İki Yaş

Secde yanağından öperken hazla 
Gülün gözyaşları düştü düşüme
Utangaç yakarış körpe niyâzla
Hâlin gözyaşları düştü düşüme

Uzun kavuşmalar yazayım derken
Sözü barzunumda süzeyim derken
Ve en ön saflarda hizayım derken
Ölüm gözyaşları düştü düşüme

Ömer Ekinci Micingirt



Çamurdan

Çamurdan yapsalar mezar taşımı 
Seninle yan yana hemen iç içe 
Gözlerim çukurda dönsem başımı 
Sessizce ağlaşsak gelsen her gece 

Olur mu bilmem ki yaşlar bahtiyar 
Belki de serinden gelir tatlı ses 
Cennetten bahçemi yoksa o diyâr 
Baksana gidiyor sırayla herkes 

Millet mi uykuda ben mi serseri 
Gel haydi,gel haydi sesler duyulur 
Beşikten mezara yaktım eseri 
Vah titrek vücudum nere koyulur 

Ömer Ekinci Micingirt




Duygularım konuşur yine yaşam sancılı 
Baktım baktım terk etti dostları kaldı mezar 
Etrafın ıssız mahzun yanık hicran acılı 
Yok vedalaşma serden ayrılık güden mezar 

Burkuntu var ruhumda derbeder beden mezar 
Doymaz mısın cesetten bu açlık neden mezar 
Nice koç yiğitleri yurdundan eden mezar 
Her şey anladım ki boş gelmiyor giden mezar 

Sende cennet bahçesi hüznümü yaydım mezar 
Cehennem çukuru sen cürmümü saydım mezar 
Gelmeden gassalhane kalbe havf koydum mezar 
Açtın mı kucak bana, söyle kaç beden mezar 

Eyüp Sultan Ve Pierloti-11 Haziran 2005

Ömer Ekinci Micingirt 



Gibiyim Sanki

Hemen başucumda Hamitler varken 
Kimsesiz mezara tabiyim sanki 
Hayat ırmak gibi yüzüp giderken 
Karakış, zemheri, tipiyim sanki

Ruhum Fırat gibi yüreğim hissiz 
Beynimde velvele, gecem pek sessiz 
Yetim çocuk gibi, kimsiz kimsesiz
Ben hâlâ sabiyim, sabiyim sanki

Sözlerin iklimi kimin rahmeti 
Kovarsan çok kaçar şiirin atı
Müptelayım divan edebiyatı
Divansız yaşayan Nebi’yim sanki

İzaha ne hacet yazdım halimi 
Yaklaştı gizli el tuttu elimi
Kendime yol ettim Hakk’ın yolunu 
Bu günler ben mecnun gibiyim sanki

Ömer Ekinci Micingirt



Ağlamayın Arkamdan

kanatlarım ağır ağır düşerken 
ümit korku can havliyle pür edep 
ölüm korkusu ve kokusu 
yüzüm sapsarı 
elinizi elime dokundurun yavaşça ve yasinle 
baş yastıkta nasipse 
usul usul sönerken azar azar sessizce 
ağlamayın peşimden hem size ne oluyor 
koro ağıt tutturmuş 
vefamı dediniz hadi ordan 
merteklerdir dostlarım 
yapayalnız kar beyaz 
tipi boran olsada namazıma geliniz 
mezara olmasa da 
… 
ağlamayın sakın ha toprağımı atarken 
rahmetliyi severdim yok yok daha dün konuşmuştuk 
duyunca çok şaşırdım istemem ben 
istemem boş lakırdı 
sessiz sessiz derinden bir fatiha sal yeter 
şeyhülislam çağırın mahallede var mıki 
lakin yapayalnızım sitemim zorumdandır 
bir elimde cürümler diğerini sormayın 
günahlar günahlar günahlar 
… 
tövbem var gözyaşımla tek hasadım bu işte 
gözyaşıma sığındım tövbeyi siper ettim 
yaşım var abi yaşım yedi düvele bedel 
hem size ne oluyor ağlamayın peşimden 
dönün bakın çevreme komşularım ölüler 
sizin komşular kimdir vah yaşayan ölüler 
yıkayın bir solukta içerden pazarlıksız 
yetiş hoca efendi tez yetiş 
helallik al ne olur 
helal olsun helal olsun helal olsun 
istemem çiçekleri susturun alkışları 
ben fatiha isterim titreyerek damardan 
hem masrafta bedava 
kalakaldım baş başa merteklerin altında 
… 
aman Allah’ım aman başladı zor zemheri 
çözüldü prangalar korkularla iç içe 
ıslandı kefen bezim 
siz helvamı yiyorken 
ben amelle yüz yüze çaresiz ve endişeli 
… 
ve bir yiğit yetişti Semerkand illerinden 
kocaman elleriyle sihirli gözleriyle 
sardı beni bir neşe esrarlı bakışıyla 
derken dilim açıldı kefenim büyülendi 
ümidim şaha kalktı suspus oldu endişe 
kurtuldum gariplikten her taraf gül bahçesi 
susun artık terk edin mezarımı sessizce 
ben fatiha isterim okuyun bir solukta 
ayrılırken ne olur ağlamayın peşimden 
ağlamayın...

07 09 2006 Bursa 

Ömer Ekinci Micingirt




Ayrılırken

Gerçeğin ıslığı konu pek derin 
Dönüş bileti var sanki fakirin 
Bir hoş sâda kulun tek zenginliği 
İster râhmet deyin ister hep yerin

Çınar altı olsa rahat ve serin 
Eli yüzü düzgün selamlar verin 
Sessiz haykırıştır ruh dinginliği 
Ara sıra bir fatiha gönderin

Bir miktarda elbet başımda durun 
Ayakta durmayın lütfen oturun 
Sessiz sevdalardır aşk enginliği 
Ayrılırken selamımı götürün

Ömer Ekinci Micingirt



Gel

Gözsüzlere sultanlıkta ne var ki
Kulluk denen zirveleri aşta gel 
Sır dağından öyle hisse çıkar ki
Sular gibi yatağına düşte gel

Tüm mahlûkat Süleyman’ı sormadan 
Son nefesin kucağına girmeden
Bulutları rüzgârları yormadan 
Yağmur gibi yamaçlardan taşta gel

Ak ve kara bilir misin beyazı 
İsyan ile harmanlama niyâzı
Karakışın inadına bu yazı 
İlkbaharın en başında, başta gel

Zevki sefa genlerimiz plazma 
Toprak biziz biz toprağız dur kızma 
Birkaç mertek bir beyaz bez bir kazma 
Tak tasmayı at eşyayı boşta gel

Ağa değil paşa değil bey değil 
Bu saklanıp atılacak şey değil 
Istırabın musikisi ney değil 
O kutlu ses okunmadan beşte gel

Nedir bilmem pâye nişan endaze 
Onun hüznü yüreğimde taptaze 
Ruhum sarar semâvi bir firuze 
Sonsuzluğun sofrasına koş ta gel

Beni anlatıyor belki bu şiir 
Hüzün vadileri bire bin verir 
Gözyaşlarım zemheride yeşerir 
İstersen sen zemheride kışta gel

Gurur kibir tekmilini yıkıp gel 
Ağla biraz ciğerparen bakıp gel 
Bir kerecik, bir kerecik çıkıp gel
Yükün ağır taşıyacak yaşta gel!..

Ömer Ekinci Micingirt












Kıyâmet

”Ne zaman kopacak? ” dedi kıyamet 
Senin kıyametin, son nefesindir
Sana ne kardeşim kopar kıyamet 
Ölüm yakın sana ve de kesindir

Günah tarlasında isyan yıllarca 
Harca bakalım sen fütursuz harca 
“Deccal gelir” deyip bekle aylarca 
Azrail gelince, son nefesindir

Bırak kıyameti yaslan imana
Bu ne perişanlık gadretme cana 
Sarıl vatanına, sarıl Kurana 
Ümit soluğundur vuslat sesindir

Ömer Ekinci Micingirt

----------------------------------------------

Şüheda

Ölüm yaşamın dibi 
Geldi gelecek her an 
Belki de uyku gibi 
Alır gider uykudan 

Ölüme ruhum fedâ 
Ölüm ne güzel varlık 
Üç güftede şüheda 
Ölüm vuslat mezarlık

Ömer Ekinci Micingirt