplayın.

Duâ had bilmektir, acziyet arzdır,
Arz edin akledin akletmek farzdır.

Kalp çölleşmiş dile vehim sürüyor,
Düşündükçe dudaklarım kuruyor.

Nefsi terbiyeye celp edip durun,
Kalbi konuşturup; dili susturun.

Davete icabet varana Cuma,
Nâz niyâz mektuptur yârene Cuma.

Başı secdede ayakları caddede;
Derdi sefahet, pek büyüdü maddede.

Kırık testiyle suya gitme,
Gayret etmeden duâ etme.

Cürüm büyük tevbe eyle aç elin,
Ya bir virüs, ya bir sinek ecelin.

Bakışlar vefasız, ne söylesem boş,
Beni sen anlarsın ey büyük doğuş.

Tevekkül teslim ve tedbir takdir hak,
İsmim "hak" der hak, iblislere ırak.

Bir nefes kadardır vaktim çokluğum,
Belki keten bezdir benim yokluğum.

Hayat açık alan mezarlık perde,
Kendimi aradım durdum köylerde.

Secde önemli şey cennete eştir,
İman gül bahçesi namaz güneştir.

Ömür pek kıymetli yolculuk haktır,
En büyük yolculuk güzel ahlaktır.

Aptallara abdal ve ermiş derdik;
Hınzırlara hızır pâyesi verdik.

Kalbim temiz” pâk deriz, ar edep aşınınca;
Ağyâra yâr olurum, ölümü düşününce.

İnsanlıkta yoksun sen, ihsan sende var değil,
Lafzın senden bihaber ve sen sana yâr değil.

Kalplerin ıslahı unutuldu hep;
Kaygısız keyfilik diğer bir sebep.

Madem insansın oku aklet düşün,
Düşün yoksa başlamıştır çöküşün.

Umut tarlasına sabır ektik biz,
Ummadığın bir gün dirileceğiz.

Aptallara rağmen kulluğum hür,
Elhamdülillah, özgür gücümdür.

Âhın terazisi şakaya gelmez,
Kefen kabullenmez, yer razı olmaz.

İlâhî musibet şüphesiz gelen,
Günü hırs boğuyor şehri gökdelen.

İns mi iti ihtilafın haksızlık;
İhtilafın köpeği ahlaksızlık.

Kale değil takva gerek yol nettir,
İslâmın kalesi; kur’ân sünnettir.

Şefkatten nasipsiz kalbe et denir,
O kalp necasettir, necaset denir.

Belayı görmemek en büyük bela,
Kul hakkı yiyenler kul mu mesela.

Gayret emrine hizadır;
Huzur, kadere rızadır.

Lebbeyk der susarım közde tenim var,
Ben yalnız değilim gözetenim var.

Hakkı bilen gönül ehli hür idi,
Edep ile sarsılmadan yürüdü.

Duâ O’na varmaktır, edeple nazın gelir,
Tevbe yola girmektir, ölüm ansızın gelir.

Aşk mevta, aşk öksüz, aşk anlık fiyat,
Ruh ufku kaybetmiş habersiz heyhat.

Şiir nedir dedi kaç paralık,
Cehlin aradığı maskaralık.

Pâye hırs hengâme ve ölüm haktır.
Herkes sessizlikte buluşacaktır.

Pâye hırs hengâme ve ölüm haktır.
Herkes sessizlikte buluşacaktır.

İmhâl şuurunu kaybettiniz siz,
Sükûtun gücünü bilemezsiniz.

Hâk diyenler, hakikate lâl oldu,
Şi’r konuştu hâldaş oldu hâl oldu.

Boğuşarak denk olamam dengime,
Güneş geceye müptela, sen kime.

Bir ömür taşıyın teberrük sayın,
Ahlak pek gariptir üzüp bozmayın.

Garip ve yorgun dahası da var,
Büyük yazarlar, büyük yazarlar.

Hak namına, hakikati tutunuz
Kusursuzluk pâye değil putunuz.

Allah'ım lütfeyle af nasip eyle,
Huzuruna al, tavaf nasip eyle.

Meziyet edenler; zikri, şükrü, sabrı,
Müjdeden sayarlar ecel kefen kabri.

Tevekkül sekinet kalplere dildir,
O'na sığın “O ne güzel vekildir.”

Edep mevta, izzet öldü ar sızlar,
Yığın yığın kamyon kamyon arsızlar.

Ehl-i hakikat ol, git ”bir”e sığın,
İhsanın kadardır tüm insanlığın.

Kulluktur mertebem irâdemse hür;
Sâbit-kadem eyle, eyleme mağrur.

Huzur aradıkça artıyor sızım;
Çokluğun ıssızlığında yalnızım.

Nifaka meyledip aldatan basın,
Mizanda kimseyi aldatamasın.

Kin nefret zehrini salmasan keşke,
Şefkat heybelesen acıdan başka.

Şefkat merhamet yoksa vicdan;
Sessiz olun ölmüştür insan.

Parmaklar tokmağım mısralar defim,
Hakikati yazmakla mükellefim.

Hakikat namına sabreyle diren,
O görüyor hidayete erdiren.

Enkaz imgelerken alevler sardı,
Şiir yazdığımı sanıyorlardı.

Plan kirli yüz ifaden üçlüdür,
Âh ve zaman planlardan güçlüdür.

Anırıyorsunuz ağzınızda gem,
Allah belanızı versin diyemem.

Mahkeme-i kübra bilir misin hür,
Haksızlığa karşı sükût zulümdür.

Kalbi sadra indir, rapteyle dili,
Mısraya işlerken ahlâk danteli.

İfadeye üslup dile sus düşür,
Gönül kırılınca rüyalar üşür.

Bu bambaşka mabed âşıkları bol,
Belki de secdedir kimine futbol.

Diline sahip ol had bil edep sür,
Kalplerin ölümü kibrin gücüdür.

Seyir lazım anlatılmaz her piyes,
İçi volkan tepesi kar Erciyes.

Hakikat çeşnisi sırtımdaki yük,
Buğzsuz adamlarla gamsız yürüdük.

Kendini değiştir ve haddini bil,
Şüphesiz gün gelir olursun sefil.

Kırgınlıklar çizip resmettim baba,
Arsız mı çok ben mi suçlu acaba

Yâr yoluna revan olmak tek neden,
Tek derdimiz takva olâ ebeden.

Şiârı edibin hakikat haktır,
Hakkı yazamayan kalem alçaktır!

Toprak kokmalıyız berrak ilmek ilmek,
Ölmeden ölmektir sadeleşebilmek.

Kim ademdir kim iblisin hamalı,
İrade namustur satılmamalı.

Mehmet'i Mehmete düşman eden şer;
Kabir kapısında bekliyor mahşer!..

Asır şirazesiz; tuz kokuyor tuz,
Şer ehli hortladı ne çok namussuz.

Hakikate kul hakkıyla varılmaz,
Kizb ehline fitne nedir sorulmaz.

Sabrı yine ikna ettim bu hafta,
Kaldım ismim ile aynı tarafta.

Aczini fark edip had bilenler hür,
Kalplerin ölümü kibrin gücüdür.

"Hakkın hatrı âlî" yâd eyleyelim,
Ve beni ben'den azad eyleyelim.

"Oku aklet" terle, ter ister ağız;
Çalış diyor kader, çalışacağız.

Dilde helâl lokma erdemde enler,
Namazı dosdoğru kılabilenler.

İster bütün mevcudatı arif et,
Gönülleri inşa etmek marifet.

Ömür pek kıymetli, ticaret haktır,
En büyük sermaye güzel ahlaktır.

Sabrın intizamıyla çok şey yamadım,
Beraber ağlayacak dost bulamadım.

Ruhu inşa edip kalp ile bakın,
İştiyaklı bir gözyaşı bırakın.

Hak hakikat kimin hükmünü sürdün,
Söylesene kaç aç insan güldürdün.

Şair hakkı yazmalı müstâkimin izinde,
Bir damlası olmalı hakikat denizinde.

Cürümler dehşet çok ileri gittin,
Sen dünyayı başıboş mu zannettin!

Kul hakkı mizanda pek dehşetli hak,
O gün gasp edenler ziyan olacak!

Aşksız sözleşmeler bulaştı aşka,
Hiçbir söz kalmadı yalandan başka.

Yâ ilahel alemin düşürme bizi dara,
Çaresizler çâresi hâşâ sensiz ne çâre.

Vallahi mizân var bu dünya yalan,
Kula kul olur mu kendini bilen.

İnsan için en üç temel,
İman itikat ve amel.

Dosdoğru ol, izzet ile kabre var,
Unutma ki mahkeme-i kübrâ var.

Memur bey hakikat öldü diye yaz,
Kütükten düşmekle kalem yıpranmaz.

Kalp ve akıl gidiş nere soruyor,
Aklettikçe dudaklarım kuruyor.

Şu üç sermayeyi kaybettik tek tek;
Susmak gülümsemek ve hayal etmek.

Menfaatperestin ameli çürük,
Akletmez toplumun temeli çürük.

Hissiyat uykuda şefkat yok günde
Göz ağlar kalp ağlar âh var hüzünde.

Ya Rabbi kin nifak ağızda meme,
Utanma bilmeyenlerden eyleme.

Zihnim kalbur gibi su elemekte,
Hakkı haykırarak bestelemekte.

Hakk'ın divanında pay olacaktır,
Hakkı zay edenler zay olacaktır.

Ağızlar paçavra daha ne olsun,
Öyle bir yaşa ki, bahane olsun.

Ya Rab merhamet et yüzüm ak eyle,
Ürpermez kalplerden hep uzak eyle.

Nâra müstehaktır attığın nara,
Nifak sergileyip çıktın kenara.

Sabır tevekkül de alevlenen nem,
Azgın sürülere dehşet cehennem.

Sabır sâlih amel ulvî katidir,
Sabır sabredenin asaletidir.

Ya Rab koru bizi Mukdedir'sin sen
Müslüman kisveli kâfirlerinden.

Mizânı unutsam ar hayâ gelir,
Ruhum koşarak musallâya gelir.

Evlat baba bilmez, kadın erini,
Yırttık mahremiyet perdelerini.

Şefkati cezbeden ağlayan sesi,
Kalbin duymuyorsa sen neyin nesi.

O'na arz ettim, O kâfidir bil;
"Hasbünallahu ve Ni’mel Vekîl"

Söz çok günden güne çoğalıyoruz,
Yalan denizinde boğuluyoruz.

Secdeyle düzenbazlık itikata set,
Yâ Râb imanımı muhafaza et.

Dilleriniz dev, kalpleriniz cüce,
"Kininizle geber" buyurdu yüce.

Kalpte hakikat yok alınlarda ar,
Allah'ı unutmuş dava diyorlar.

Yön değişti sağcınız ve solcunuz,
Kapitalizmin eşeği oldunuz.

Yârenim vicdanım silahım kalem;
Kalem sadık yoldaş Allahüâlem.

"Yalan lâfz-ı kâfir" izâhat nette,
Yalan alkışlarda yalan rağbette.

Fikrin izzetidir putları kırmak,
Edibin cihadı hakkı haykırmak.

"Namaz dinin direğidir"
Ahlâk ruhu, gereğidir.

Vesikan riyâysa eşedse sesin,
Münafıkgillerde mertebedesin.

Eşeğe terbiye yiğide at gerekir,
Siyasete temiz fıtrat gerekir.

Kibir ehli din diyenden bizarım,
Gayri o gün uzak olsun mezarım.

Samimiyet bürünen gayeyi seçebilir,
Felsefeyi kovanlar hikmete geçebilir.

Elem, acı, azap; adavet yalan,
Üslubu bozar mı kendini bilen.

"Havf ve recâ", kalb-i saffet,
Tevvab sensin yâ Râbb affet.

Şiirlerimle ben mezarla mertek,
Şiirden şuura tefekkür gerek.

Düzenin sahibi haç mı hilâl mi,
Sigara haram da fâiz helal mi!

Seher behşedilen sır,
Yakarışla yüceltir.

Ahlâk bakımından bunlardan arı,
Cibâli babanın gâvurcukları.

Adâlettir adım, hâk alınyazım,
Kârûn düzenine karşı yobazım.

İnsandan sayılmaz eylese beyan;
Haksızlığa karşı taraf olmayan.

Ötesi yalan, zulüm tek millettir,
Zalimlerden medet ummak zillettir.

Herkes yaptığını ergeç görecek,
Mizân o gün defterleri dürecek.

Yalan tağutların malum atıdır,
Sözlerim ahvalin mamulatıdır.

Bu dava ahlâktır bu dava paktır,
Davayı dünyaya satan alçaktır.

Vahdet varken, ayrıştıran cahildir,
İrşat hâldir tekme vurmak değildir.

Aslanlar azaldı, kurtlar dağıldı,
Tasmalar rağbette köpek çoğaldı.

İblis olursunuz, hakkı yayınız,
Dehşetli o günü unutmayınız.

Kizb ne, riyâ ne, din nedir,
“Aldatan Cehennemdedir.”

Ya Rab feraset ver akli ruhi hür,
Ahlak soluklayan kalpleri güldür.

Müslüman denince şu üçünü yaz;
Kibirli, ukala, namert olamaz.

Annemle dertleştik gözlerinde nem;
Dedi, zalimlerin canı cehennem!

Ruhu inşa edip kalp ile bakın,
Başkalarını övmeyi bırakın.

Yatmak felâkettir her seher nimet
‪İrfân ceht etmektir secde ganimet.‬

Zihin dünyasını nefs ile ördük,
Şovmenlere edip payesi verdik.

Mizânı düşündüm adl yazar adım,
Namaz kılıp yattım, uyuyamadım.

Çokluklardan hiçe vuruştur namaz,
Seherlerde aşka duruştur namaz.

Ubudiyet mikyasından ne anlar,
Hak hak deyip kula köle olanlar.

Söz söyle ki teberrüken az olsun,
Gün ışısın çiçek açsın yaz olsun.

Hak ihya et, insan gibi kabre var,
Unutma ki mahkeme-i kübrâ var.

Feraset mevt taşınmıyor ağırsınız,
Sürekli kör, hakikate sağırsınız.

Güzel ahlak son nefeste tapunuz,
Rahmetle anılacak işler yapınız.

Hırsızlar gaspetti alın terimi;
Arsızlar hapsetti gülüşlerimi!

Şifa sara rengârenk, seyreylerken semayı,‬
‪Büyük sınav büyük cenk; yâ Rab lütfet cumayı.‬

Geceyle ağlaşsak yakarsak yâre;
Ne kadar yalnızsın âh be minare.

İnşirâh ver Allah'ım! Şirâzesiz bu sızı,
Belâlara doymuyor namussuzu arsızı.

Kuşkusuz fitnesin sabır diyorum,
Elleri Rabb'ime kaldırıyorum.

Câmiler kapalı, bekler boş tabut,
Cürmümüz pek büyük Affetsin Mâbut.

Kâbe kovar ölümlüyse putunuz;
Varsa şâyet; beyninizi tutunuz!

İslâm irşâd ister, ifsadı değil,
Nifak höyküreni dinleme oğul.

Kulluğa sığınıp; elim açarım,
Kendime koşarım ben'den kaçarım.

Kalbi yakarışla arz eyle yâra,
Şifâ inşirâhı, Rabb' inde ara.

Süfyan kim insan ne fikret aklet seç,
"İnsanlık hüsranda" insanlar hariç.

Asrı fesat boğdu, hırs güne perde,
Ben yazmaktan yorgun kelimelerde.

Ey azamet sahibi! Biz mahlûkuz Hâlık sen,
"Helak etme Allah'ım beyinsizler yüzünden."

Bütün insanlığa ulaşıp tek tek,
Üzüntülerini paylaşmak gerek.

Kimine âfetler selâmet kârdır,
"İmtihan içinde imtihan vardır."

Ahlâkı öğütler aklet eğil der,
Ve İslâm s/affettir nefret değildir.

Bize merhamet et! Sendedir necat,
Kâbe reddediyor, söze ne hâcet...

Musibet imtihan, hayıra hattır,
“Nefsle mücâdele büyük cihattır.”

Ve yerlerde sürünüyor sürümüz;
Sabır tevekkül ve tefekkürümüz.

Olur mu bilmem ki zulmün kazası,
Galiba bu ceza asrın cezası...

Kaybettik ne varsa, tek kalan ezân,
Secdesiz mabetler öksüz ramazan.

Takvâ izzet verir ve arınızı;
Şahsiyetli duruş vakarınızı.

Dosdoğru ol Hakk'a eğil,
"Hak hileye muhtaç değil."

Katırdan at olmaz, câhilden ermiş,
Abtallar kendini abd zannedermiş.

Kimi aldattın sen, bekliyor lahit,
Hâkimin kendisi mizânda şahit.

Sabır ve tevekkül bu bendeki gam,
Rabbime arzeder, kula sızlanmam.

Dostun çok olmalı düşmanların az,
Düşmanı olmayan adam sayılmaz.

Değerler menfaat Kisra'cı âlem,
Helâl rızk ışıldar imân meşâlem.

Din imân değildir; tapındığın put,
Bir sineğe mağlup olmuştu Nemrut.

Sabır teslimiyet sonsuzluğa el,
İmân bir lutuftur imtihân bedel.

Hüsn-ü edep ile dil olâ hâmi,
Lâtif bir sirette ol Molla Câmî.

Ene yalan riyâ, reddetmiş dinim,
Sen hep konuştukça ben hep hırçınım.

Yâ Râb bizi secdelerle buluştur,
Tez zamanda selâmete ulaştır...

O gün sadıkhane kefen kalır tek,
Sonsuzluğu düşün sonu görerek.

Yer gök tefekküre koşar bu ayda,
Bedbahtsam gafilsem körsem ne fayda.

Musibet ahvâlin malüm atıdır,
Üslubum çok şeyin malûmatıdır.

Lezzeti ölçüsüz çalışıp hak et,
Ebediyet derdin varsa infâk et.

İsmim teberrüken verilen haktır,
Hakkı savunmayan şâir alçaktır!

Rızkı veren Allah, kimse tutamaz,
Allah'tan korkanı kul korkutamaz.

Şu fânî dünyâda sanmayın hürsünüz,
"Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz.”

Mal mülke tutuştu kazandım sandı,
Bir metre bez bir merteğe dayandı.

Sabır örüverip; hüznü yamadım,
Namaz kılıp yattım uyuyamadım.

Kâbe yasak cami ıssız sokak boş,
Beyinler ot beyinler put ve sarhoş.

Yeise yer yoktur, çıksa da canım,
Selâmün aleyküm güzel vatanım.

Rab değil abdsın sen, nedir niyetin,
Kibrin kinin riyân enaniyetin!..

Kur'an'ın mihengiyle insanları sayalım,
İtikatı zorlayıp; "ilâh"laştırmayalım.

Akşam teravih var sabah ezanım,
Selâmün aleyküm güzel vatanım.

Hak hakikat çığlığıyım kul adem,
Umum mânâ ismimdedir ifadem.

Duamız yok ise; neylesin bizi,
Rabbim salihlerden eylesin bizi.

Acı merhamet et, aciz abdiz biz,
Sana kulluk eder Senden dileriz.

Ezanla doğmuşum ezânla ölüm,
Ezansız vatan mı, lâl olsun dilim.

Mirâcıdır namaz kulun,
"Oruç tutun sıhhat bulun."

Vücut sermayeni kurtlar yiyecek;
O gün önemi yok kim ne diyecek.

Hayâ muhafaza, Sâre adındır,
İffeti dert eden kadın kadındır.

Kitap yazıp, kapağına gül serper,
İrfân yamuk âmentüden bihaber.

Din alınır satılır düşünmeyen çok ise;
Şefaatçi bekleme, sâlih âmel yok ise.

Sağı, solu, avam, ârif densizi,
Allah için seviyorum ben sizi.

İsrafsız iftarlar cihet-i tattır,
İsraf fıtrat değil israf ifrattır.

Müslümana bühtan kinden çıkmıştır,
Kâfir diyen fasık dinden çıkmıştır.

İbret almak gerek baktıkça nete,
Peçe takıvermiş bütün sosyete.

Dünya fâni, yokluğunda farkettim,
Ben hep seni düşündükçe şükrettim.

Mahşeri hesapla, dünlerine yan;
Gücü güçsüzlere kullanmıyorsan.

İki damla yaşla secde kârımız
Ezân hüzün dolu mektuplarımız.

Sokaklar duyarsız, şakaklar kirdir,
Gücüm ve cephanem birkaç şiirdir.

Kovdu koronayla kovdu yeryüzü,
Sabun temizler mi bizdeki yüzü.

İçimde iklimin sükûneti var,
Sanki huşû giymiş bütün veralar.

Gözü yaşlı anneyi ayırırsan baladan,
Gazaplar katmerleşir kaçamazsın belâdan.

‪Kin ihtiras nifak neden,‬
‪Yanıkyan mı yoksa deden.‬

Ellerim duâda, ruhumda sızı,
Lütfeyle Allah’ım affeyle bizi.

Yeise yer yoktur, çıksa da canım,
Selâmün aleyküm güzel vatanım.

Akşam terâvih var sabah ezânım,
Selâmün aleyküm güzel vatanım.

Yalan felâkettir haramdır ahtır,
Hele ramazanda başka günahtır.

Hakikatin sadasıdır hür,
Şiir tefekkür örgüsüdür.

Bilmemki olur mu oruçlar kabul;
Haysiyet pek ucuz gösteriş sebil.

Kovit denen görünmeyen bu böcek,
Vazifesi biter bitmez gidecek.

Kovit bazen Nemrutlara bir sinek,
Bazen Nuh'a gemi Miraç'ta binek.

Hayat nefs ile cihat, ruhun nefsle savaşı,
Hodgamdır sulh olunmaz ezilmelidir başı.

Dilin arsızlığı kalbin pasıdır,
Oruç insanlığın tutulmasıdır.

Tersiz sermayeler eşeklik nala,
Dilin harcı çüş demektir aptala.

Alnı seccadede şefkati yoktur,
Şevkat bilmeyenin alnı bozuktur.

Sen her şeye kâdir bilirsin âhım,
Ümmeti fesattan koru Allah'ım.

Kurak gönlümüzü ölüyü sağı,
Islatsın Allah'ım aşk sağanağı.

Cumasız teravihsiz ve mahsun
Bırakıp nereye gidiyorsun

Hoşgeldin demeden başladı hazan;
Bir daha ya kısmet şehr-i ramazan.

Azap gazap mizân dinden ne anlar;
Kârûn sofrasında iftar açanlar.

Hangarlarda uçak cadde ıssız pist,
Cami mescit mahzun binalar faşist.

Ne yokuz biz ne varız,
Bir nefeslik kadarız.

İki damla yaş ve secde kârımız,
Duâ hüzün dolu mektuplarımız.

Dilde irfân, sevdalarda aşk yoktu,
Vicdan öldü şuur çöktü tuz koktu.

Suskunluğum hakikati hitaptır,
Yazdıklarım taasupsuz kitaptır.

Vicdan hikmet gaye taşır mı rezil
Neredesin üstadım, âh Necip Fazıl

Delâlet dehşetli, batıla ehil,
Edipler edepsiz alimler cahil.

Ey ehli hakikat buğz mu varımız,
Gayya' ya binektir sustuklarımız.

Fitne tuzak riya olan aksızdır,
Bazı tevbeler var olanaksızdır.

Bir yanım Türkistan Hicaz bir yanım
Selamünaleyküm cennet vatanım.

Ölüm ertesinde müjdeler vardır,
Farkına varanlar pek bahtiyardır.

Kalbim kilim gibi yaklaştı cuma,
Allah bilir neler girmez uykuma.

Beşikten mezara ne varsa yalan,
Bir hüzünlü resim geriye kalan.

Kem gözler seçemez karayı akı,
Kalbin mahsulüdür bakış ahlâkı.

Dil bir et parçası kem sözler sızım,
Kalp ehli insanlar çoğaltmak lazım.

Hak ve batıl, zorbalıklar sürüyor,
Düşündükçe dudaklarım kuruyor.

Dert hüzündür dert irfandır dert taçtır,
Dertsiz adam tedaviye muhtaçtır.

Dindar yaşıyoruz dinden bihaber,
Mizana duyarsız sondan bihaber.

Kulluğu varmaktır bütün mesele,
Her şey birer âyet her şey risâle.

Kalplere istiğfar ve hak gerekir,
Hâlleri dillere ilhak gerekir.

Felsefedir yaşanmayan fikirler,
Hakkı yaşatanlar hakperestirler.

Hodgamlara saygı tevazu değil,
Okumaz akletmez düşünmez cahil.

Süfli düzen korkak basın,
Korkak seni korkutmasın.

İrfân ile dolmalıdır, bal tasın;
İrfân yoksa körkütüğe baltasın.

İns kılıklı iblisleri dost sandım,
Sarsıldıkça şiirlere yaslandım.

İblis olursunuz “hak”sa susmayın,
O’nun rahmetinden ümit kesmeyin.

O gün divanında pay olacaktır,
Hakkı zay edenler zay olacaktır.

Kader tependedir mizân mutlak tam,
Kafan taşlara vur âh almış adam.

Esfeli sevmez rabbim insan erdemli varlık,
Aslınıza dönünüz, yetmedi mi zağarlık!

Ömer yine bugün, gün dağı aştı,
Ömür binasından bir tuğla düştü.

İblis projesi bıraktığı nam,
Sinsi münafığa neylesin İslam.

İşin yoksa tellallık yap çık dama,
Varlığını varlıklara bağlama.

İslâm adalettir, mizân nedir yaz,
Mizansız insanlar insan sayılmaz.

Hakikatın çığlığıyım, hak çünkü;
Farukların Ömer'iyim ben dünkü.




Cadde paralı yığın deyyus fışkırır meme;
İzdivaçlar süprüntü kardeşlikler mahkeme.

Emperyalist uşaklar ihtilalle yoklarlar
Paranoya devşirir vehimleri çoklarlar

Mehmedimin nefesi kalbime gelen ısı
Cengâverin soluğu, erdemin şırıltısı

Ruha irfan doğurtmak, edipliğin ebesi
Dudakların cihadı sözün muhasebesi

“Şiirler hikmettir “bilemezsin yâr,
İmgeden öteye hakikatler var.

Sokak lambası gibi gece gözlerini aç
Seherler ezanlara,yalnızlık sana muhtaç

Hayat onur haysiyet emek
Ebedi yaşam sonsuz demek

Kalp sesi hakikatler kuşağında usulüm
Şüphesiz sarfettiğim her heceden mes'ulüm

Dudaklardan kalplere doğrulsa dillerimiz,
Sâmimiyet ışıldar, gönül kandillerimiz.

Fikriyat isli kazan köşe başları cadı;
Vicdanı ateş aldı, olduk fikir celladı.

Çevre kalabalık ruhum hep tektir;
Bedenim toprağa tek inecektir!

Ferâset zayıflığı, şöhretle azabilir;
İstikâmet hükmedip inkârı yazabilir.

Utancı çalkalayıp sevgiye zevk gelecek
Ailenin ar duvarı flörtle yükselecek

Câhil meclisinde tartışmak puttur
Terktir en güzeli yahut sükuttur

Hakikatte erer, ehil olanlar;
Ermeye kapalı cahil olanlar.

Fatihayla süsleyip; korkularımla girin;
Sessiz sessiz okuyup yavaş yavaş indirin.

Çok şeyleri kaybettik, çok şey girdi araya,
Çokşeyleri yamadık,kahreden manzaraya.

Aşk gönüllü hamallık,karşılıksız emektir,
Bir delinin uğruna, bir ömür beklemektir.

Keşkelerin nispeti bugün yarın dün;
Terk edebildiklerimizi düşünün! ..

Enâniyet yapmadan, yapacağın tek husus;
Tevâzuyla hitap et ”hayır konuş veya sus”!

Öksüze gözyaşı düşüren eller,
Cürmü misvaklıyor canlı heykeller!

Hissiyatta ıslan, seher vakitleri yan;
Kendini bulursun,sessiz haykırsan!

Çıplaklığı boyayan iffetin etlerine;
Mihmandar oluverir hep şer kuvvetlerine.

Gözdeki sekinet yakarış medet;
Yaş dökse ibâdet sussa ibadet.

Erkek evinin bahçıvanı beyidir
"Kadın erkeğin gelincik çiçeğidir"

Hiç zannetmiyorum söz etmek harcım
Duyuş acz sezgiler, cürüm ve borcum

Şâirin heyecan hedefi tektir
Ölünce varlığı pekişecektir

Noksan bir simânın alâmetidir;
Sözlerim ahvalin malumatıdır!

Dile vasıfsızlık lâfızla andım;
Ben ile yoruldum ben’le paslandım!

Kolejlere gönderdik tahsil göre itleri
Haçı takıp oldular papazın müritleri

Aşk uğruna büyüdükçe ufalıp;
Gerçek aşkı bulanlara aşk olsun!

Gözyaşıyla yıkanıp dili kalbe almaktır,
Kulluk yâre yakarış,kapısını çalmaktır.

Fâiz kimin düzeni,sen çalış ben yiyeyim;
Asrın kisralarına bilmem ki ne diyeyim!

Ömür binasından her gün bir tuğla;
Düştükçe hesap yap yaptıkça ağla!

Sâmimiyettir İslam, kanaat vericilik;
Tüm renklere hürmettir,gerisi gericilik

Görmelerim imkânsız hecelerim cansızdır,
İmkânsızı başarmak, mutlaka imkânsızdır.

Orijinal giysilerden görgü ne güzel kılık,
En çirkin vasıfsızlık, dini istismarcılık!

Sırt sırta diz dize, koşmak el ele;
Tevhide kavuşmak,bütün mesele.

Söze değiniyorum sonsuzluk hayâliyle;
Hep hayal ediyorum,ümidin vebâlıyla.

Hasta bedenlere ilaçsa acı haplar;
Sûfi kalpleredir hüzün ve ıstıraplar.

Liyâkatlar yerlerde bilmem ne olur yarın;
Nerde din kardeşlikler, oyuncağı inkârın!

Yeni dinler türedi,hammaddesi âyetsiz;
Merak ile başlayan tahrip var nihayetsiz.

Ben ben’i terk eyleyip kendime varıyorum
Kendimi değiştirip, kendimi arıyorum…

Besmele hayrın başı, Rabbimin remzi elif;
Mânâ derin gizemli, rivâyetler muhtelif...

"O" na nankörlüktür,kibir gurur zân;
“Ya Rab ben pişmanım “müthişti o an!

Bebek yapıverir, keşke rumuzu
Kalbe dudağımız ve ruhumuzu

Ölüm madem kesin öleceğim net,
Kime ne diyeyim her şey emânet.

Nefis-perest köşeler, zillet yalar zift eler;
Oldu cellat korosu, namussuz piyadeler!

Korkak kişilerde yaratan çoktur,
Yârı “bir” olanın korkusu yoktur.

Her hâlin fıtratsa yalan giremez;
Girse de izini kaybettiremez!

Şiir ruh duruş benttir;
Çok şeylere kementtir.

İfşâ birçok şeye ayak bağıdır,
Fitne nankörlüğün sacayağıdır.

Aptalca söz etmez safa girenler;
Kalbi temiz kimmiş eleştirenler.

Başarının ana gücü gayrettir,
Basiret ferâset ve de hayrettir.

Hayâ edep ar etmez
Flört iffet üretmez!

Mıhlandım tenhasına boğuştum hayat ile
Sonu takasa koydum sonsuz nihâyet ile.

Hasrete gürz salladım, yandı gözlerim pişti,
Şiir sessizliğime, görmek zihnime düştü...

Cismanî ve bedenî,azgınlık ve azdırma;
Allahım bu milleti,azgın kavim yazdırma!

İnsanlık kayboluyor, şâirlik neme lazım,
Şâirliğe lüzum yok insan olmak tek hazzım.

Mazisine muhalif epey şair var ama;
Milliyetsiz şairden, milli şiir arama!

Bir gülün açılması vaaz,oku düşün yaz;
İnsan insandan kaçar,vaazlardan kaçamaz.

Mevsim mânevi harman, ara ara O'ndayım;
Çukur beni bekliyor, ben hâlâ balkondayım.

Akrep saat hafta ay, tilki-tavuk bal-ayı
Kişne şimşek es rüzgâr, bu bambaşka balayı

Edebi olmayan yayadır;
"İslâm'ın ahlâkı hayadır"

Edebi olmayanın ebedi yoktur
Küfrün sığınacak mâbedi yoktur

Kanaat yok mutlu etmez yazlığı
İktisat mevt, mevzû şükür azlığı

Fırtına gülüşlerim Sibirya’da kış gibi;
Sessizliğim ihtilâl, idama bakış gibi.

Şiir deseler de mısralarım harf;
Belki birkaç sözcük belki bir paraf.

Kalpte yağmur has bahçede gül'dünüz,
Neyiniz var; keyifsizce güldünüz! ..

Hiçbir şey zâyi olmaz,hak yol o madem hak’tır
Mutlak tüm mazlumları, tekrar kaldıracaktır

Şehitlere cehennem delilere hesap yok;
Fiyâkalı kardeşim üstünlükte nesep yok.

İnanç ve akideyle örf ahlaka aç olur
İmansızlık taşıyan törelerde suç olur

Hırs ve ihânetler mansıp pâyeler,
Nerde mesuliyet, yüksek gayeler…

Kalbi inkişaflar,alınlarda nur
Ruhun inkılâbı kolektif şuur

İfrât ve tefritlerden, yüz kızartan etlerden
Fahşâdan uzak eyle,hayvanî lezzetlerden

Sevgiyle kucakladık, gürcü ermeni rumu;
Bangır bangır soykırım batı'nın uçurumu!

Söz söyle ki mücevherden az olsun;
Gün ışısın, çiçek açsın,yaz olsun...

Hakikat sis duman küfr-ü mutlak bir;
Korkarım kardeşlik tehlikededir!

Duygular ıstırapa kapıdır,
Zevk safa şâirin girdabıdır.

Seslenişe kör olana ter yoktur
Pusulası zevk olana yâr yoktur

Çok şeye vesile Veysel’de hırka
Tek bir'de birleştik bilmem kaç fırka

Hayâllerin iş merkezi ettendir
Gerçek olmaması adâlettendir

Ziyân olduk virânede kum gibi;
Utancımdan eriyorum mum gibi! ...

Gözyaşıyla kaynıyorsa; İsrail’in kazanı,
Buna sebep Müslümanlar ve krallık düzeni!

Bunca ahmaklık niye mademki aciz kulsun;
O’nun kapısında dur, yaşam yerini bulsun!

Moda ihtilâl yaptı, şöhret aştı sireti;
Deyyûs sokaklarında epey katır türedi!

Güçlülerin cazgırlıkları çok olur;
Ve gün gelir bir gecede yok olur! ..

Ruhun fıtratı tektir, insana saygı haktır;
Tıpkı cennet bahçesi” İslâm güzel ahlâktır”

Hayat hep sınav yurdu,durma çalış sefer et
Hastalık, keder, hüzün günahlara kefaret...

Ahkâm kesti söz koktu, hiç yandı diri diri
İmge mâna terk etti, uyak yıktı şiiri!

Tertemiz alınlarla haşreyle ya Rab bizi,
Mağrıptan ta Maşrıka aşk eyle secdemizi.

Kim yıkım rejisörü kim katletti dokuyu
Hangi rejim getirir,topraktaki kokuyu...

Cehenneme ilhâktır haset nifâk kin ene,
Kusurlar araştırıp, ölü eti yiyene...

Bütün sözler biter son aralıkta
Söz var arşı geçer zamparalıkta

Rahman Rahîm Raûf elbet var ama;
“R”lere körlerde şefkat arama!

Yükselişler sürekli sabır gayret yanıştır
Çokluklarla çarpışıp hiçliğe tırmanıştır

Ahkâm döktürürüm altımda halı
Vicdan yerle yeksan dilim kapalı

İlklere heves etmem,ruh yoksa ilki kalır
Ciddiyet ölçüsünde bir şiir belki kalır

Sessizliğinde ömrün, hiçe vuruştur namaz
Secdelerde öpüşmek aşka duruştur namaz

Etkili münafıklar tapar gibi yaparlar,
Tanrıları çoğaltır; canlılara taparlar.

Haysiyetli kalemler, vicdanların nâsıdır
Zûlmün keskin kılıcı hakkın müdafaasıdır

Hayatın lezzetleri, şükret ruhunu dindir
Rahmet-i İlahi’ye “şefkat aşktan keskindir”

Şakakları zonklatmak kalemlerin kârıdır
Hak hukuku var etmek, vicdanın şiârıdır

Düşünmek sabırsa affetmek yârdır
Duâyı şaşırtan duâlar vardır...

Oku hayretle bak göze yaş ekle
Akıbeti düşün, seheri bekle…

Gayret ceht ölçektir mücadele hak,
Zaferden ziyâde, seferine bak.

Susan kelimeler his dünyama dem
Sözün derinliği, Allahu a'lem...

Oruç İblise kement,mümin oruçtan emin
Oruçluya kapalı, kapısı cehennemin.

Şükür kanaattir, yetinmek azla,
Tokluktan ölenler açlardan fazla.

Ahlâkı temsil etme, nefsi terbiyede var
Nefs musallat olmuşsa er-geç kendine yontar

Yaşat senin yoluna, öldür senin için yâr;
Kulluğunla taçlandır kalbim durana kadar.

Sadece konuşan her vâkit dündür
Nefsine nâsihat eden üstündür...

Nifâk tohumları boy verdi bir bir,
Bekliyor cehennem ve mukadderdir.

Kabristan acımasız,çığlıklar meçhûl
Üç şeyi görüyorum,öksüz yetim dul

Hedefe varılmaz fısk fücûr kinle
Sükûnet kuşanıp, kendini dinle.

Bir gayeye bağlanmazsan ne kabul
Her meşakkat, başarıya tekâbül...

Lâkırdı çok söz köksüz,koca koca adamlar
Şahsiyeti çürütmüş, hesapsız ihtiramlar

Ar edep dini töredir
Ölçü imana göredir

Köpeğinden faksız görün utanın
Zihni Frenkleşmiş taraf tutanın.

Derin düşünmeleri, düş'e düşürmek işim
Baktım söylenenlere zannedersin dervişim

İrşatla yoğrulmak eşsiz varlıktır,
Varlık ki; ebedi bahtiyarlıktır.

Kilidi sağlam tut, kapıları ört,
İstikamet birdir,hak mezhepler dört.

Birçok şeyi fırlat, iki şeyi tut
Zevk sefa şan şöhret, beşik ve tabut

Öyle büyük bir lâf ki, halife dendi bize
Asabiyet kondurma, kardeşlik kubbemize

Garip yolculara ıstırap zevktir
Yakıcı közlere râzı demektir

Yansımaları olsun, dedi öyle bir yaz ki;
Sığmaz nasıl yazayım şiirlere sığmaz ki.

Mâziye sevdalıyız,barışığız atiyle
Zulmeti kazacağız Hakk'ın hakikatiyle

Ne varsa kaynaklanan hususiyetler nette
İmkân ve fırsat bilip; buluşalım cennette.

Kendine gel haddin bil, toprak ol bahçe gibi
Güler yüz ve tatlı dil; gül kokan bohça gibi

Güzel söz söylemek hak hakikattir
Ahlaklı bir zekâ bozulmaz tattır

Milletine hep neden yâd gözüyle baktınız;
Mâzisine küfreden, siz zâten alçaktınız! ..

Gerçek hürriyet veren, engin öğütlerle din
Ki dinsiz özgürlükler, Melut altında Siccîn

Kalemim sabit kılıp; dilimi koru Yâ Rab;
Yazdıkça kanatlansın imânım nuru Yâ Rab!

Hiçbir-şey zâyi olmaz, o Rab’dır madem Hakk’tır,
Düşen tüm mazlumları, tekrar kaldıracaktır…

Çok şey isen şayet,bir şey değilsin;
Hiç ol ki birçok şey, haddini bilsin!

Dindarla sorunlu Dündar'la dosttu
Ve mevt çukuruna serildi postu!

Secdesizde nur olamaz,
Secdesizler hür olamaz!

Hakikat kapısına, Darvin kulpu taktınız,
Darvindende öteye alçaktan alçaktınız!

Edep ar dini töredir,
İdrak vicdana göredir.

Gel de kızma şu anıran eşeğe,
Göbekleyip sığınmıştır şişeye!

Şöhretin avlusunda şeytandan da çokbilmiş
Paslanmış düzenleri, zaman hepsini silmiş

Namussuz düğmeli imge iliği
Şiir diye sunar müptezelliği

Duru hür kalemden beslenir şiir,
Şiirler şairin haysiyetidir.

Zaman ömüre leçek,gece elmastan peçe
Hesap kitap tahsisat, sır ve ifşa iç içe

Küçük görmelere vaktimiz yoktur
Davamız pek mubarek terakki haktır

Kendime uğrarım bir salâ duysam
Kendime koşarım ben'i bulduysam

Şiirler yazıyorum yüreğe değen
Kalp ehli yazabilsem kalp eskitmeyen

Zevk-safa ölüyoruz her gün birimiz beyim,
Derdi olmayan hasta; ölü dirimiz beyim!

Taarruza göz yumup fıtri olmayanı sür
Örtüyü tak cilvelen, adını koy tesettür

Affeyle Allah'ım vakt-i seherde
Bütün gamsızları düşür Sen derde

Tevhîd rükû, Hilâle şandır
'Vatan sevgisi imandandır'

Ruhlara diriliş, meydanlara ses;
Şehitlik pek yüce vatan mukaddes!

Aşk vatan deriz biz, iki hece tek cümle;
Şehâdeti sırtlayıp koşarım tüm gücümle!

Gitti tüm hayatım kalanı kısmet
Kalanı fark ettim, gidene nispet

İfadenin isyân adı;
“Ölüm sana yakışmadı”

Şâir bir bilmezse; her sözü hile,
Küfrün sazı çalar her perde ile!

Gideceği yol belliyse koş deme
Ümit dolu gözlere yokuş deme

Gıybet kazanında, insan eti var;
Hesap var mizân var yiyin o kadar!

Kelâm fıkıh ahlak ehl-i sünnet bir;
Kur’an-ı yaşamak vazifemizdir!

Avuçlar semada secdelere var
Duâlar duâlar duâlar...

Her söz medeniyet ruhta o anki
Yaz be üstad diyor; katibim sanki

Hadis'siz din diyenler,siz söyleyin biz yuttuk
Şunu bilesiniz ki, "İpinden sıkı" tuttuk! ..

Batı pek haysiyetsiz,medeniyet kör,
Garbın hâk anlayışı, sömürü terör!

Kalbim kulağını aç, şâkir olup kıyam et;
Şükürsüzlük illettir, kıyamsızlık kıyamet!

Vatikan hür tefeci, zulmün sözcüsü AHİM
Kiliseler hükümran, kalk "Milleti İbrahim"!

Gözyaşını silmeden tebessümü beğendin
Tutkuların esiri, sevgiyi bilmeyendin.

Hakikat vatan aşkı,can vermektir ertesi;
Şehâdetin cilvesi, mukadder şehit sesi!

Sonsuzluğu muhâlif, özgürlüğü tutturma
Her ne varsa unuttur, ölümü Unutturma

Ne kadar çoğaldı üredi tek tek;
Siyongiller ile leş yiyen köpek!

Kartal konmaz alçak dağın üstüne;
Alçaklığın altı nedir üstü ne!

Âtiyi hayal et, hakikatle bak;
İlâhi mesajla fısıldar bayrak.

Mutlu olmak için kalbi O’na sun
Gayri şeyi unut, aşkın âşk olsun

İnsan medeniyet, kalbî ettendir;
Silip parıldatmak mürüvvettendir.

Ruhun zikzak çiziyorsa kork âsım
Cürümleri saklanamaz morktasın

Gömlek atar fıtratında her yılan
Fıtrat giyer günahından sıyrılan

Yokluğun intihar sükûneti var
Sensiz boğar gibi beni buralar

Kan içtikçe kudurur,çokça ölümdür kârı
Peşindedir Müslüman küfrün entrikaları

Ölmek bir şey değil, ölmek pek şeydir,
Ölmeden ölmeyi bilmek çok şeydir.

Fazileti pek büyük, gün bu gündür aşure;
Tevbe sunmuş Âdem’e,müjdelemiş beşere.

Duygu bilmez insanları bırak kaç;
Veyahut sus sessiz kalmak son araç.

Hesap mizân ve ceza,öl ölmeden kâbre var;
Kâbrin hemen ertesi, Mahkeme-i Kübrâ var!

Âhir zaman illeti, ümmetteki sessizlik;
Ve mimsiz medenilik,din imân meshepsizlik!

Veren ele raf çoktur,
Vermekte israf yoktur.

Hakiki iki söz Kadir ve Bedir
Ne güzel lütuf-u İlâhiyedir

Bismillâh de olma münkirlere el;
İsm-i a'zam oku fıtratına gel!

Ruh idrâka su gibi, ceset sefer tasıdır;
Taşırmadan içirmek hareket mikyasıdır.

Benlik postunu sarsa;
Kölelikten kurtarsa! ..

Küfretmekti milletine tek derdi,
Küfrü ile gömülerek geberdi!

Kültür taarruzuyla,cemiyet kürnetmiştir,
Kapitalist eşekler, köleliğe yetmiştir!

Fıtratın şiddetiyle, ebediyet var olur,
İzahsız hissiyatlar, zillete medar olur.

Çok şey var ki hissiyattır yazılmaz,
Hissedersin, hissedenle gezilmez.

Vâkit hep ısıtan hisler eliyor
İmgeler yağdırıp söz çiseliyor

Kökü kopmaz şuur var mı yâdında,
Hangi kültür sürgün istidadında!

Mâzinin nağmeleri tekbire çalan sazlar,
Karanlık dağılıyor, geçti durduramazlar.

Batıda Puşt oynaşır,doğuda vicdan sızlar,
Bir varil petrol için, oynaşır vicdansızlar!

Koşup kendini bulmak, bulup taşımak niyet
İbadetle taçlanan, şuurdur ubudiyet

Dünya ebedi değil,sevip esir olmadık;
Meşakkati sırtlayıp müteessir olmadık.

Ehl-i hakikatın parıldar aklı;
Muhkem bir itikat Kur'ân ahlâklı.

Bir’i tutsan tutamazsın sen seni;
Sen tutmazsan ecel tutar enseni.

Sonun zili çaldıkça, aklı aralıyorum;
Derdimle rahatlıyor,dertsiz daralıyorum!

Parâzit denilir, pireye bite;
İt demek vebâl mi it oğlu ite!

Yanık tatlı lisânlar, anlat bana bestemi;
Veysel’deki telde mi, Mozart’taki seste mi!

Gör iblise eş olmuş, ifâdeyi tırtıklar;
Yaratmaktan dem vurur,beyinsiz yaratıklar!

Şu kâinat külliyatı, âşk sesi,
Hissiyata çağırıyor herkesi.

Nifâk tahribattır yol tektir Hak’tan;
Ümmet şaşı oldu, yol şaşırmaktan!

Her şey fâş oldu rafta;
Vicdan hangi tarafta!

Sadakat fethetmektir göz yaşartan bir gülle,
Tek nüsha noktaları, çözemedim virgülle.

Cumâ yolculuk burak,
Tâbi olmak, son durak.

Çağın tahribatları, riyakâr ve diyetsiz;
Kasıtlı ihtilâflar, sanma ehemmiyetsiz!

Dengedir havf reca,denge yol açar
“Allah'tan korkanlar Allah'a kaçar."

Sensin cevher cevher siz,
Kalamam ben cevhersiz...

Ferâset müslümanın şahlanan atlarıdır,
İmân dinin temeli, âmel sıfatlarıdır.

Yıka öp ırmak gibi, bilirim çoşkulusun,
Usulca buluntlandır hevenkle çoşkulu sun.

Tevhid-i İlâhîye ziyâfet der minâre;
Ses verir muhabbetle, alır götürür yâre.

Manâsına ermeden dine tahrip dediler;
İnkâr ve dalâletle, bir nesili yediler!

Feryatlarım kuru, muhâbbet buzluk;
Keza; susuzluğum sırf duygusuzluk.

Âşk hakikattir, ermekse gaye,
Gayretler zevk ise,aşklar hikaye.

Felsefeyi havlattıkça sanat der,
Hikmet ehlî felsefe saltanat der.

Şuûrsuz ağıza kelime leştir;
Kilit vur rezile,kelimeleştir!

Hâl içre sakinet kalbin pası et
Yaşasın kardeşlik geber husumet

Hikmet tefekkürde fikreyle sınâ,
Düşme felsefenin fesatlığına!

Fikri meziyettir sükutû dilin,
Dilin ham maddesi toprağı bilin.

Duâların sahibi, senden ummak niyetim;
Ey yokları var eden,hayrolsun musibetim.

Nedir bu söz sahtekâr,“İkrâ” varsa kanun var,
Nedir muhafazakâr; tek söz Müslümanım var!

Kardeşi çekiştirmek hangi dinin mantığı
Peki kim taşıyacak soğuk gözsüz sandığı

Büyük inkılaba vakfeder alın;
Fıtrat kıvamında tüm duyguların.

İdrak ve irade,akli meleke sizin
Her gayret nisbeti samimiyetinizin

Azgınlar ve maskeler, azdıkça susuyorum;
Susmanın en güzeli, yazdıkça susuyorum!

Her sokağın arkası, gözledim doldum,
Sütûnları kirlettik, âşk sevmez oldum!

Varın ötesinde nice sırlar var,
Kopar zincirini gör azar azar.

Ziyneti zevk olan sevdası şirktir,
Leylayı aramak Leylayı terktir.

Terazili koltuklar
Adalet yok hukuk var

İdrâka göredir sevgi ve saffet,
Sevmeyi bilmedim Allah’ım affet.

Sana hoş havf reca,şüphesiz asla,
Havf doldur beynimi recayla besle.

Gözyaşım âkıbet derdiyle aksa;
Ümmete ağlasın, ağlayacaka.

Secdeler bizi bekler, yürü abdest alalım;
Aşk bürünsün yürekler, gelin namaz kılalım.

Maskeler kapış kapış,düzen alçaktan alçak;
Herkes ölüm tadacak, toprağa yaslanacak.

İfâdeyi istismar hem, kepâze sözdür ulân;
Besmelesiz hurafeler, sözlüklere sokulan!

Âşkın zirvesi âslı niyettir,
Manivelası samimiyettir.

Kahrım sabır rüzgârı,düşe kalka beklerim,
Şerri çarmığa çeker belki gözbebeklerim.

Secde niyâzlara ahlaktır neden
Ahlak sonsuzluktur ahlak ebeden

O, aşktan sancak gibi; hasretle yanan ocak;
Göz kırpmadan cân verip cânana yaslanacak!

Öl sen islam alemi, öl ki ölüdür yazsın
Sen ki garba oyuncak, aymazdan da aymazsın

Yığın yığın aydınlar;
Yığın;hepsi bu kadar!

Dindar kitapsızlık garbın niyeti;
Şarkın tevhitte ki müphemiyeti!

Gücün avuçlarında yaşıyor fetret;
Emperyalizm moda,terk etti fıtrat!

Teşrih teşhisler sönük, İfadelerimiz çiğ;
Hâl ve kâl noktasında,yaptıklarımız tebliğ.

İfsat şeytanidir, şeytani tattır,
Yalan münafıkça bir hakikattır!

Uçup gidiyor günler,herkeste bir arayış var;
Aşkın fevkindekiler, yalnız hep O’nu arar.

İkrâmlar akseder Zâtından kat kat;
Tevbeye riayet Leyle-i Berât!

Ancak ve sadece infâk varlıktır,
En büyük varlığın fedakârlıktır.

Hakikat cephesini görebilen lâl olsam;
Tefekkür kırıntısı, üflenen kaval olsam!

Kendine yaşayan mahlûkat tektir,
Çoklukta arama, boşa emektir.

İrfân bilmez aydınlar,ara ara ıhlanır,
Kemalatın sancısı gönüllere mıhlanır.

Allah için sevin aşklar aşk olur,
Acı münakaşa, sen-ben kaybolur.

Beşik ve mezarlar ben sen o hani;
Nankörler gösterin, pörsümeyeni!

Memur bey Micingirt öldü diye yaz;
Kütükten düşmekle kelem yıpranmaz.

Zevkin değirmeninde, aşka yol yok elendik;
Çözülüşle el ele çoktan kelepçelendik!

Bireysellik benliktir, terk edebilmek erdem;
ben “ben”e uğramadan gerçeğe kalktı perdem.

Deli ve ötesinde meczupça yaşıyorum;
Zihnim ayaz kapalı, buz kar çekişiyorum.

Sol elim kalabalık sağ elimde bir forum,
Bir yerlere kaydolmuş, sessizce bekliyorum.

Kafam hoş, yüreğim titrek ve cahil;
Kapımda bekliyor sanki Azrail.

Zamanla yürüyoruz diri-ölü bir anlık;
Ağla Micingirt ağla kahrolsun unutkanlık!

İçgüdü boyasını sınırsızca sürenler;
Okyanusta yürüyen, ayaklı sürüngenler.

Açlık siyaha kaldı mideyi soktum rafa,
Tefekkürü terk edip döndüm hissiz tarafa!

Enâniyet ziynetim zevk ile filizlendim,
Gözlerini kapayıp, basitlikte gizlendim.

Vicdanlar çiğnenir köşe başında, kimisi anırır kimisi ulur,
Sessizce izliyor kalabalıklar,sükût kükreyince sular durulur!

Yaratıklar içinde yeri dolmayacak yâr,
Cennetlik kokusunu fark edenler bahtiyar.

Gece-gündüz dolaşır kendisine gelemez;
Emâneti baltalar, nefsini rendelemez.

Fısk fücür münakaşa beni taşıyan güğüm,
samimiyet izafi,teslimiyet kördüğüm!

Hakikatin yolu ne biri bana bildirsin,
Nerde o babayiğit günahlarım sildirsin!
Dünya cebimde benim, cebimde saklı kat kat,
Zulmet ve nur şu dünya, hakikatte meşakkat.

Gittikçe iz bırakır hasretim lime lime,
Benim olur kâinat eli değse elime!

O gün sermayeni kurtlar yiyecek!
“Terk-i Terk” edenler eskimeyecek.

Zanna göre yaşadığın din olur;
Ve putların bin değil yüz bin olur!

Fark edip gördünüz mü erendeki yanışı;
Hikmet tespit sesleniş, ulvi dalgalanışı.

Bireysellik adına estim yağdım gürledim,
İçgüdüyle küçülüp hiçe ihtiyarladım!

Gerçeğin gözlerine taklit zehri sürüyor,
Çoğu aza terk etmiş,nefsini götürüyor.

Daha henüz ölmedim sağ olmaya sağım da;
Yaşamı bekliyorum ecelim kucağımda.

Istırabın temeli ter kokmayan yemekten;
Tahsisatı fark edip, vazgeçin esnemekten.

Ritmin mihengidir notada esler,
Pembe mor ney gibi diri nefesler.

Görmelerim artıyor, basitliğe varınca;
Ben ben'den kaçıyorum karınca kararınca.

Gözyaşı damla damla yanaklarda nem izi;
Tufanın kollarında su aldı teknemizi!

Rütbe itibar makam, prangadır pâyeler,
Şöhretin tutsağıdır, hedefsiz hikâyeler!

Kendime yürüyorum ve kendime hancıyım
Yürümekten ziyade, kendime yabancıyım

Bu gün de düşürdüm yine bir tuğla,
Ağla sen Micingirt tâbi ol ağla!

Vermedi deyip almayan bendim,
Benliğe soyundu idrâk tülbendim!

Yaş kırk yedi kırk sekiz, zulmet nur adım adım,
Ödünç dakikaları çalıp ihtiyarladım.

Enâniyet gizledim iki büklüm halime;
ihânetle yağlayıp “keşke” sürün kel’ime!

Tebessüm hep buğulu kahkaha asla dedin,
Ashap ile ağlayıp ashapla gülümsedin.

Gerçek ve ötesinde, yaşadıklarım anlık,
Tedbirde telafisiz,kahrolsun unutkanlık!

Ve ibret vesikası insanlara karınca,
Karıncayı görürüm gözlerim kararınca!

Kalbim temizdir deme,
Od lâzım cehenneme!

Senin ile sensizlik, bu üslûp ne kadar zor,
Mahrem bilmez güzeller güzelliği yoruyor.

Kaç neslin feryâdı durur masamda
Yağan fırtınayım, ağlamasam da.

Ümmet ve kavgaları aklıma düştü Kırım,
Ateşim yükseldikçe, sabreder sığınırım.

Söz ve ifadeler tâat değil araç,
İdrakin sırrıdır secdede miraç.

Kalpten dudaklara birkaç bardak çay,
Orkestra başladı, Hay Allah’ım Hay.

Ruhumu coşturan bir cezve şiir,
Şiirden ziyâde, hayret ve seyir.

Beyhude bir sıtayış,şirk yığınak kiminde,
Mazluma hak aranmaz, bâtılın ikliminde.

Hakkın manivelası, sabır ve âhtır
Sebepte semere yok veren Allah'tır

Yalnızlığım kalabalık, sanki Salıpazarı var;
Kalb-i selîm olanlara,ehlullâhın nazarı var.

Kalp var Gazze gibi kalp var velidir,
Kalbi yumuşatan, yârin elidir.

Matemlik felsefe, ışığı bol adı
Tasvirliyor ölüm sana yakışmadı

Din slogana sığmaz;
Susun ağlayalım az!

Derin yamaç, yeşil sargıdır kabir,
Yârı anmak nefse burgudur kabir!

Yürekten yüreğe fikrim aklım "bir"
Diriliş başladı, dirilmektedir...

Terör silah kavga,hedefleri biz
Büyük olacaktır kardeşliğimiz!

Hâkikat şuur yaz, gerisi duyum,
Üslûp şu; acaba okunur muyum.

Edep özleyişlerim, faziletin enleri,
Alkış öptü patladı, edibin frenleri!

Susuz okyanuslar yürüyen gemi,
Çokluk ıslatamaz, gözdeki nemi.

Tefekkür, ön şartı şuurdur “İkra”;
Cinâyet meyletmek kitapsız fikre.

Seni izâhatta mevt, âcizdir dilim
Sende kemâl buldu cevami’ul-kelim

Beşikten mezara inanan yapı
İmân, sonsuzluğa açılan kapı

Mizâna giderken mevta hak almaz,
Ölümsüz davalar, arafta kalmaz! ..

Hikmetsiz süsleyemez, kalp mârifet evini,
Felsefeyle besledik, nefs emmare devini.

Şiirsel bulgularım, kalemimin nemidir,
Şüphesiz ki yaklaşan hakikat dönemidir.

Sahibi dururken iti lâf etme
Ürdüreni fark et, itilâf etme

Fıtratın sıfatıyla, kebâriden çık,
Küstahlığı bırak olma münafık.

Yığınlar kavgalar yolculuklar var
“Allah'a gitmeyen yol neye yarar”

Hissiyatımdaki meçhûl deyişler,
Varın emzirdiği son bekleyişler.

Pek öndeyiz teşhirde, ilkesizlik ne saklar;
Sanki seyret şöleni, ar der ardan aksaklar!

Polemik yok net soru,sen teşhire et misin;
Müjdelenen ana mı, eşliğe namzet misin!

Seslerin ötesinde,nice sessiz sesler var,
Gömüp unutsak ta biz,onlar bizi arzular.

Menfaatperestlik batılda vardır,
Erdem fedakârlık küfre şamardır.

Gözler tıpkı cehennem dudaklarında hayâ,
Şuur ötesi varlık, sığmaz iki mısraya.

Garbın çarmıhları ne son ne ilktir,
Susup görmemezlik divâneliktir.

İnsanın infâkı secdesi kârdır.
Ve pahası, irâdesi kadardır.

Kavruk gecelerde devran eder gam,
Yastık kıyam olur, yorganlar ahkâm.

Anarşistliği bırak, "bir"likte terle,
Büyük ehemmiyetli hakikatlerle.

Hû bilmez kalplere hûşu çeşmesi,
Tasâvvuf edebin küllîleşmesi…

Nifâktan besleniyor Firavun ’un atları,
Rahatlığa giriftar, bütün kemalâtları.

Tâsâvvufi hûşu, tevbeler vardır,
Ve yâra yürüyüş nasûh kadardır.

Görüp görünmeyen enler,
Salih amel işleyenler.

Metânet gözyaşları, bulutlanıp durdular,
Sevinçle bekliyorum,sanma unutturdular.

Kâl dilini tut ki hâl dilin aşa,
Fıtratı unutup düşme ataşa.

Menfaatperestin ameli çürük,
Ahlaksız secdenin,temeli çürük.

Tek perdelik oyun bu, yer yer ürperdik sette;
Bâzen nefse oyuncak bâzen mutlu müsvedde!

İçimdeki ateş gibi sen de yan,
Hiçlik çıkışların maskaralıktan!

Oyuncağa takılmam, varış bir nefes beyim,
Sağ-sol düşünceleri, bir gün geberteceğim.

Kelimeler konuşuyor, hecelerim uluyorlar,
Çokluktaki yalnızlıklar ipe çekip suluyorlar.

Vahdet diliyoruz, ârz kapısı sen;
İcâbet sahibi, sensin hükmeden!

Hâdis imanımdır, kaynak âyettir,
Lâf etmek küfürdür ve cinâyettir.

Arzuları bırakıp; kalbin diline varın,
Kendince zikri vardır, bütün zihayatların.

İkiyüzlü mâhiyet, kaba sığmayan kelâm,
Kardeş eti yiyerken bekliyor dârüsselâm!

Fiil hasbi hâllerin,hakikatli arzıdır,
Duâ kulun niyâzı yakarışı farzıdır.

Fiilde şöhretperst, kâlde ihlâs okuyur;
Enâniyet dürttükçe münâfıklık kokuyor.

İfâdeler mahzûn ümmet perişan;
Nasıl anlatayım, ey! büyük insan.

Şâirin hasreti, bu bendeki kin,
Bir beyite sığmaz iki güvercin!

Gözyaşlarım pek yorgun avuçlarım diridir,
Şiirler benden sonra bir ömrün teşhiridir.

Koşun koşun koşun secde bekliyor;
Tefekkür mimarı vecde bekliyor.

İnfâkın mimarı, ufku âhiler,
Ve nefsin askeri şu ibâhiler.

Yürek burkan bakışlara diyemem ki sen inle;
Suskulara hû doldurup, inliyorum seninle!

Fetih gerek yolcuya, tez atları getirin,
Tez medeni cehâlet, tezatları getirin.

Kafa kâğıdım Ömer âdil olsa üst adım,
Hâvf-recâ imgelerim ölülerse üstadım.

Nefsin kaypaklığı sendeki tapu,
Zamansız kaydırır,kapanır kapı.

Sermayesi suizan, ebleh durmadan yazar,
Sessiz bahtiyarlığı bilmez yürüyen mezar!

Riyakâr sığınışlar; üslûp kronik silme,
Şizofren dudaklarda kutsiyet beğenilme.

Ey varlığa müptelâ yokluk öpüyor tek tek,
Başlayınca mülâkat er meydana diyecek.

Bana softa diyen ahmak,softalıkta tam
Ömür kısa uğraşamam sükût vesselam

Tek kitaba dayan ve kendini bul,
Kadere sığınıp kederden kurtul.

Aç uyuyan bütün çocukları yaz,
İnfâk edilmeden insan olunmaz!

Küle döner hüzünlerim, elerim,
Ben sadece kulum derse gülerim.

Kalbin letâifidir,dilimizin eğesi,
Fıtrata sadakattir terbiyenin gâyesi.

Çölleri çiğ damlatır içimse hep vaha der,
Hayallerim serapta ruhum gel Allah’a der.

Acı hep imtihanım bir beyit iki satır,
İmtihanın zorluğu, hakikati kavratır.

İzahsız dehşeti bekleyen tandır,
Münafığın sermayesi yalandır!

Heyulâ tarlaları ve sonra akbabalar,
Şeytanın zembereği gündelik akrabalar.

İnsan âciz insan âh,bâzen şirkte vahadır,
Şâir putları sevmez, kulluğu Allah’adır.

Haysiyet bilmeyen lâfta tat olmaz,
Söyleyen ağıza itimat olmaz.

İzdivâç kültürün oyuluşudur,
Oyuğa zilletin koyuluşudur!

Gerçek âşk tufanı, tevhidin dili,
Tek-bir-de toplanıp yakın kandili.

Tasâvvuf hem edeptir amel tâkva hâyadır,
Tevhid-i muâmele, tasâvvufsuz yayadır.

Kan sever sömürü, gırtlaklar her ân,
Kader hâktan yana dönüyor devrân.

Cennet nedir bilmeli devlet mademki ana,
Cehennemi de bilip; koşa şefkatten yana.

Alın secdeye değdi aklımda paralarım,
Kaza üstüne kaza, kendimi paralarım.

Tevekkül teslimiyet hâvf ve recâ beklerim
Koyunları kurt kaptı ürdükçe köpeklerim

Gerçeğe pervâne hür bulamadım,
Günahtan kaçacak yer bulamadım.

Haddini bilmeyen çok şeye gebe,
Var edeni düşün uyma sebebe.

Zevk sefa rahatı unutan doktor;
Lokman’ın varisi, emsâli yoktur.

Hikmetli fikirler muhabbet huya,
Mademki insanız küçüklük niye.

Ağlayınca görülür, ağzımdaki seyrek diş,
Ciddiyetsiz gülemem ve ölüm tek ciddi iş!

Felsefeler imânsız İfâdeler hep mistik,
Lâik yobaz ve dinci alayımız narsistik.

Zihin sağır kalp kara belediyeye yürür,
Vicdanını poşetler, sokaklara tükürür.

Edeb ve merhâmet ve erdemlilik,
Bu üç haslet yoksa; şahsiyet klik!

Akıl işi mi? Anla, düşün yaz,
“Dünya için din feda olunmaz”.

Oturuyordum dağın göğsünün hoşluğunda,
Tarifsiz hakikatler doluydu boşluğunda.

Gül yüzlü fikirleri kibre teslimat züldür,
Hak görmezi görmezlik namerde tenezzüldür,

Ezân ve şehâdetler susmuyorsa vatandır,
Kutsalları reddeden felsefe şarlatandır! ..

Kaderde çok şeyler var oku öğren anla yaz,
Kül edip yandırsan da odunlar anlayamaz!


Gözyaşı çığlığım duygular sazlık,
Bende hep acı var, sizde arsızlık.

Çağ atladık efendi kutsalları eşledik;
Secdeyi tepeleyip; siyaseti baş'ladık.

Cemiyet zifiri su almış kumu
Zaman ölü yiyor şiir uykumu

Ruhu şöhretleyip; şuur diyorsun,
Vicdan zehirleyip zangırdıyorsun.

İktisatı firavun mideleri raf ettik
Müsrifliği zikredip hunharca israf ettik

Kavimlerin helaki dehşetlidir pek
Nemrutların mahşeri bir topal sinek

Her nefsin ağırlığı ruhsuz ceset kadardır,
Tüm asrın Neronları oğul Esed kadardır!

İsmini zikredip bismillah deyin
“Yiyin, için fakat isrâf etmeyin”

Gerçek dostlar kalp gibi taşıyana kuvvettir
Yaratanın lütfüdür ve eşsiz uhuvvettir

İki damla yaşla secde kârımız
Cumâ aracısız mektuplarımız

Gazabın uğultusu, helva dolu put,
Hileler desiseler dört bir yan tağut.

Çöküşün avlusunda yer yer dağılıyorlar,
Kadeh tetikledikçe, yan yan yığılıyorlar.

Irklar zenginliktir vâhdet terakki,
İttihâd-ı İslâm, yurdumun hakkı.

Şahididir hakkın vicdan tek alet,
İnsanlığın hür inşası adalet.

O'na iltica et, durağında dur
Yârini düşün istikâmet budur,

İyiler ve kötüler,dünya ucu delik han,
Aldananı ütüler,baştan aşağı yalan.

Umutsuzluk serde yok endişelenler dursun,
Beraberlik servettir vahdet diyen buyursun.

Hırs tamah yakıcı tandır,
Kalp hastalıklarındandır.

Beşik tabut öper deniz karayı,
Sevgi mâsivâyı âşk mâverayı .

Aynı türkülerde yaş döküp daldık,
Birlik damarından köklenen daldık.

İzzet ve haysiyettir haramı ret vakası
Kıstasız örtünmeler, kezâ İffet vakası

Gayb hamalı erkek olur,
Namussuzlar korkak olur.

Zekâtsız mallar erir,
Cimrilerde can verir.

Küfrün kaypaklığı, ârşı tartıyor,
Müslüman irşatsız kâfir artıyor.

Onur ve gururlu ay yüzlü rengin,
Yüksek tepelerde inşirâh cengin.

Dışımız gösteriş, içten aymazlık;
Mümine zillettir vurdumduymazlık.

Hayat bir sınavsa; peki ben neyim,
Arsız çok vesselam,üzülmekteyim.

Bâzı insanlar var dilsiz varlıktır.
Tevâzuları da riyakârlıktır!..

Ümmetin alın teri öfkem üzüntü âhım,
Kahreyle hâinleri, helâk eyle Allah'ım !

Yokluğun intihar, sükûneti var,
Senle huşu giyer bütün veralar.

Madem dedemiz âdem sömürmek niye,
Pisikolojik sorundur, tersiz sermaye!

Şuur şirk kıskacında , otur ağla yan,
Muhafazakârlığa sığmaz Müslüman.

Kastasız manasız diyemem üfür
Sessizlik pespâye alkışlar küfür

Sessiz ılık bir nazar onlar asrın havası
Ve ümmetin şuuru , büyüklerin duâsı

Dünü düşünüyorum sükûtun ağırlığında.
Sükûnetli ne varsa ,sabrımın sağırlığında.

Tevekkül yeni huyum,
İnanılmaz doluyum.

Ne dehşetli kıssadır zenginlerden Salebe,
Ver zekâtın kardeşim, Esed olma Halep’e.

Yumruğu sıkmışım yüreğimde köz
Mahşer- i Kübrâ'da görüşeceğiz

İflâh olmaz mısralara uydular
Fikirler cin fikir, yorucuydular

Hissiyatım hissi boşluğa yürüyorum,
Islaklığı ıslatıp; ateş kavuruyorum.

Umudunu yitirme ne kaldı ki yarına,
Erdemini kaptırma hâ, yalakalarına.

Ramazan hoş koşturalım çek atı,
Büyük cihât, şahlandırsak zekâtı.

Tevhid ne der didişmeye kim razı,
Kan gözyaşı, dedikodu enkazı!

Siyonist'in kulübüne kim üye,
Ara ara hıncım artar dürzüye.

Alın yazıları , yaşanan hâldir;
Umut besteleyip yeisi kaldır.

Bayrak kana âşık ter hislerine,
Vuslat, şühedanın terhislerine.

Kendine güven, O’nu unutma,
Ve büyük divan sonu unutma.

Birçok şey âşka settir;
Ve âşk istikâmettir.

Bir avuç gözyaşı okyanustan çok,
Sustuklarım birgün seni vuracak!

İmtihan bu ağa paşa bey demez,
Münafığı mukaddesat beslemez .

Yâre kavuşulmaz tevbe diyerek,
Tevbede kendini görmesi gerek .

El açıp gizlice vecde geliver,
İster âh de oku, ister siliver.

Sözlerde kaypaklık büyük afettir,
Hakkı dillendiren söz mükâfattır.

Tutsaklığı bırakıp; hodgâmlığı eleştir;
Gülümse her kesime gülümse sadeleştir.

Ömrünü yitirme gel tefekkür et,
Ölüm ve dahası vardır nihâyet.

Çomarlar oynaşta, rengârenk yalak,
Görmeyen duymayan bir heybe kulak.

Eşsiz medeniyet taşıyor adım,
"Adl-i İlâhi"dir izâh maksadım.

Sabır ve sükût hâl hatıdır,
Acı çekmek veli sanatıdır.

Yatmalar alçaklık, çalışmak haktır
Gayret insanlıkta sadık kalmaktır

Vicdan imbiğine atılan düğüm ,
İmanı sarsamaz daha güçlüğüm.

Hazzetmem bencili bende varımda;
Ben, ben'le kavgada mısralarım da.

Bir türkü değil; bu ezân sesi,
Vuzuha er eğil bu ezân sesi.

Hükümleriyle aziz, kaç yüz asırlık sesiz,
İrfândan bozgun yedik fikriyat elbisesiz .

Dürüst ol, istikâmette gez,
Erdem, yalancıları sevmez.

Dikenli tel mısralar, teşhirlemiş etleri,
Mahremiyet iflasta,şiir kerametleri .

Mevla'nın bahşettiği fıtrat vicdani durum,
Bencil kayıtsızları sevmem, sevemiyorum.

Şirkin müsebbipleri dili hâlinden iri,
Ahlâksız ve ukalâ imân bezirganları.

Öpüyorum sabırla , metânetteki mimi,
Mahşere saklıyorum bütün öfkelerimi.

Sabır ve metanet dedimse şayet,
Kısasta hayat var buyurmuş âyet!

Yobazlığım yerinde, yazan mısraya küstüm.
Nezâket olmasa da bir zamanlar dürüsttüm.

Cesâret korkuyu rettir
Koşulsuz sâmimiyettir.

Ben karakış sen hep lodos,yüreğime es erisin,
Sen hâysiyet fırtınası, asâletin eserisin.

Şiirler fidelerim susuzluktan kurudur,
Fideleri kurutmak, iblislik unsurudur.

Mukaddesat slogan, kirlettik niyetleri;
Kardeşlik mi nerede ve hususiyetleri!

İstikametsizler, hikmeti ne anlar,
Zihni bulanıktır felsefe yapanlar.

Mutluluk sırrını sunabilirim,
Yaşmağı bileni,suna bilirim .

Flört hıyanettir , nikâhsız eştir,
Mahremiyet dokunulmaz ateştir.

Bugün 'ben'imle karşılaştı ben;
Biraz endişelendim kendimden.

Hayat mertek boyu dünya bir yular,
Boğar merkepleri, boynuna dolar.

Kapitalist aydınlar fikriyatla anılmaz;
Arşivler karıştırın tarih asla yanılmaz.

Pulluktaki toprak kokan helâl ter;
Helâline gülümseyen güzeller.

Hak ve batıl, zorbalıklar sürüyor,
Düşündükçe dudaklarım kuruyor.

Lağımda bebekler sokakta etler;
Buna âşk diyorlar, it oğlu itler!

Hicvi fırınlarım,yer yer bilerim;
Soysuzlara çarpar kafiyelerim.

Sabır, erişilmez sır,
Sabredeni yüceltir.

Dava sorumluluğu hak ve nettir,
Peygamberi (as) taklitten ibarettir.

Erdem nedir,kim tevâzu kim ene;
Kavgalarım kaypaklarla,kime ne!

Kurt kaparsa koyunları, it hamlar,
Kavga haksa,tesir etmez ithamlar.

Koştuk âşkla o gece ölümüne hâk için,
Verilen emâneti sonsuz yaşatmak için.

Kaybetmek lazımdır kini nefreti,
Kazanmak güzel şey insaniyeti.

“Dilsiz şeytan” nedir deyiveriniz
Susup kaybettiğim şeyi veriniz

İnsanlığın tasası, âşkın bağıdır erdem;
Tomarlarla lâf ettim hiçe kapalı perdem.

Cehâlettir yaşanmayan bilgiler;
Riyakârlık ve küstahlık salgılar.

Bütün varlığımı kaptırdım kine;
Bilmem ki velhâsıl ıssızım yine.

Anamın duâsı sarsılmaz varım,
Yüzsüzlere olmaz kırgınlıklarım.

Tutmak maharettir âşk yularından,
Kaçmak hoş şivekâr arzularından.

Sünnetsiz dindarlık nefsani tattır
“Nefsle mücâdele büyük cihattır”

Usta kalasları kaşık eder,
“Tasavvuf adamı âşık eder”

Ölüm yetmez fâile
Siyonist İsrail'e!..

Kitap nefes gibi, tefekkür her dem
Okumak irfândır, yaşamak erdem

Herkes bir tuhaf duygular çorak,
Islanmak için yağmur mu gerek.

Evinin eşiğini varlığın kirlerini,
Sevgi ile çitile neslin fikirlerini.

Serden ahlak giderse; amaç olur araçlar,
Paravan olur dava, meslek olur haraçlar.

Hayır- şer konuşulan, bir fâni memuruz biz,
Suyla karışık toprak veyahut çamuruz biz,

Hayret ve dehşet sarar kırılınca saksınız;
Göz kulak ve el ayak, sorgulanacaksınız!

Dergâh-ı İlahînde ubudiyet tek neden,
Allah’ım canım alma ebedîleşemeden.

Ben ukâla, kim ene,
Kim ene’yse kime ne.

Öyleleri var ki, Habil'le Kabil,
Haysiyet pahalı arsızlık sebil.

Kendine koş derinleş, sen hep bir’e kıyam et;
Kamyon kamyon kaypaklar, alameti kıyamet!

Fitne fücûr gâh gösteriş gâh hile,
Çok söz gerek borazancı câhile!

Haysiyet yürekli insanlarda var ;
Korkaklar kendini yaşayamazlar!

Kâinat zikreden muntazam hâle,
Sahibi hükümdar, her şey risâle.

Alkışlar meyyite mezar eştirir,
Ve nefsi büyütüp katileştirir.

Öfke sabrı yordu imtihan çetin,
Ömer’i olsaydım İslâmiyet’in !

Hırsızlar çaldılar alın terimi;
Arsızlar, aldılar gülüşlerimi!

Hikmet tefekkürde fikreyle sınâ,
Düşme felsefenin fesatlığına!

Dirilişler âhlak ile doğacak;
Fersah fersah maneviyat yağacak.

Mursi kadar temiz, Sisi kadar kir,
Makam korkakları erkek gösterir.

Kapıkulu kalemler idrâk koyu vicdan ref,
Şakşakçılar çoğaldı,nerdesin Şâir Eşref.

Teşhir felâkettir, utanmak nimet,
İrfân ceht etmektir şuur ganimet.

Şiir var şuura ayak bağıdır,
Şiir var şuurun uygarlığıdır.

Güzel âhlak doğruluğu temel et
“Kur'an dinle ahkâmıyla amel et”

İsyanı çarmıkla tevekkülü tat,
Sığın hükmedene eyle itimat.

Gözyaşı güzel şey irşada aksa;
Ümmete ağlasın, ağlayacaksa.

İfsat şeytanidir, şeytani tattır,
Yalan münafıkça bir tatbikattır!

İsmimi düşündüm, atamam riske,
İman kabul etmez bir sürü maske.

Kimler var bilirim solum sağımda;
Kalabalıklara karıştığımda.

Fıtrat mahremiyet kıstaslar nettir
"Helâl keyfe kâfi" uymak lezzettir

Kalemim uyuşuk olsa da hürüm;
Ne bir idealist ne de meşhurum.

Sükûnet,ezân okunuyor,
Tevhid risâlet dokunuyor.

Bayrak birdir kardeşler seni ben’i bırakın,
Dönün bakın etrafa, pençesinde firakın.

“Kur'an-ı Azîmüşşan” ne derse dinle.
Dünya terk etse seni, Mevlâ seninle.

Kobrayı fareye yediren kışlar,
Vaktin hıçkırığı ve çırpınışlar.

İrşâd tepetaklak, yaşantı sırça,
Bâtıl şerde bütün hak paramparça.

Tâkva ene'yi kökten rettir,
Riyakâr haraket musibettir.

Cepsiz cüppelere cep yaka lazım,
Yakayla birlikte yalaka lâzım.

Körlere hep karanlık şiirlere satırım,
Kahır ve gözyaşları ahirete yatırım.

Kahkaha hırlasa biz hep üşürüz,
Tebessüm kıvamında gülüşürüz.

O, işiten bilendir tutunalım âyete,
İyi iş güzel amel götürür hidâyete.

Mantık şeyi çözmez, mesele derin,
Şey mevsimindeyiz hükmü kaderin.

Kahramanmış at hırsızı Barzani,
İpten kopmuş Siyonistin tarzanı!

Can ruhtan ibarettir,ne ateştir ne nurdur;
İrfân cisminde değil ruh tendeki şuurdur.

Dostunu öyle seç sen olâ senle;
Dili değil hâli âhlak diyenle.

Beyinler çimento yollar taş duvar
Kendime yürürüm henüz daha var

İrşâd sefer irfandır, tasavvuf hâl dilidir,
Kalbi âşkla yeşerten aşıklar zembilidir.

Geldi şöhret gitti ar,
Vallahi ahiret var !

Âbidlik taslayıp; haddi aşmayın,
Verin infâk deyip kisralaşmayın.

İstiğfar et yaş dök söz ver O yâr'e;
Şeytandan şerlidir, nefs-i emmare.

İnsanlık müsveddesi, binbir türlü entrika,
Sömürdükçe çöküyor; çökecek Amerika!

Garpla şark kavgası,ötesi vardır,
“Söğüt” öğüt,ne diyoruz yıllardır.

At gözlüğü takıp; atlardan indik,
Görmek bedel ister korkusuz dimdik.

Ben ben gürültüsü zonklatır herdem,
Bilmek irfân ister, had bilmek erdem.

İdlip sokaklarında irin dünyanın vârı,
Düşündüren çağrışım,kelebeğin bahârı.

Kim ebediyet, hangimiz hak’ta,
Ben mabetteyim sen tapınakta.

İrfân kemal erdem, vefa emektir,
Vefa Allah için sevmek demektir.

Kibirli adamlar, fücurdan file,
Ar izzet beklemek boşa nafile.

Secde sahih olmaz umuma arzdır,
“İstibra” farz mıdır, elbette farzdır.

İrfân âhlak erdem â'sı âsım’ın.
Kıblesidir benim kafatasımın.

Körlemiş izânı der ki felekten,
Bir gün geçirirler ince elekten.

Fâil hodkâm ise falaka lazım,
Yalancı düzene yalaka lazım.

Tefekkür sorgulama,beyinsizlere yüktür,
Tanrı'ları çoğaltın ; beyin sizlere yüktür!

Hâkikat yazarım , hayrette huyum;
Nankörlük düşünmek okunur muyum

Hiçlikle var olmak eşsiz varlıktır,
Varlık ki, ebedi bahtiyarlıktır.

Sık dişini Mehmet’im, sık dişini daha var,
Mekke Medine Hira ve Hak bizle o kadar.

Islık çalın,duyuyor mu putunuz;
Duymuyorsa beyninizi tutunuz!

Secdeyle teskin olur yârin ismiyle yanan,
Yâradanı unutur, günahlara dadanan.

Örtü ifşa mıdır,teşhirde heyhat;
Nisâ suresinde ne diyor âyet!

Ödünç teberrüken adl adım var
Sarsılmaz ölçüde inkıyadım var

Büyüklük esasen kulluğa niyet ;
Ve nefsi irşattır erdem haysiyet.

Tasavvuf edebe gönül bağıdır,
Kalp temizliğinin basamağıdır.

İslâm barış, vicdan hür,
Geber zulmet yaşa nur.

Yaratılış âşktır, imtihân budur
Âşk yoksa kelâmlar dedikodudur

Sâmimiyet sevgi riyâsız tektir,
Sevgi Allah için sevebilmektir.

Göbekli lâf eder, hamur şeker tuz;
Hazır malı yiyen üç beş namussuz.

Yaptırtan kim siyonist’e seni üs,
Kıyametim senin için ey Kudüs!

Hikmetten sual mi, sabır diyorum,
Yaşasın cehennem kabir diyorum!

Sonsuzu kucaklayan kitap nerde sen nerde;
Küfrün kızıl sancağı sarmaş dolaş evlerde .

Kör etti ifritler, çökertti bizi,
Tevhid bilinci ve birliğimizi.

Mâdem insan fâni istiğfar haktır,
"Nasûh"a koşanlar kurtulacaktır.

Zihinleri zonklatan üslup yordam iğreti,
Azgınlıkta müceddit, iç eylemiş kesreti.

Vicdan taşır mısralarım ve beni,
Duygularım gözyaşımın gülşeni .

Cübbeler düğmesiz ve iliksizdir,
Düğmesiz bankerler kişiliksizdir.

Sükût kılıncını sokmadan kın'a;
Vurmak lazım arsızlığın ağzına.

Vahye sadakattir mukaddes belli,
Slogan davalar sahte teselli.

Vicdan yoksa iman tamdır denilmez;
Yağ bozulsa; zehir olur yenilmez!

Hakikatli kalbe, hayret gerekir;
İnsan olmak için gayret gerekir.

Hasatını haram eden kul değil ,
Mîzan var terazi bir meçhûl değil.

Hakikate dilsiz kelime leştir ,
Hakikati “bir"le kelimeleştir !

Dilim ne söyler ki bilmem ki hâşa,
Saat mevsim ay gün düştüm ataşa.

Çığırtkanlara tellal, dilsizlere lâl denir,
Kendini bilmeyene hem gafil hamal denir.

Kula irfân gerek berrak nâif hür,
Cesur ve sâmimi, birâzda şuur.

İrfân felsefeyle zihni eşmiştir,
İmânla öpüşüp; ehlileşmiştir.

Mars'ın işgal ayağı,siyonistin mandası,
Kö-Pe islam düşmanı İnkârın payandası.

Hükümran vesileler, hakikate alettir,
Hakikati görmemek emperyal sefalettir.

Besleyedur, etrafında hır iti,
Kusmuklatır yedirdiğin tiriti.

İlmiyle amel etmeyen hocalar,
Fıtrat gider, dalalette bocalar.

Fikir yağma, tarih baygın ölü gün,
Son kaç asır tökezledik büsbütün.

Yolcular ne izler, elde kumanda,
Sâhi bizler hangi kompartımanda.

Sabır birçok şeye, sabır denmeli,
Cehennem çukuru kabir denmeli.

Maşallah pek övülmeye alışık,
Fikir bozuk, ifâdeler yılışık.

Şuursuz tiplere azap mezarlık,
Arsıza konfordur şâir yazarlık.

İnfak eyle, zekatını ver ama,
Gösterişte hak rızası arama.

Yazarım habire gayrı kile yok,
Mısra yara bere ancak hile yok .

Sokaklar tımarhane sessiz feryâd ederim;
Temiz duru yüzleri, hasretle yâd ederim.

Temiz duru yüzleri , hasretle yâd ederim
Sokaklar tımarhane sessiz feryâd ederim

Hodgamlıklar irfân diye görüldü,
Basiret kör oldu, defter dürüldü.

Herkes soysuzları görecek er geç;
Aldırma körlere, bir selâm ver geç.

Hesaplaşma dehşet günde,
“Sıkıntılar hiç hükmünde”!

Dünya fâni mâdem eğlence oyun,
Havf reca giyinip, varlıktan soyun.

Ruhumda tarifsiz infilak varda;
Anlatamıyorum çok uzaklarda.

O hâtemü’l enbiya onu öven haklıdır,
Kâinatın serveri, insanlığın aklıdır.

Afâki gürültü boşuna kürek,
Söylemden ziyâde yaşamak gerek.

Batılı hak gösteren hakikatsiz namerde;
Eyvallahım yok benim ismim âdil Ömer’de.

Kimler gerçekte kardeş kimler kimlere yârdır,
Kimler cennete aday, muhabbete mazhardır.

Karları dağlara, amel niyete,
Hürriyet giydirmiş ubudiyete.

Sözlerim kokuşmuş yaralara tuz,
Ne ara bu kadar gâvur oldunuz.

Mesele kamettir,
Âşk istikâmettir.

Maskeli emperyalist sefaletlere hırsın,
Allah’ım hepimizi gafletten uyandırsın.

Mümin kemal-i hâldir lafızı huşu hudu,
Dile zehirden baldır münafığın sükûtu.

Mertçe savaş diyemez sırtlan girer içine
Mehmet'im dar edecek siyonistin piçine

Gâh akraba âh akraba
Baykuş gagalı akbaba

İkra , japon’da beyin,
Hangimiz mütedeyyin.

Yâd daşt o’nu anmaktır,
Hûşu, âşkla yanmaktır .

Sonsuz yolculuğa mezar eşiktir,
Şehadet düğün toy şehit aşıktır.

Çakalların bolluğunda it nedir,
Kardeşleri boğduranlar fitnedir.

Kardeşlik hukukunu yazın duvara asın,
Secdeleri kirleten namertler okumasın.

“İttihâd-ı İslâm” fikriyatı hak,
Edibin cihadı hakkı haykırmak.

Hakk’a itaat hayırda birlik,
Ah tarafgirlik âh tarafgirlik.

Zaman ahir zaman lâkin dem bu dem
Sözün hakikati, “halvet der encümen”

En büyük kötülük kula yalandır,
Riyâ gösterişle oyalayandır.

Hakikatin var sahibi, var ama;
Hak bilmezde hakikati arama.

Lafız düğümlenip ömür ân olur
Patiska kucaklar cân virân olur

Kabe’yi eylese milyon defa tur ,
Hodgâma iltifat namussuzluktur.

Ödünç sövgülere ayarlı puştlar
Eşrefi mahlukat adam olmuşlar

Ahlak gerek ahlak, ahlak amel'edir,
Sırat-ı müstakim "din muameledir"!

İltifat zillettir, girmeyin kire
Tevâzu azaptır mütekâbire

Aklın yoksa tellallık yap çık dama,
Varlığını varlıklara bağlama.

Takliti imgeliyor bir kelime bir eser
Ne söylesen anlamaz üstüne ahkâm keser

Hecenin pırıltısı sözün tekniğinde var
Hakikatte bocalar manada boğulanlar

Çifte savurursa her bir köşeye,
Eşref-i mahlûkat deme eşeğe.

Küstah lakırdılar coşkulara büst,
Yalan simalara dil olmaz dürüst.

Kötülüğe iyilik nefse settir
İyiliğe iyilik ticarettir

Saat beni çalar kalbim kardan mum,
Geçmiş zaman gibi eksik yorgunum.

Sabır ve merhamet kalbin yâridır
Güzel ahlâk hakk'ın buyruklarıdır.

Dilin mahşer, ifâdeler ölüyor,
Yalanların gözlerime doluyor.

Yalan söyleyene yalaka lazım,
Diline çelikten falaka lazım !

Yatağıma çekildim ben geceye misafir
Şehadeti sorgular fırsat bekleyen kafir

Endişeden eser yok ribâ yığdık sahana,
Höllüğümde it gezer, neredesin âh ana.

Sırayla teker teker
Filler, sıratta çöker

Adâb ve âdetler ahlâk-ı hârem;
İfsat-ı âmelim nefs-i emmarem.

Merteği unutmuş akıldan farız;
Yolculuk ne için biz niye varız!

Beşiklere höllük tabuta terim,
Ölülere mezar olmak isterim.

Şafağı unutup rüyaya daldık
İyiler gittiler, biz kalakaldık.

Yalan tüccarları aklen yayadır;
Akletmek doğruluk erdem hayadır.

Yalanlara yanmaz yatsılanan mum,
Mumları düşünüp; düşüp uyudum.

Duâya yeltenir emek ter ferim;
Açtım, uzaklarda kaldı ellerim.

Hodgam ifadeler şeytan atıdır,
Yalan münafıklık saltanatıdır.

Hoşgeldin demeden elvedâ hazan;
Bir daha yâ kısmet şehr-i ramazan.

Boşluk garip duygu fikir sessiz han,
Ölümsüzlük servet, gayrisi yeksân.

Emperyal bir şuur secdede dizler,
Boynuzlar böğürür, bizim öküzler.

Kelimeler araf sebep kavuklar,
Dava adamları ve dalkavuklar.

Kavimlere bedel sokaklarda zül,
Hayasız düzene tükür gel Eylül!

Kalbî telkinlerdir dile vaazım,
İnsi şeytanlara bir çift söz lazım.

Lafızlara terkettik, izzet iffet arları,
Secdeleri titretir kutsiyet tüccarları.

Tevazuu da hodgam kibirli kâin;
Ben diyen adamı adam saymayın.

Katran yüzlü netâmeli bed eller;
Kısas gerek, ödenmeli bedeller!

Edip kimdir helâl nedir bilmez ter,
Kalemini pazarlayan tacirler.

Mısralar müşkülat, imge intizar,
Şiire sığmayan meçhullerim var.

Beyinler ferdiyet, haysiyet etten;
Leşler anlayamaz mesuliyetten;

“Müminler kardeştir”emri beyân ne,
Seni kardeşlikten alıkoyan ne!..

Nifâk eker, kül eler,
Emperyalist köleler.

Bir sevda uğruna abdest al suyla,
Namaz kıl güzelleş hudu huşuyla.

Bencil zihinlerde huy arsızlıktır,
Vicdan çürümesi duyarsızlıktır.

Yol yolcu kefen urba;
Ben yorgun dünya zorba.

İblis angajedir burnu iriyle;
Secdeye varılmaz ene kiriyle.

Gün gelir koyarlar, usulünce kabre;
Riyâkarı sevmez mahkeme-i kübra.

Secde bahtiyarlık gözyaşına cem,
Aşkın bercestesi Allahu âlem.

Şâirin kaygısı hedefi tek’tir,
Susmazsa hakikat pekişecektir.

Gözlerimi kavuran mizan sorgularım var,
Yetim yüzü görünce yüreğim anne kokar.

Şeytan parıltısı dünya varlığı
Gayya'ya taş etme ihtiyarlığı

İfsat ego nobran us,
Kamyon kamyon tabasbus.

Hâin kaypak zihinlerde yalan tam,
Don Kişot’u acımaktır intikam.

Sehere gözyaşı ben geldim demek,
Yâre kavuşmaktır secde beklemek.

Batı emperyal urdur,
Siyonizm çukurdur!

Konfor sefalete zehirli sırça,
Duygular egzotik his paramparça.

Din iman değil basın yayın,
Araştırmadan inanmayın.

Sabrı damağıma ovalıyorum,
Kibrini görünce çoğalıyorum.

İklim kuraktı bu yaz,
Ölüler ağlayamaz.

Böğüreni dalkavuklar överler,
Çığırtkanlar susanları severler.

Kimileri cehennem odu,
Fesat fitne dedikodu!..

Bereketi köylüye sor, sus anla,
Değirmeni çuvallardık tırpanla.

İnanan kalp bahadır,
Korkusu Allah’adır.

Manayı yaldızla ama net düşün,
Sen senin misin emânet düşün.

Maddeci küstah maske din,
Ölüm sen ne güzel şeysin!

İnsanlığa tezat, lafza kir,
Yalanda ısrar cinayettir!

Şuursuza duyur bildir;
Mizân hak kader adildir.

Tefekkürde ilim var havf ve raca’nın sesi,
Akledenler bahtiyar, seyirdir merhalesi.

Yalanın yuları gayya bağıdır,
Tutanlar Lezâ’dan aşağıdadır.

Hadisi yok sayıp haddi aşmayın,
Şato finoları, zağarlaşmayın!

“Emrolunduğun gibi” açık nettir,
Hakikatı haykırmak yol hicrettir.

Vaktin inbiğinde inliyor ney'im
Galiba ikindi gibi bir şeyim

Köpek leşi, ötesi tandır,
Niyet okumak sûizandır.

Sen kibriyat beldesi hep kendini beğendin,
Sadakate ihânet, vefayı bilmeyendin.

Bir acayip taarruz, avuntulara niyet,
Kıyasıya döküldük nerdesin mahcubiyet.

Maşeri vicdan mevtse nedenini sormayın,
Ruhsuzluğu terkedin, bedenini sormayın.

İster sağcı olun; isterse de sol
‪“..Emrolunduğun gibi dosdoğru ol.”‬

Galiba epeyce tefekkür gerek;
Şuuru çökertik boş ver diyerek.

Yürek kalp gözyaşı fıtrata niyet,
Ya süfli bir dünya, ya ebediyet.

İfrat tefrit bir iki,
Cürmün öyle iri ki.

Dört şeyi fırlatıp; iki şeyi tut,
Zevk sefa şan şöhret, beşik ve tabut.

Vahyolunana uy, dil kalbe yetsin,
Unutma micingirt sen bir âyetsin.

Şerefsize şeref, şer’i perdeler,
Vicdanı çatlatır hakkı gölgeler.

Hak yolcusuyuz madem,
Yürü “nazar ber kadem”

Ahlaklı düşünün; aklediniz az,
Her secdeye varan namaz kılamaz.

Azap günü gelmeden buğzu bâri biliniz,
Tevbe etmeye yetmez; hâliniz ve diliniz.

Neden dağınıklık kahreden soru,
Allah'ım ümmeti toparla koru.

Mehtâbı izlemek, hüzne yeter de,
Beni ben diyenler düşürdü derde.

Geceme dökülür rengi hilâlin,
Siyahı olsaydım, köle Bilal’in.

Kutlu bir yolculuk gerek fıtraten,
Hakikat uğruna sefer der-vatan.


Yorumlar - Yorum Yaz