Bizi zengin yapan kazandırdıklarımız değil infâklarımızdır. Sokak çocuklarının vebâlini devlete yüklemekten vazgeçip; tabii devletin de sorumluluğu yok diyemeyiz.. Zekâtı unutmadan infâklarımızı gizlilikle, lisânımızı kalple birlieştirip, varlığımızı bencillikten koparıp acılar ve sevinçlerin haysiyetli işçileri olmak zorundayız.
Sokak Çocuğu
Gel beraber günlüğünü yazalım Suçlu biziz sen değilsin kömür göz Hortumlandık affet bizi güzelim Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Sevimsizdir tırpanlanmış duygular Dokunaklı bakışların vurgular Sokaklarda kül çiçeği yavrular Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Sen gelirsin nere kaçsam gözüme Gel bu akşam başını koy dizime Köprü altı tükürüyor yüzüme Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Avucumda cürümlerim pürneşe İnsanlık mı ölüyoruz peş peşe Belirsizlik çuvallanmış kreşe Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Can yavrucuk köpek kadar korunsan Karnın açtır bir yuvada barınsan Sırça köşke! Tinerciysen, sorunsan Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Ne bakarsın amca diye soruyor Konuştukça dudaklarım eriyor Sen yat hele çarpık düzen sürüyor Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Yokun fakı ne yokum ben ne varım Ürpertili gecelere efkârım Uzaklaşır gözlerine bakarım Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Zengin çoktur zekâtını vermeli Çözüm gerek devlet kafa yormalı Şaşı gözler artık bunu görmeli Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Farkındayım ne kaybettik ne tuttuk Bilmem yavrum şefkat nedir unuttuk En kötüsü gözyaşları kuruttuk Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Ellerin çok isli bakışın acı Deşildi çıbanım sensin ilacı Ömer’e gardaş ol gitsin utancı Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
Bıçkılandı ciğerlerim köz tandır Ve sebep kim kalemleri satandır Tükür söze mısraları utandır Suçlu biziz sen değilsin kömür göz
21.09.2005 Bursa
Ömer Ekinci Micingirt
-----------------------------------------------
Kar Yağıyor
Güne bahar sıçramış bulutlar açabilir Dışarda kar yağıyor iklimin imbiğine Coşkular bağbozumu baharı geçebilir Sokaklar ve sokaklar ölüm bekliyor yine
Kar izlerimi sildi hisseden seçebilir Sözlerim keskin bıçak şiirler hançer bana Ayazın esintisi gözümden kaçabilir Uyan gel titreyerek al cürmümü vur bana
Ömer Ekinci Micingirt
-------------------------------------------
İnfâk
Gizli veya açık zekât sana hak Allah’a verilen kıymettir infâk
Harca tasadduk et düşün gül yüzü Düşün kimsesizi naçar öksüzü
Ver kardeşim zor gününde yâr olur Vermez isen hesap ağır zor olur
Yüz daneli yedi başak dal gibi İkram ihsân sükût seyir hâl gibi
Nankörlere âyet hâdis düz gelir Akıbet ahmağa pek gündüz gelir
Kulun hakikati amel ve niyet Mülkünü taksimdir yâr’a ünsiyet
Fâzilet bereket sünnet bâzan farz Mirasçılar bu gün belki karışmaz
Bölüşürken yarın ne der her biri Kopar gider o gün idrâk zinciri
Sükûnettir infâk izâh bin türlü Her şey Onun Ondan gelir mühürlü
Rabbinin katında mükâfat ara İnfâk edin infâk der hep Bakara
Sakın hâ gösteriş olmasın ama Gösterişe ihsan irfân harcama
Kul vermekle huzur bulur var olur İnfağı unutan isyankâr olur
Hizâz rüzgârları infağın eri Ver diyor ver diyor tevhid sesleri
İnfâk şükran katar her an serine Kucaklar âşk ile bakmaz derine
İhlas sâmimiyet merhem yaşına Sehavet giydirir duâ peşine
Ölüm ve ötesi anlatmak işim İnfâkta hayır var koşun kardeşim
Şükrü eda etmek gerçekte bu ya Hakk’ın takdiri yatma uykuya
Bak gör hakikatte ne insanlar var İnfâkla var oldu o kahramanlar
Varlık ve yoklukta düşme ifrata Kendine vakıfsan gel uy fıtrata
"Fâni mal beka bulur” alın terimiz, Eşsiz sermayelerdir infaklarımız.
Almadan verenler hep erecektir Ölmeden ölenler dirilecektir