Hoş Geldiniz 

Şiir'e Şiir Vicdanın hür sesi duygunun n/âsı Nağmenin cilvesi kelamın süsü Şairin nefesi ufku akisi Rüzgârı çemeni gülüdür şiir Şiir izzet ile dilden akmalı Hak demeli hak aşkıyla yakmalı Her mısrası kalp gözüyle bakmalı İrfanlı sinenin dilidir şiir Hak demezse şiir imgeyle filan Dilsize dil ola yapıla plan Mazlumu dertliyi hafife alan Yalandır yalanla doludur şiir Hassan bin Sâbit’i kandili sayan Her mısraya mizan kaygısı koyan Hüznü yudumlayıp gülü koklayan Yunusun sazının telidir şiir Yürek nağmeleri onda hislenir Müzik güfte beste ondan beslenir Leyla Mecnununa ondan seslenir Aşığın maşuka hâlidir şiir Şiir karanlığa ufuk şiir gözde yaş Zulme sefer takı zulmetle savaş İkbâli kucaklar hep yavaş yavaş Sükûnun sönmeyen külüdür şiir Ahlâk aşk güzellik mana ar hayâ Eser beste beste yıldıza aya Şiir söz odur ki renk vere suya Bayrağımın rengi alıdır şiir Şiir yol bilmeze efsunlu ayna İdrak temelidir bütünleş kayna Gökte gökkuşağı yerde aleyna Bestesi hak ise uludur şiir Şiirler hakikat adalet adım Kalemi koşturup kendim aradım Şiir bahanedir haktır muradım Nâbi Mevlana’nın yoludur şiir Hicaz Bosna "Anadolu"dur şiir Ömer Ekinci Micingirt Kim Dedi Bir yol belki yahut hakka bir koşu Şiirlerim imtihanın yokuşu Hak taşıyan belki bir hüthüt kuşu Benim şair olduğumu kim dedi Sükûnetle çığlıklara dil oldum Kula değil hakikate kul oldum Mısra mısra hicran doldum lâl oldum Benim şair olduğumu kim dedi Dağınığım usul dersen usul yok Hakikati bağıracak nesil yok Kalemime ses verecek fasıl yok Benim şair olduğumu kim dedi Şairsem ben şuur nerde hem madem Lügatimi zindan etti bir hodgam Ömerlerin çığlığıdır ifadem Benim şair olduğumu kim dedi Ahlak erdem maneviyat ne demek Bana düşen tevekkülle beklemek Eşref işi çomarları haklamak Benim şair olduğumu kim dedi Sevgi şefkat kevgir gibi delindi Tebliğ aşkı gönüllerden silindi İnayetle şuaralar bilindi Benim şair olduğumu kim dedi Duygularım zırhım hayret diyorlar Kaderin maşuğu gayret diyorlar Micingirt bir deli seyret diyorlar Benim şair olduğumu kim dedi Aşka dair kalp yanarsa dile ne Hâl ehliyle çağlayana hile ne Şair o ki amentüde bilene Benim şair olduğumu kim dedi Dört bir taraf din kisveli ecnebi Hak namına fa’ş ettik mi sebebi Kim ediptir kim şairidir kim Nâbi Benim şair olduğumu kim dedi İmgelerin kabuklaştı avazı Mısraların hazzı değil bu mevzu Istırapta yaşayamaz tevazu Benim şair olduğumu kim dedi Zaman ağu hukuksuz bir yoklama Nusret veren mukayyet ol aklıma Yazdıklarım saf lekesiz hür ama Benim şair olduğumu kim dedi Ömer Ekinci Micingirt Şiir Şiir eşsiz musiki ruhu dirilten yara Şiir bazen gam gibi müşküllerine ağlar Şiir hüzne teselli alır götürür yâre Şiir mantık bürünür ufka manalar bağlar Şiir fevke bir ömür nokta geçtiğim yollar Şiir zulme gözyaşı yağar arşa ulaşır Şiir verenin sesi hakka uzanır kollar Şiir ben’i alt etmiş genlerimde dolaşır Şiir ebabil taşı Mekke’ye girenlere Şiir gayya cehennem kin tuzak kuranlara Şiir duâ yakarış kalp ehli erenlere Şiir belki de Musa tokat Firavunlara Şiir kelâmın süsü sessiz çığlıklığın sesi Şiir bazen bir leylâ yer yer kalbimden vuran Şiir yâre yakarış ümidin emâresi Şiir meçhule mihenk şiir hakkı haykıran Ömer Ekinci Micingirt

Sâir’e Siir Şâir var zevk sefa kendine kuldur Şâir var her dâim dikene güldür Şâir var gurura benliğe dildir Şâir var hep veren hep veren eldir Şâir var minâre kubbe hilâldir Şâir var muhakkak daim mesûldür Şâir var bir ömür samimi hâldir Şâir var pek yalnız yokluğu boldur Şâir var bey paşa ve ilm-i kâldır Şâir var ölçü yok haddini bildir Şâir var sû-izân pahası züldür Şâir var ibret al kafanı kaldır Şâir var cehennem odundur daldır Şâir var git geldir haram helâldir Şâir var bir ömür vakti zevaldir Şâir var ye iç yat yediği yaldır Şâir var gâyesiz günahkâr maldır Şâir var hüsranda nefse hamaldır Şâir var idrâk yok verimsiz çöldür Şâir var hayvandır eşeğe naldır Şâir var Serdengeç âşk arzuhâldir Şâir var pek Necip ümmete çuldur Şâir var Nazım’dır izmihlâldir Şâir var hep devrim hep ihtilâldir Şâir var sürekli emri ihlâldir Şâir var gerçek yok ömrü hayâldir Şâir var mahlûkat, ismini kaldır Şâir var boş elek doldur ha doldur Şâir var yetim der yetimi güldür Şâir var ben gibi konuşan lâldır Şâir var tanıma tepinen fildir Şâir var şuûr yok derin mahfildir Şâir var bir kıta bir ülke ildir Şâir var Cahit’tir sürgün Cemal’dir Şâir var hâl makam idrâk kemâldir Şâir var soyunuk irfanda duldur Şâir var teslim der teslim makbuldür Şâir var gelenek töre usuldür Şâir var şüphesiz fikri asildir Şâir var tefekkür fasıl fasıldır Şâir var bilinmez gizli abdâldır Şâir var bayraktır bayrakta aldır Şâir var Nasûhi yol ilmihaldir Şâir var gıpta et sûfidir baldır Şâir var öldür der ölümü öldür Şâir var önünde hürmetle eğil Şâir var Sembene Ousmane bil Şâir var yüreği dağ gibi oğul Şâir var onurla yad eyle doğrul Şâir var eşref-i mahlûkat değil Şâir var tek derdi sorgu suâldir Şâir var beş vakit önde evveldir Şâir var Bin Sabit belki Bilâl’dır Şâir var Mevlâna, Âkif, İkbâl’dır Şâir var istiklâl ve istikbâldir Ömer Ekinci Micingirt

 

Beyhude Dışım yağmur içim tıpkı tabiat Dalıp gittim uyandırdı hakikat Kizb ehline edemem ben iltifat Artık şiir yazmayalım diyorum Kalem kırıp kızmayalım diyorum Kızmasam da ürpertiyor rüyalar Kanat takmış uçuşuyor riyalar Fitne eri pek haşmetli d/ayılar Artık şiir yazmayalım diyorum Haydutları üzmeyelim diyorum Diyorum da ateş yanar avcumda Ateş söner vicdan kanar avcumda Kader ben’i sınar dener avcumda Artık şiir yazmayalım diyorum Kizb ehlini bozmayalım diyorum İsmimden mi karaya ak demedim Helâl kokar çehresiyle Memed’im Sözün özü, kul hakkını yemedim Artık şiir yazmayalım diyorum Helâk haktır azmayalım diyorum Ben yazmasam kalemimin dili var Hakikatin kalbe vuran eli var Haysiyetin hakikatte kolu var Artık şiir yazmayalım diyorum Arif olan az diyelim diyorum Enaniyet yalan nifak kin haset Dansöz gibi sahne almış siyaset Gazze öldü kahrolasın hamaset Artık şiir yazmayalım diyorum Bezmialem haz diyelim diyorum Baronlara fino oldu Arzular Siyonist’le iş tutuyor dürzüler Mukaddese kılıf diker terziler Artık şiir yazmayalım diyorum Sivrisinek s/az diyelim diyorum Ben insanım ben vatanım ben hilâl Olamam ben çığlıklara dilsiz lâl Secdelere demir attı kıylükal Artık şiir yazmayalım diyorum Dava nedir yaz diyelim diyorum Yâr yoluna revan olmak tek neden Edip o ki hakkı yaza ebeden İnsani duruşa revan bu beden Artık şiir yazmayalım diyorum Şu faize b/az diyelim diyorum Oksimoron şiir beyhude çaba Bıraksak mı şu kalemi acaba Mısralarım hakikate maraba Artık şiir yazmayalım diyorum Söze çukur kazmayalım diyorum Medeniyet siretidir “adl” adım Ta Hira’dan teberrüktür fıtratım Hak giydirmek kalemime maksadım Artık şiir yazmayalım diyorum Kalem kırıp kızmayayım diyorum Ömer Ekinci Micingirt Ömrünüze bereket, ilhamınıza kuvvet diliyorum üstadım. Döne döne gereklilik kipiyle sormuşsunuz ama şiir yazmamak olmaz. Hele sizin gibi Hakkın hatırını daima âlî tutanlar, muhatabını her zaman İslam ahlakına edebîce davet edenler, adaletin yılmaz takipçisi ve taliplisi olanlar yazmazsa hiç olmaz. Yoksa bu çağda iyice bastırılmış, sindirilmiş vicdanın sözcülüğünü kim yapar!? Son nefese kadar hak ve hakikatin savunuculuğunu yapmaya devam inşallah. Selam ve ihtiram ile... Prof Dr Şeref Poyraz

______________________________________________

Şair Nabi,Sultan 4. Mehmet döneminde hacca gitmek üzere bir kısım devlet erkanı ile birlikte yola çıkar.Kafile Medine-i Münevvereye yaklaşmıştır.Vakit gecedir,Rasulullah (s.a.v) efendimize bir an önce ulaşmak özlemi ile Nabi nin gözüne uyku girmemiştir.Fakat kafiledeki bir paşa hem de ayaklarını kıbleye doğru uzatmış ,uyumaktadır.Şair nabi'yi ağlatan şiir...
Hz Peygamberin (s.a.v) beldesinde edebe aykırı böyle bir gaflet halini bir türlü hazmedemeyen ve çok üzülen Nabi,içinden gelen bir ilhamla kasidesini bir anda irticalen söyleyiverir.Kafile şafak vakti Medine-i Münevvereye girmektedir.Ravzayı mutahharanın minarelerinden sabah ezanı okunmaktadır.Müezzin,ezanın ardından Türkçe bir kaside okymaya başlar.
Nabi dikkat eder,okunan, kendi kasidesidir.Hemen minarenin kapısına koşar.Müezzine, allah aşkına,okuduğun bu kasideyi nereden öğrendin?Müezzin şöyle cevap verir:
Bu gece rüyamda Efendimiz (s.a.v) i gördüm.Bana dedi ki ; ya müezzin kalk yatma ! benim ümmetimden bana aşık bir zat benim kabrimi ziyarete geliyor.Muhabbetinden benim için şu kasideyi söylemiştir.İşte bu cümlelerle minareden onu istikbal et ; buyurdu.
Bende hemen kalktım abdest aldım; Peyganberimizin iltifatına mashar olan aşık acaba kimdir diye düşünerek minareye koştum.Öğretildiği gibi okudum.Nabi ,Rasulullah benim için ümmetimden mi dedi ? diyerek sevincinden oracığa bayılıp düşer.İşte o kaside:

SAKIN TERK-İ EDEPTEN

Sakın terk-i edepten kuuy-i mahbub-i hudadır bu
Nazargahı ilahidir,makamı Mustafadır bu
Felekte mah-i nev babusselamın sine-çakıdır bu
Bunun kandili cevza matla-i zıyadır
Habibi kibriyanın habgahıdır fazilette
Tefevvuk-kerde-i arşı cenabı kibriyadır bu

Bu hakin pertevinden oldu deycur-i adem zail
Amadan açtı mevcudat düşçeşmin tutuyadır bu
Murat-ı edep şartıyla gir Nabi bu dergaha
Metafı kutsiyandır cilvegahı enbiyadır bu

AÇIKLAMASI:

Burası Allahın sevgilisinin beldesidir.Cenabı hakkın nazar buyurduğu ravza-i nebidir.Bu gökteki yeni ay babusselam kapısının yüreği yanık aşığıdır.Ayın kandili cevza yıldızı bile ışığının nurunu ondan almaktadır.Burası,Allah (cc) sevgilisinin ebedi istirahat gahının türbesinin bulunduğu yerdir.Ve fazilet bakımından cenabı hakkın arşının bile üstündedir.Bu toprağın ziyasından yokluğun karanlıkları ortadan kalktı,bütün yaratılmışların görmeyen gözleri açıldı.Çünkü bu toprak gözlere şifa veren sürmedir.Bu dergaha edep ölçülerini gözeterek gir.Çünkü burası meleklerin tavaf ettiği ve peygamberlerin tecelli ettiği bir yerdir

____________________________

"Kafiyeler çilesiz kalemlerde kir, Vicdanın sadasıysa şiirdir şiir."                             [Micingirt] ____________________________

Hecenin Çığlığı

Şiirde aslolan ifâde gücü
Mihrabı belirsiz savruk his değil 
Manasız her hece tek tip görgücü 
Şiir idrak etmek ihtiras değil

Hedefsiz tek hece şiire zarar 
Kendince kendini şiirde arar 
Haberi yok amma ayarsızlık var 
Şiir münacaat örf miras değil

Uyak ahenk seyir maksadı seçin
Nerede ne zaman ne için niçin 
Şiir baş kaldıra gerçek âşk için
Bâdeyi içiren maşuk tas değil

Şiir mavi yeşil belki renksiz mor 
Şiir benden beter ben şiirden zor 
Kaçtıkça arkamdan tam gün koşuyor 
Üç mısra akletmek söz tahmis değil

Nazım yok ölçü yok yok adet oldu 
Kametsiz sözcükler ibadet oldu 
Niyet mevt fikirler istimdat oldu 
Lütufla gelir bu ihtisas değil

Şiir saat değil zamana esir 
Hep beni kahretti gayretsiz nesir 
Azıcık kurcala kimler müessir 
Bir sürü cümleler müesses değil

Şiir ses âşk sesi gözyaşı erir 
Hep ahenk hep ahenk renge renk verir
Dirilir duygular tekrar yeşerir 
Dört mevsim oynanır son piyes değil

Sükût ve temaşa tarifsiz henüz 
Çağıl çağıl renk renk masmavi eşsiz 
Mısraya gözyaşı eklense sessiz 
Şâirin gözyaşı vicdan ses değil

Bakış duyuş ilham ve edebiyat 
Şiir akşamları kime emanet
Tıpkı iklim gibi pek çok ihânet 
Hecenin çığlığı bana has değil

Ömer Ekinci Micingirt

_____________________________


Ve Şiir

Vâkit bir kör kuyu göreni yordu
Kalanlar kelâmsız haykırıyordu

İki şeyden biri ölüm var her ân
Bıktım şu netteki kahramanlıktan

Doğurmayan ana tutmayan mâya
Gerek var mı dedi selamlaşmaya

Ne kadar şuursuz olduk diyorum
Galiba kızsam da alışıyorum

Mâna gülünç şeymiş şiir kaç para
Teşhir beyitlerim feryat ve nâra

Ve şiir dediğin sonsuza derin
Varlık gülücüğü yontan dülgerin

Ömer Ekinci Micingirt

İletişim : micingirt@hotmail.com